Ένας δαιμονισμένος νέγρος
-γιατί έτσι του ’ρθε στο πωρωμένο του μυαλό-
ξάφνου κόβει το λαρύγγι
μιας νεαρής ανυποψίαστης λευκής
Κι ένας κομπλεξικός ουτιδανός
-ένοπλο σκύβαλο της εποχής-
γεμάτος φθόνο για το λάλον ύδωρ
ενός διορατικού προφήτη της Αμερικής
κόβει το νήμα της ζωής του
γιατί, κατά πως έκρινε το τσόλι,
κανένας ταλαντούχος Χριστιανός
δεν δικαιούται (για) να ομιλεί
Ο πίθηκος του Ζαρατούστρα
που ρίχνει τον αριστοτέχνη σχοινοβάτη,
στον δρόμο της υπέρβασης του σκότους και του γνόφου,
στο βάραθρο της αιωνίας σιωπής.
Ένας ηλίθιος αρκεί για να τραβήξει το σχοινί!
Ο Νέος Κόσμος,
πάντα ωραίος,
ηθικός, αγγελικά πλασμένος!
Ο εφιάλτης σου Διονύσιε της Ζάκυ(ν)θος
«γκαρδιακά Χαρο-ποιήθη
για του Βάσιγκτον τη γη»…
«Μαύρος Σεπτεμβρης» 2025
Χρίστος Γούδης
