Για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα, οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα απαιτώντας την παραίτηση του νυν πρωθυπουργού, που στηρίζει το καθεστώς Ερντογάν.
Η πιθανή εκδίωξη του Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπάιμπα, είναι μια κίνηση που σίγουρα εκπορεύεται από ξένη χώρα, η οποία δεν θέλει την υφιστάμενη κατάσταση.
Εκτός από τις ΗΠΑ, Ρωσία, ή άλλες χώρες ( Ιταλία, Γαλλία), υπάρχει το σενάριο της δράσης της ίδιας της Τουρκίας, μετά την ανακοίνωση εξορύξεων στην λιβυκή ΑΟΖ, στην οποία πάρθηκε η μέση οδός, αγνοώντας το παράνομο και προκλητικό Τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Αυτό έδωσε την δυνατότητα στην Ελλάδα να ξεκινήσει με την CHEVRON, τα δικά της σχέδια νοτίως της Κρήτης ( βάσει και του διεθνούς δικαίου), και αυτό σίγουρα προκάλεσε αναταράξεις στην Άγκυρα.
Αυτό σίγουρα ενόχλησε πάρα πολύ την Τουρκία, οι μυστικές υπηρεσίες της οποίας, να ετοιμάζουν να “ τραβήξουν το καλώδιο” στον νυν Λίβυο πρωθυπουργό που δεν του κάνει τα χατίρια τους.
Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία μέσω του υπουργού Ενέργειας, έχει ανακοινώσει ότι θα υλοποιήσει έρευνες και στην λιβυκή ΑΟΖ, το επόμενο διάστημα, κάτι που ενισχύει αυτό το σενάριο, αποπομπής του Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπάιμπα, με “ λαική εξέγερση”.
Τι συμβαίνει στην Λιβύη αυτήν την στιγμή
Η τελευταία συγκέντρωση έρχεται μετά από διήμερες διαδηλώσεις σε διάφορα μέρη της Τρίπολης, που πυροδοτήθηκαν από τη θανατηφόρα βία που συγκλονίζει την πόλη αυτή την εβδομάδα.
Η Αποστολή Υποστήριξης του ΟΗΕ στη Λιβύη (UNSMIL) εξέφρασε βαθιά ανησυχία για τις αναφορές για χρήση πραγματικών πυρών εναντίον διαδηλωτών που βγήκαν στους δρόμους το προηγούμενο βράδυ.
Οι εντάσεις στην Τρίπολη κλιμακώθηκαν δραματικά από την Δευτέρα μετά τη δολοφονία του Αμπντελγκχανί Αλ Κίκλι, ευρέως γνωστού ως «Ghneiwa», πρώην διοικητή του πλέον ανενεργού Συστήματος Υποστήριξης Σταθερότητας.
Ο θάνατός του πυροδότησε σφοδρές ένοπλες συγκρούσεις στην περιοχή Abu Salim.
Την Τετάρτη, ξέσπασαν βίαιες αντιπαραθέσεις μεταξύ της 444ης Ταξιαρχίας και της Μηχανισμού Αποτροπής, αφού ο πρωθυπουργός Ντμπάιμπα ανακοίνωσε τη διάλυση της δύναμης αποτροπής, οδηγώντας σε περαιτέρω θύματα και υλικές καταστροφές.
Αργότερα, το λιβυκό Υπουργείο Άμυνας και το Προεδρικό Συμβούλιο της GNU κήρυξαν προσωρινή εκεχειρία, φέρνοντας μια σχετική ηρεμία στην πρωτεύουσα.
Σε τηλεοπτική δήλωση, ο Ντμπάιμπα υπερασπίστηκε την επιχείρηση στο Αμπού Σαλίμ ως «απαραίτητο βήμα για την εξάρθρωση μιας οντότητας που λειτουργούσε εδώ και καιρό εκτός νόμου και συνδεόταν με σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Πρόσθεσε ότι η οικοδόμηση κρατικών θεσμών και ο τερματισμός του οργανωμένου εγκλήματος μετά από περισσότερο από μια δεκαετία χάους δεν θα ήταν εύκολο.
Η ουσία είναι ότι η διακυβέρνηση του είναι στον αέρα, ενώ δεν είναι εκλεγμένος πρωθυπουργός αφού η θητεία του έχει λήξει.
Την Πέμπτη, η Πρόεδρος του Λιβυκού Κοινοβουλίου, Αγκέλα Σάλεχ, εξέδωσε επίσημη απόφαση για τη σύσταση προσωρινής κοινοβουλευτικής επιτροπής για την στενή παρακολούθηση της επιδεινούμενης ασφάλειας και ανθρωπιστικής κατάστασης στην Τρίπολη.
Η κίνηση αυτή έρχεται στο πλαίσιο των προσπαθειών αντιμετώπισης των κλιμακούμενων ένοπλων συγκρούσεων και της δυσφορίας των αμάχων στην πρωτεύουσα.
Η νεοσύστατη επιτροπή περιλαμβάνει επτά μέλη του κοινοβουλίου που εκπροσωπούν τη δυτική περιοχή της Λιβύης και θα προεδρεύεται από τον βουλευτή Μουφτάχ Χαμούντα.
Η εντολή της περιλαμβάνει την αξιολόγηση των ανθρωπιστικών αναγκών των αμάχων που βρίσκονται στις ζώνες συγκρούσεων, την πρόταση μέτρων έκτακτης υποστήριξης και την πολιτική προσέγγιση για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η απόφαση του Προέδρου της Βουλής, Σάλεχ, αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη ανησυχία για τον αντίκτυπο της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στην εύθραυστη πολιτική διαδικασία και την εθνική σταθερότητα της Λιβύης.
Έχει από καιρό υποστηρίξει μια ενιαία εκτελεστική αρχή που θα αντικαταστήσει την απερχόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας και θα ανοίξει το δρόμο για εθνικές εκλογές.
Οι Λίβυοι βουλευτές ελπίζουν ότι το έργο της επιτροπής όχι μόνο θα βοηθήσει στη μείωση των εντάσεων, αλλά και θα συμβάλει στην προώθηση της πολιτικής συναίνεσης και της εθνικής συμφιλίωσης, κάτι που δεν φαίνεται ορατό στον ορίζοντα.
Η πρωτοβουλία θεωρείται ως δοκιμασία της ικανότητας του λιβυκού Κοινοβουλίου να διεκδικήσει ηγετικό ρόλο σε μια περίοδο βαθιάς θεσμικής διαίρεσης και αυξανόμενης δημόσιας δυσαρέσκειας.
