Δημήτρης Νικολακάκος ή Λιαντίνης καθηγητής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στην Πολοβίτσα Λακωνίας στις 23 Ιουλίου 1942. Σπούδασε κλασσικές γνώσεις, Ίωνες φυσικούς και ανθρωπολογία.
Ο Δημήτρης Λιαντίνης όπως ήθελε να λέγεται, χάθηκε απροειδοποίητα στα βουνά του Ταϋγέτου το 1998 σε ηλικία περίπου 54 ετών, προκαλώντας έκπληξη στο πανελλήνιο που παρακολουθούσε τις άκαρπες προσπάθειες ανεύρεσής του. Πολλοί πίστευαν πως αυτοκτόνησε, για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας και εσωτερικής αξιοπρέπειας, μπροστά στη γενική φθορά των αξιών αλλά και της προσωπικής φυσικής φθοράς, που επρόκειτο να υποστεί λόγω της ηλικίας.
Την 1η Ιουνίου του 1998 ο Δημήτρης Λιαντίνης γνωστοποίησε μέσω επιστολής στην κόρη του την απόφαση του να δώσει τέλος στη ζωή του. Μάλιστα είχε δώσει εντολή στους οικείους του, να αποκαλύψουν το μέρος που θα πεθάνει μετά από 7 χρόνια.
Η μητέρα του γνώριζε ότι είχε σκοπό να πεθάνει και του είχε ζητήσει να περιμένει μερικά χρόνια για να πεθάνει πρώτα αυτή, αλλά ο Λιαντίνης δεν το δέχτηκε.
Σύμφωνα με δελτίο τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λακωνίας στην κορυφή του Ταϋγέτου στη θέση «Πόρτες» και ύστερα από αναφορές πολιτών βρέθηκε σκελετός ανδρός.
Το συνεργείο της APELA.gr ανέβηκε στο βουνό μαζί με την αστυνομία και άλλους για να καταγράψει τις ανεπανάληπτες αυτές εικόνες.
Το εύρημα ήταν ένας σκελετός ξαπλωμένος σε μια σπηλιά περίπου 1 μέτρο βάθος με την πλάτη προς τα κάτω και κοιτάζοντας τον ουρανό. Η σπηλιά ήταν σκεπασμένη με πέτρες, ενώ δίπλα βρέθηκαν τσιγάρα, στυλό, μία μισογεμάτη φιάλη αγιορείτικο κρασί, ένας φακός, τα ρούχα του σε όχι και τόσο καλή κατάσταση και μία σύριγγα με 2 αμπούλες πιθανόν με δηλητήριο.
Αργότερα έγινε εξέταση DNA όπου πιστοποίησε πως πρόκειται για τον Δημήτρη Λιαντίνη.
Το ημερολόγιο τότε έγραφε 11:00 Τετάρτη 6 Ιουλίου 2005
* Ο Δημήτρης Λιαντίνης άφησε ένα γράμμα στην κόρη του που γράφει:
«Διοτίμα μου, φεύγω αυτόθέλητα, αφανίζομαι όρθιος στιβαρός και υπερήφανος. Ετοίμασα ετούτη την ώρα, βήμα βήμα ολόκληρη τη ζωή μου που υπήρξε πολλά πράγματα. Αλλά πάνω απ’ όλα εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου.
Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης. Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι. Να ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα και τίμια όπως σε δίδαξα.
Να θυμάσαι ότι έρχονται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Κι είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους και οι πλείστοι να ζουν στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.
Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι, στις αθώες νέες γενεές που έρχονται. Ζούμε την ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους, ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Και η λύπη μου γι’ αυτό το έγκλημα με σκοτώνει.
Να φροντίσεις να κλείσεις με τα χέρια σου τα μάτια της γιαγιάς Πολυτίμης όταν πεθάνει.
Αγάπησα πολλούς ανθρώπους αλλά περισσότερο τρεις, τον φίλο μου Αντώνη Δανασσή, τον αδελφοποιτό μου Δημήτρη Τρομπούκη και τον Παναγιώταρο τον συγγενή μου, γιο και πατέρα του Ηρακλή. Κάποια στοιχεία απ’ τα αρχεία μου τα κρατά ως ιδιοκτησία ο Ηλίας Αναγνώστου.
Ν’ αγαπάς την μανούλα ως την τελευταία της ώρα, υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος, για μένα, για σένα, για τους άλλους. Όμως γεννήθηκε με μοίρα. Γιατί της ορίστηκε και το σπάνιο να λάβει σύντροφο στη ζωή της, όχι απλά έναν άντρα, αλλά τον ποταμό και τον άνεμο.
Το γράμμα του αποχαιρετισμού που της έγραψα, το παίρνω μαζί μου. Σας αφήνω εσένα την μανούλα και τον Διγενή, το σπίτι μου δηλαδή που τους στάθηκα στύλος και στέμμα, Γκέμμα πες σε υψηλούς βαθμούς ποιότητας και τάξης. Η μεγαλύτερη δυνατή αρνητική εντροπία. Να σώζετε αυτή τη σωφροσύνη και αυτή την τιμή.
Θα δοκιμάσω να πορευτώ τον ακριβό θάνατο του Οιδίποδα, αν όμως δεν το αντέξω να υψωθώ στην ανδρεία που αξιώνει αυτός ο τρόπος και ευρεθεί ο νεκρός μου σε τόπο όχι ασφαλή, να φροντίσεις με την μανούλα και τον Διγενή να τον κάψετε σε ένα από αποτεφρωτήριο της Ευρώπης. Έζησα έρημος και ισχυρός.
Υ.Γ. Την μέρα που θα πέσω, έδωσα εντολή να στεφανωθούν οι μορφές του Σολομού στη Ζάκυνθο και του Λυκούργου στη Σπάρτη.
Λιαντίνης
Δείτε παρακάτω φωτογραφίες από την ανεύρεση του Λιαντίνη στον Ταΰγετο
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΕΟΜΟΥΡΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!
Ένας από τους μεγαλύτερους ίσως ο ποιο μεγάλος από τους συγχρόνους Έλληνες φιλοσόφους.οι γνώσεις,η μόρφωση και ή ρητορική του αγγίζουν το τέλειο. Ευτυχώς που στο ίντερνετ μπορούμε ακόμα και σήμερα να τον ακούμε να διδάσκει ήθος.
Παρόλα αυτά κάποιοι υπάνθρωποι βρίζουν νεκρους,δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι Ελληνες
νεοπηθηκεσ νεοελληνεσ!!!!!
νεοελληνεσ καραγκιοζηδεσ απο κουνια!!!!!!!!!
Πως είχε προβλέψει από το 1998 ότι έρχονται δραματικά χρόνια για τις νέες γενιές και ότι η γενιά του κατέστρεψε το μέλλων των νέων? Και ζητούσε συγνώμη. Πραγματικά έβλεπε πολύ μποροστά γιατί αυτά τα χρόνια ήταν χρόνια που είχαμε όλοι πολλά χρήματα και ζούσαμε πλουσιοπάροχα. Αυτός κατάλαβε και προέβλεψε ότι όλο αυτό ήταν ψεύτικο και ότι θα έρθει η μέρα που θα πρέπει να πληρώσουμε.
Ε δεν ήταν και δύσκολο. Ήταν ή εποχή που κυβερνούσαν οι παπαντρεηδες, οι αλήτες οι μιμες και τα άλλα παιδιά.
Πολύ μορφωμένος, τεράστιες γνώσεις από την αρχαία ελληνική γραμματεία αλλά δυστυχώς κάπου είχε υποστεί στο τέλος οίηση και παρα-μόρφωση. Τα σημάδια της τρέλλας του, από το ότι δεν κατόρθωσε να μείνει ταπεινός, ήταν εμφανή τα τελευταία χρόνια στις κινήσεις, τις θεατρικές χειρονομίες, τις ειρωνείες που έκανε δημοσίως αλλά και σε ασυνάρτητες σκέψεις και αντιφάσκουσες θέσεις. Επιζητούσε μόνο τον εντυπωσιασμό και την αναγνώρισή του από τους ακροατές του.
Ηταν σαφώς εναντίον του Χριστιανισμού, εναντίον της εκκλησίας, εναντίον όλων των παπάδων και δεν πίστευε ούτε σε δευτέρα παρουσία, κρίση, κόλαση, παράδεισο. Αρα δεν φοβόταν ούτε για κολασμό των ψυχών που αυτοκτονούν, γι’ αυτό έκανε αυτό που έκανε, δοκιμάζοντας αν θα παραμείνει τουλάχιστον κατά την δύσκολη ώρα του αργού θανάτου του συνεπής και σταθερός στις εσωτερικές του βαθιές ανησυχίες και στους προβληματισμούς και ακραίες απόψεις που διατύπωνε σε όλα τα συγγράμματά του (Γκέμα κλπ). Απ’ όσο τον έχω μελετήσει και ακούσει ο ίδιος, η ΑΜΕΤΡΗ προφανώς φιλοδοξία του τον έκανε να πιστεύει ότι μόνο με μία αξιοπρεπή αυτο-θανάτωση δικαιώνεται κάποιος προς τις επόμενες γεννιές για όσα διδάσκει προς αυτές και για όποιον, σαν τον ίδιο, έχει την «ευθύνη» και το «καθήκον» να τις καλεί να μιμηθούν το ήθος και το προσωπικό του παράδειγμα!
Η επιστολή που άφησε είναι χαρακτηριστική της οίησης που άφησε να τον έχει καταλάβει…. Δεν λυπήθηκε ούτε τον πόνο της μάνας του που τον παρακάλεσε, ούτε των παιδιών του, που θα δοκίμαζαν μένοντας από νωρίς ορφανά από πατέρα.
Δεν τον κρίνω, ο Θεός και η ιστορία του θα τον κρίνουν. Σίγουρα όμως οι αθεϊστικές φιλοσοφικές απόψεις του δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση από καμμία επόμενη γεννιά, γιατί ακόμη και τα ζώα πιστεύουν σε θεό και αναγνωρίζουν κάποιον ταπεινό με θεία χάρη και θεία φώτιση… βλ παράδειγμα στους βίους των αγίων μας.
Συμφωνώ!
Συμφωνώ!
Συμφωνώ!
διαφωνω στο τελευταιο.
ΜΠΗΚΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤ ΔΗΛΩΣΗ, ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ: ΖΜΠΟΥΤΣΑΜ
Ψοφα αληταρα χ@σικλη χτηκιαρη
και στδικιαμου
Μεγαλο βλημα ακου να θεωρει τον εαυτο του ποταμο και ανεμο πολυ Μ@Λ@Κ@Σπολυ πλολυ
Αλληγορικά το λέει, ρε φίλε, ότι με αυτό το τρόπο θα χαθεί η ύλη του, όπως του ποταμού και του ανέμου, δεν διαπράτει ύβρη. Βάλτε λίγο το μυαλό σας να σκεφτεί διαφορετικά. Δεν είναι μόνο μαμ – κακά και νάνι ρε παιδιά η ζωή.
Οι μονοι »καμμενοι» ειστε ολοι που κανετε αρνητικα σχολια για εναν ανθρωπο που γουσταρε στο κατω κατω της γραφης να δωσει ενα τελος σ’ αυτη την σκατο-ζωη και που δεν ξερετε και ουτε θα μαθετε τον πραγματικο λογο ποτε. Εσεις κοιταξτε προς το παρον να την ζησετε καλα χωρις να κατακρινετε κανεναν, συνεχιζοντας να πηδατε ολο τον υπολοιπο κοσμο με την ψηφο σας οπως εχετε μαθει παλιοκοπριτες.
βρομιλε, εγωιστης ηταν, αφησε οικογενεια, την ιδια του τη μανα που τον παρακαλουσε να φυγει πρωτη. Αντε ζωο.
μονο λυπη μπορω να αισθανθω για τους ανοητους με τα χυδαια σχολια… σας αξιζουν τα χειροτερα.
Ιδιοφυία όντως.
Αλλά στα τελευταία του πρέπει να έκαιγε λάδια.Πως λέμε πρέπει να είχε κάψει φλάντζα.
αφου το μαθατε 11 χρονια μετα παλι καλα
λογοκρισία στα σχόλια των αναγνωστών ε???
εγω πιστεύω οτι ηταν δολοφονία ηταν η εποχη που με τον εναν ή τον αλλο τροπο ειχαν εξοντώσει ολους οσοι θα μπορουσαν να ηγηθουν ενος πραγματικά πατριωτικου κινήματος
Για κλάματα…..τον έφαγαν οι γνώσεις κι οι ιδέες!
Ενω εσένα τα πόκεμον βλάκα ε βλάκα
γιατί λέτε μαλακίες? το πτώμα του λιαντίνη έχει βρεθεί εδώ και χρόνια και έχει ταφεί απο τους συγγενείς τους. Η είδηση είναι αρχαία
ελληνας κΑΙΝΑΕΛΦΟς