Υπάρχουν ΝΑΖΙ στην ευρωπαϊκή «οικογένεια»;

Είναι η σύγχρονη Γερμανία ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ;

Πόσο αυτό το γεγονός επηρεάζει τη λειτουργία τής Ε.Ε.;

Στη ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ των Γερμανών «κρύβεται» ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ,
που αυτήν τη στιγμή «θερίζει» την Ευρώπη !!!
Πολλοί, βλέποντας τα απεχθή χαρακτηριστικά τού γερμανικού κράτους και την απαθή —σε βαθμό συνενοχής— συμπεριφορά τού γερμανικού λαού, αναρωτιούνται συχνά-πυκνά για την ιδεολογική τοποθέτηση της σημερινής Γερμανίας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που τα πράγματα στην οικονομία έχουν γίνει ακραία, σε βαθμό τέτοιο, που να πετιούνται στην «πυρά» ολόκληροι λαοί, η ανηλεής στάση τού γερμανικού κράτους —υπό την αμέριστη και απόλυτη υποστήριξη του λαού του— αποκαλύπτει καλά «κρυμμένα» μεταπολεμικά μυστικά. Δεν είναι τυχαίο που στη σημερινή κατεστραμμένη οικονομικά Ευρώπη, η οποία υπέστη μια τρομερή και μακρόχρονη γερμανική λεηλασία, η Μέρκελ όχι μόνον δεν έχει φθορά μετά από τόσα πολλά χρόνια εξουσίας, αλλά απολαμβάνει το μέγιστο της δημοφιλίας της. Προφανώς οι Γερμανοί την κρίνουν σαν «άριστη», ενώ οι υπόλοιποι λαοί ευθύνονται οι ίδιοι για την κακή τους «τύχη» που καταστράφηκαν και όχι το γερμανικό «τέρας», το οποίο «πυροβολεί» ανεξέλεγκτα με το τραπεζικό «όπλο» τού ευρώ.

Η συνήθης για τους Γερμανούς ρατσιστική νοοτροπία των «συγκρίσεων» των λαών μεταξύ τους και των συλλογικών χαρακτηρισμών —σε βαθμό που να μιλάμε για ρατσιστικά «κλισέ»— ακόμα και σήμερα ξενίζει. Περίεργη συνήθεια για έναν λαό, ο οποίος στην κυριολεξία επιβίωσε, επειδή «έπεισε» τα θύματά του πως δεν είναι ηθικά σωστό να υπάρχουν συλλογικές ευθύνες των λαών, όταν τις αποφάσεις τις «χρεώνονται» οι ηγέτες. Περίεργο για έναν λαό, ο οποίος, μέχρι να πάρει τις «ανάσες» του, ζητούσε συγνώμη ακόμη και από τους «εξωγήινους» και μόλις στάθηκε στα «πόδια» του άρχισε να προσβάλει τους πάντες. Περίεργο για έναν λαό να λατρεύει και να υιοθετεί άκριτα όλα τα αρνητικά εκείνα «κλισέ», τα οποία αφορούν τους υπόλοιπους και την ίδια ώρα να προσπαθεί με κόπο να αποβάλει από πάνω του το «κλισέ» τού «Ναζιστή Δολοφόνου των λαών» …Ένα «κλισέ», το οποίο διατηρεί σε «βάθος» αιώνων, εφόσον ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι σύγχρονοι Γερμανοί είναι οι απόγονοι εκείνων, οι οποίοι αιώνες πριν είχαν χαρακτηριστεί ως «Μάστιγα του Θεού» …Απόγονοι εκείνων, οι οποίοι στο πέρασμά τους ανά τους αιώνες αφήνουν «πίσω» τους μόνον πτώματα και την κοπριά τους.

Όλα αυτά τα «μαζικά» και «συλλογικά», τα οποία αφορούν τη σημερινή απολύτως απάνθρωπη γερμανική συμπεριφορά, αποκαλύπτουν εκείνο, το οποίο ένας εγκληματολόγος θα χαρακτήριζε «αποχρώσες ενδείξεις» ενός άσχημου κοινωνικού φαινομένου, όπως ο Ναζισμός. Ενώ, όμως, όλοι βλέπουν τις «ενδείξεις» αυτές —και άρα βλέπουν τα πράγματα σωστά—, βγάζουν λανθασμένα συμπεράσματα, γιατί απλούστατα δεν έχουν τις γνώσεις να ερμηνεύσουν αυτά τα οποία βλέπουν. Όλοι αυτοί συνήθως, σεβόμενοι ένα «άνωθεν» επιβεβλημένο politically correct, αποφεύγουν να «δουν» τις ευθύνες τού γερμανικού λαού. Ως εκ τούτου περιορίζονται εκεί όπου τους επιτρέπεται, και είναι το ακίνδυνο για τους εξουσιαστές …Περιορίζονται στις ατομικές ευθύνες των προσώπων και εκεί χάνουν την πραγματική «εικόνα»…

…Παρασέρνονται στη «συνωμοσιολογία», αναζητώντας προσωπικά μυστικά των γερμανικών ηγεσιών, προκειμένου να αποδείξουν τον «ναζισμό» τής γερμανικής κοινωνίας. Αναζητούν στοιχεία, όπως για παράδειγμα το παρελθόν τού Σόιμπλε ή της Μέρκελ, για να αποδείξουν τον «κρυμμένο» ναζισμό τού γερμανικού κράτους. Αυτό είναι λάθος! Ο Ναζισμός είναι πρωτίστως κοινωνικό φαινόμενο και όχι μια επιλογή τής πολιτικής ηγεσίας. Ένα κράτος, για να είναι ναζιστικό, θα πρέπει ο λαός του να είναι τέτοιος. Κανένας ηγέτης από μόνος του, όσο χαρισματικός κι αν είναι, δεν μπορεί να παρασύρει μια κοινωνία προς τον ναζισμό …Ναζιστικό ένα κράτος δεν μπορεί να το κάνει μόνον ο ηγέτης του …Ναζιστικό είναι ένα κράτος, μόνον όταν η κοινωνία του είναι τέτοια.

Ο λαός είναι αυτός ο οποίος δίνει τα ναζιστικά χαρακτηριστικά στην ηγεσία του και όχι το αντίθετο. Ο πιο δημοκρατικός και χαρισματικός ηγέτης, αν ηγηθεί μιας τέτοιας κοινωνίας, θα αναγκαστεί να γίνει ο ίδιος ναζιστής, αν θέλει να επιβιώσει ως ηγέτης ενός ναζιστικού λαού. Αν δεν αλλάξει ο ίδιος, αυτή η κοινωνία θα τον αποβάλλει, όπως αποβάλλουμε την τρίχα από το ζυμάρι. Γιατί; …Γιατί η κοινωνία αυτή έχει συγκεκριμένες αντιλήψεις περί ηγέτη, και αυτόν αναζητά μόνιμα …Γιατί η κοινωνία αυτή, αναζητώντας το μέγιστο εθνικό κέρδος, θα τον απορρίψει, σε περίπτωση που αυτός —στο όνομα κάποιων ακατανόητων για τους φασίστες πολιτισμικών και ανθρωπιστικών «αναστολών»—, δεν ευθυγραμμιστεί με τα «θέλω» της. Δημιουργώντας συνθήκες πλειοδοτικού διαγωνισμού,

αυτή η κοινωνία θα επιλέγει ανάμεσα σ’ αυτούς που υπόσχονται τα παραπάνω κέρδη, και αυτό δεν είναι μια διαδικασία που τείνει προς το άπειρο. Τα επιδιωκόμενα κέρδη σε κάποια στιγμή θα πάψουν να γίνονται εντός τού «εσωτερικού» και θα αρχίσουν ν’ αναζητούνται από το «εξωτερικό» …Θα πάψουν να έρχονται αναίμακτα και θα απαιτούν αίμα απ’ αυτούς οι οποίοι θίγονται.

Αργά αλλά σταθερά αυτή η κοινωνία θα επιλέξει τον ηγέτη εκείνον, ο οποίος θα της υποσχεθεί κέρδη εις βάρος των ξένων. Αναζητώντας, δηλαδή, το μέγιστο κέρδος, χωρίς κανένα «φίλτρο» ανθρωπισμού και πολιτισμού, αργά ή γρήγορα θα επιλέξει έναν εγκληματία ηγέτη, γιατί τα μεγαλύτερα κέρδη έρχονται πάντα μετά από εγκλήματα. Φύρερ της θα γίνει αυτός, ο οποίος θα της υποσχεθεί το μέγιστο κέρδος και άρα εις βάρος ΟΛΩΝ των ξένων. Αυτή η κοινωνία, η οποία ρέπει προς το έγκλημα, θα καταλήξει να ακολουθεί τον ηγέτη εκείνον, ο οποίος θα επιχειρεί εγκλήματα …Τον ηγέτη εκείνον, τον οποίο η ίδια «δημιούργησε» μέσα από τις «προδιαγραφές» που η ίδια θέτει και άρα τον ηγέτη που την εκφράζει. Ο Φύρερ της, δηλαδή, θα την παρασύρει σε εγκλήματα, τα οποία στην πραγματικότητα η ίδια μεθόδευσε με τη συμπεριφορά της και απλά ήθελε κάπου να τα «χρεώσει», για να έχει πάντα εξασφαλισμένο το συλλογικό της «άλλοθι».

Αυτή είναι η βάση τής λειτουργίας μιας ναζιστικής κοινωνίας, η οποία είναι καθαρά φασιστική και αυτή η λειτουργία όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε είναι η λειτουργία τής Γερμανίας …Της Γερμανίας όχι μόνον τού «χθες», αλλά και τού «σήμερα», και, αν δεν τη σταματήσουμε, θα γίνει και τού «αύριο». Η καθ’ όλα φασιστική της λειτουργία βασίζεται στο γεγονός ότι, μέσω τής λαϊκής εκπαίδευσης και κουλτούρας, έχει κατορθώσει να περάσει στον γερμανικό λαό μια συμφεροντολογική λογική, η οποία είναι κοινή για όλα του τα μέλη …Μια κοινή αντίληψη περί της εξυπηρέτησης των συλλογικών της συμφερόντων …Μια κοινή αντίληψη πως είναι «σωστός» και «ηθικός» στόχος να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα αυτά, χωρίς κανέναν «φραγμό» ή όριο.

Αυτή η κοινή αντίληψη περί ιδίων συμφερόντων, όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, δημιουργεί συνθήκες «πλειοδοτικού» διαγωνισμού …Δημιουργεί συνθήκες, οι οποίες ευνοούν τη δημαγωγία …Την ακατάσχετη δημαγωγία. Θέμα χρόνου είναι να βρεθεί ο κατάλληλος δημαγωγός, ο οποίος εκείνη τη στιγμή θα εκφράσει την ήδη διαμορφωμένη —και άρα υπάρχουσα— λαϊκή «άποψη» και άρα θα οδηγήσει την κοινωνία εκεί όπου η ίδια εκ των προτέρων ήθελε να οδηγηθεί και απλά αναζητούσε «οδηγό», για να του παραδώσει το «τιμόνι» τής προσωπικής ευθύνης …Απλή συναλλαγή είναι αυτή …Συναλλαγή μεταξύ λαού και υποψήφιου ηγέτη.

…Ο γερμανικός ΛΑΟΣ ήταν εκείνος που δημιούργησε τον Χίτλερ, και ΟΧΙ το αντίθετο. Η «δαιμονοποίηση» του Ναζισμού, ως ανερμήνευτου πολιτικού όρου και η ταύτισή του με πρόσωπα, έγινε εσκεμμένα και εκ του πονηρού, για ν’ αποενοχοποιηθεί αυτός ο εγκληματίας λαός από τις δικές του ευθύνες …Έγινε με μόνο στόχο να δοθεί το «άλλοθι» σ’ αυτούς, οι οποίοι επιδιώκουν να έχουν άλλοθι, για να μην τιμωρούνται όταν αποτυγχάνουν …Έγινε με στόχο να μπορεί να σωθεί ο επικίνδυνος αυτός λαός και αυτό το δέχθηκαν εκείνοι, οι οποίοι είχαν τη δύναμη να τον σώσουν, καθώς θα μπορούσαν στη συνέχεια να τον εκμεταλλευτούν εκ νέου. Άρα καταλήγουμε στο ένα και μοναδικό συμπέρασμα: Ναζιστική και άρα εγκληματική ήταν η ίδια η Γερμανία, και απλά ο Χίτλερ ήταν ο Φύρερ της. Όταν όμως «καταδικάζεις» μόνον τον Χίτλερ ως «Ναζιστή», χτυπάς ένα «δένδρο», για ν’ απαλλάξεις το «δάσος».

Αυτό συμβαίνει με τη δαιμονοποίηση του ναζισμού και την ταύτισή του με πρόσωπα. Αυτό έγινε επίτηδες, για να μην αφήνεται να φανεί εκείνο, το οποίο πραγματικά είναι ο Ναζισμός ως φαινόμενο —και είναι πολύ απλός στην ανάλυσή του—. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλήσαμε για εσκεμμένα ανερμήνευτους πολιτικούς όρους. Ο όρος «ΝΑΖΙ» πρακτικά —ακόμα και σήμερα— είναι ανερμήνευτος. Γιατί; …Γιατί, αν ερμηνευτεί, αποκαλύπτει την αλήθεια και άρα και την ταυτότητα αυτών που αφορά …Ο Ναζισμός είναι ο δημαγωγικός λαϊκισμός …Η πολιτική τής εξυπηρέτησης των συμφερόντων μιας κοινωνίας, η οποία θέλει να λειτουργεί ως όχλος, για να «απολαμβάνει» κέρδη εγκλημάτων, αλλά όχι τις ευθύνες τους …Ο Ναζισμός είναι κοινωνικό φαινόμενο, και όχι προσωπική πολιτική επιλογή ενός ηγέτη …Ναζισμός είναι ο «Εθνικοσοσιαλισμός» και αυτό αφορά ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κοινωνία …Είναι επιλογή τής κοινωνίας και απλά οι ηγέτες της διαχειρίζονται την «εντολή» της…

Η Γερμανία και οι πόλεμοί της δεν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Η Γερμανία, με τη μόλις ενός αιώνα ιστορία, έκανε πόλεμο η ίδια …Έκανε πόλεμο ο λαός της. Το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα ήταν το κόμμα τού λαού της …Ήταν το κόμμα τής εργατικής τάξης …Το κόμμα των βίαιων εργαζομένων της, οι οποίοι χρηματοδοτούνταν από τη βιομηχανική της ελίτ …Το κόμμα των εργαζομένων, οι οποίοι τα «έβρισκαν» με τους εργοδότες, συμφωνώντας να στρέψουν τη βία τους εις βάρος των ξένων …Το κόμμα των βίαιων μαρξιστών-εθνικιστών, που η μόνη διαφορά τους με τους βίαιους μαρξιστές-κομμουνιστές ήταν ότι απλά «ανέβαιναν» σε μια συγκεκριμένη εθνική «πλατφόρμα» και όχι σε μια ταξική «πλατφόρμα» όπως οι δεύτεροι …Το κόμμα αυτών, οι οποίοι, αντιλαμβανόμενοι μεγάλη συλλογική «λεία» τού νεογέννητου γερμανικού «θηρίου», έβαλαν στην «άκρη» όλες τις άλλες «πλατφόρμες» εθνικού, θρησκευτικού ή ταξικού τύπου …Έβαλαν στην «άκρη» την πρωσική ή τη βαυαρική καταγωγή τους …Έβαλαν στην «άκρη» τον καθολικισμό ή τον προτεσταντισμό τους …Έβαλαν στην «άκρη» ακόμα και την ταξική τους καταγωγή και ευθυγραμμίστηκαν με τους νέους «συνεταίρους» τους.

Αν για έναν κοινό «αδικημένο» εργάτη ο μαρξισμός τού υποδεικνύει πως «εχθρός» του είναι ο αρπακτικός κεφαλαιοκράτης, τότε ο ίδιος μαρξισμός υποδεικνύει σε μια «αδικημένη» εθνική κοινωνία ότι «εχθρός» της είναι κάποιος ισχυρός ιμπεριαλιστής γείτονας. Μέσω του μαρξισμού, δηλαδή, καλλιεργείται μια κοινή συλλογική αντίληψη περί «αδικίας» —και άρα ένα «ηθικό» δικαίωμα-άλλοθι— και από εκεί και πέρα το μόνο που αλλάζει είναι ο στόχος, του οποίου η επίτευξη θα επιφέρει τη «δικαίωση». Αν αυτή η «συνεννόηση» με μέσον τον μαρξισμό γίνει «κατορθωτή», είτε σε επίπεδο κοινωνικών τάξεων είτε σε επίπεδο λαών, τα πάντα δρομολογούνται πάνω σε συγκεκριμένες «ράγες», οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν σε αναπόφευκτες μαζικές συγκρούσεις.

Εκ των δεδομένων δηλαδή μια «εθνικοσοσιαλιστική» κοινωνία —όπως κι αν αυτή ξεκινήσει να γίνει τέτοια— θα καταλήξει στο έγκλημα κατά τής ανθρωπότητας …Ακόμα δηλαδή κι αν γεννηθεί μέσα από την ανάγκη σωτηρίας ενός έθνους, το οποίο βρίσκεται σε κίνδυνο. Όταν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, είναι θέμα χρόνου η ισχυροποίησή του να το «σπρώξει» προς την αρνητική συμπεριφορά. Αν, δηλαδή, η Δημοκρατία τής Βαϊμάρης «γεννήθηκε» με «στιγμιαίο» στόχο να «σωθεί» το ηττημένο και διαλυμένο γερμανικό «έθνος» των αρχών τού προηγούμενου αιώνα, ήταν θέμα χρόνου —μόλις αυτός ο στόχος επιτευχθεί— να υπάρξει εκ νέου αλλαγή στόχου και το «έθνος» αυτό να γίνει επικίνδυνο. Όταν, δηλαδή, δημιουργείς ένα «θηρίο», για να επωφεληθείς από την «παθογένειά» του και τη δυνατότητά του να θεραπεύεται γλείφοντας τις «πληγές» του, είναι θέμα χρόνου μόλις αυτό σωθεί να σε «δαγκώσει» …Αυτή η «μετάλλαξη» της Βαϊμάρης τής «ανάγκης» είναι η ναζιστική Γερμανία των «εγκλημάτων».

Περί αυτού πρόκειται! Η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα ναζιστική— γερμανική συμπεριφορά δεν αλλάζει ποτέ, γιατί δεν αλλάζουν οι ίδιοι οι Γερμανοί …Δεν αλλάζει η παιδεία τους …Δεν αλλάζει η νοοτροπία τους. Η συμπεριφορά αυτή τούς έκανε κάποτε «πληγή» τής Ευρώπης και είναι η ίδια που τους διατηρεί στο ίδιο επίπεδο και σήμερα. Κάποτε οι Γερμανοί, για το συλλογικό κέρδος τού «ζωτικού χώρου», συσπειρώθηκαν γύρω από τον «Μπλίτσκριγκ» τού Χίτλερ, για ν’ αρπάξουν με τη βία τον πλούτο όλων των λαών. Μετά συσπειρώθηκαν γύρω από την «άνευ όρων παράδοση» του Αντενάουερ, προκειμένου σαν «μετανοήσαντες» να σώσουν τα τομάρια τους και να μην πέσουν θύματα αντεκδίκησης των λαών τους οποίους «μάτωσαν». Στη συνέχεια —αφού είχαν σώσει τα τομάρια τους— συσπειρώθηκαν όλοι σαν «ευγνωμονούντες» γύρω από τη τζάμπα-«συγνώμη» τού Κολ, γιατί η Ένωση της Γερμανίας ενεργοποιούσε τις απαιτήσεις για αποζημιώσεις των θυμάτων τής γερμανικής θηριωδίας. Μερικές δεκαετίες μετά —και αφού δεν είχαν δώσει ούτε ένα ευρώ αποζημίωσης στα θύματά τους— συσπειρώθηκαν εκ νέου οι Γερμανοί σαν «πετυχημένοι» γύρω από τη Μέρκελ και το δόγμα της περί σεβασμού των «μνημονιακών δεσμεύσεων», προκειμένου να λεηλατήσουν τα κράτη τού Ευρωπαϊκού Νότου.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; …Αλλάζει ο λόγος των «Φύρερ», αλλά όχι η νοοτροπία τού ναζιστικού λαού που τους επιλέγει …Αλλάζει ο λόγος των «Φύρερ», γιατί αλλάζουν τα ειδικά «εθνικοσοσιαλιστικά» συμφέροντα των Γερμανών και άρα ο τρόπος με τον οποίο τα συμφέροντα αυτά εξυπηρετούνται …Αλλάζουν τα «θέλω» των Γερμανών και άρα αλλάζουν και οι υποσχέσεις των δημαγωγών που τους κυβερνούν …Αλλάζουν τα συλλογικά εκείνα χαρακτηριστικά-«βιτρίνα» με τα οποία εμφανίζονται ως λαός στον κόσμο. Οι ίδιοι οι Γερμανοί, όμως, εξακολουθούν μόνιμα να επιλέγουν τις ηγεσίες τους με στόχο να επωφεληθούν ως έθνος απέναντι στα θύματά τους …Στα ίδια θύματα που οι προηγούμενοι Γερμανοί επιτέθηκαν, οι επόμενοι δεν τους αποζημίωσαν, και οι σημερινοί τα λεηλατούν ανηλεώς. Αυτό εξηγεί και όλα τα περίεργα της γερμανικής «δημοκρατίας».

Για όλους αυτούς τους φασίστες των «αγελών» η «δημοκρατία» έχει λειτουργική αξία μόνον για να μπορεί η πλειοψηφία να εκφράσει και να επιβάλει τη δική της άποψη για το πώς θα εξυπηρετηθεί το συλλογικό της συμφέρον. Από τη στιγμή που θα επιτευχθεί η επιβολή τής άποψης τής πλειοψηφίας των αγράμματων φασιστών, δεν τους ενδιαφέρει η δημοκρατική «λειτουργία» —και ο έλεγχος που αυτή συνεπάγεται—, γιατί απλούστατα ο έλεγχος —και άρα ο καταμερισμός ευθυνών— θα διασπά αυτό, το οποίο έχει ήδη εκφραστεί «δημοκρατικά» και άρα θα κάνει ζημιά χωρίς κανένα άλλο κέρδος …Αλλαγή υπάρχει μόνον μετά από «ήττα» τής «λαϊκής» επιλογής. Για να υπάρξει αλλαγή τής στρατηγικής, θα πρέπει ν’ αλλάξουν όλα εκείνα τα δεδομένα, τα οποία οδήγησαν σε αυτήν την επιλογή. Θα πρέπει να έχει αλλάξει ο συλλογικός στόχος, ώστε ξανά, μέσω τής μεθόδου τής πλειοδοσίας, να εκφραστεί και πάλι «δημοκρατικά» ο ναζιστικός λαός, για να επιλέξει τη νέα του ηγεσία.

Μόνον αν γνωρίζει κάποιος τον σχεδιασμό που περιγράφουμε, μπορεί να εξηγήσει αυτά, τα οποία εκ πρώτης όψεως φαίνονται περίεργα και αφορούν την ηγεσία τους …Μόνιμες ηγεσίες μόνιμων συμμοριών με σταθερούς στόχους είναι αυτές …και η γερμανική κοινωνία είναι μια τέτοια μαζική «συμμορία». Από τη στιγμή που δεν αλλάζει ο συλλογικός στόχος αυτής της πολυάνθρωπης «συμμορίας», δεν έχει λόγο ν’ αλλάξει τον ηγέτη της, εφόσον αυτός είναι εκείνος, ο οποίος πλειοδότησε στον επικαιροποιημένο συλλογικό «στόχο», και άρα στην «παραγγελιά» τού λαού. Οι μέσα στο χρόνο διαρκώς ανανεούμενοι —και άρα διαφορετικοί— στόχοι —και οι απαιτούμενοι χρόνοι για την επίτευξή τους— είναι αυτοί, οι οποίοι σε κάθε αλλαγή τους «διορίζουν» τους νέους ηγέτες στις θέσεις τους.

Το μόνο, που πρέπει να κάνουν αυτοί οι «πλειοδότες» ηγέτες, είναι το εξής απλό: Από τη στιγμή που δεν είναι οι ίδιοι που επιλέγουν τους συλλογικούς στόχους, παρά είναι αυτοί που τους εκφράζουν, η μόνη αρμοδιότητά τους είναι να εξασφαλίσουν το λαϊκό άλλοθι σε περίπτωση που κάτι θα πάει «στραβά». Αυτοί θα πρέπει να «εξωραΐσουν» τα δολοφονικά ένστικτα των «εντολοδοτών» τους …Αυτό είναι το μόνο που απαιτείται απ’ αυτούς, εφόσον όλα τα άλλα είναι εκείνα που σκέφτηκε και απαιτεί ο λαός. Πάντα οι αγαπημένοι ηγέτες τής γερμανικής κοινωνίας είναι αδίστακτοι βλάκες. Αυτό είναι το πιο βασικό τους χαρακτηριστικό. Το μόνο, το οποίο απαιτείται απ’ αυτούς ως πολιτική «προίκα», είναι να «εφεύρουν» μια «δικαιολογία» για τις κερδοφόρες παρανομίες τής Γερμανίας, τις οποίες ο λαός στηρίζει καθολικά και οι οποίες φέρνουν συλλογικό κέδρος στον εθνικοσοσιαλιστικό —και άρα ναζιστικό— γερμανικό λαό. Κάθε φορά, όμως, που το κάνει αυτό ο γερμανικός λαός με τις «βολικές» του ηγεσίες, κάποιοι άλλοι λαοί «ματώνουν», είτε πραγματικά είτε μεταφορικά.

Αυτή είναι στην πραγματικότητα η ναζιστική λειτουργία των Γερμανών μέσα στην κοινωνία των εθνών. Ποτέ δεν έχουν ενδοιασμό να εγκληματήσουν εναντίον τού οποιουδήποτε λαού, όταν αντιλαμβάνονται κέρδος. Ποτέ δεν σταματούν να δημιουργούν εκ των προτέρων ένα χρήσιμο ηθικοπολιτισμικό «άλλοθι», για να το έχουν σε περίπτωση που το χρειαστούν …Σε περίπτωση που χρειαστεί, να μπορούν να έχουν ως επιλογή να πετάξουν τον «μουτζούρη» στον «πλειοδότη» ηγέτη …Τον ηγέτη αυτόν, τον οποίο θα εγκαταλείψουν την επόμενη στιγμή …Τον ηγέτη αυτόν, τον οποίο θα δαιμονοποιήσουν, για να του «φορτώσουν» την ευθύνη, τη στιγμή που ΟΛΟΙ τους είναι εκπαιδευμένοι να ζητούν τις «τζάμπα» συγνώμες …Το έκαναν με τον Χίτλερ, το επανέλαβαν με τον Κολ και δεν θα διστάσουν να πετάξουν στην «πυρά» και τη Μέρκελ, αν η Γερμανία κινδυνεύσει εξαιτίας των σημερινών άθλιων πολιτικών της.

Όλα αυτά είναι αποδείξεις, γιατί απλούστατα αποδεικνύουν ότι η «σοσιαλιστική» συμπεριφορά τής γερμανικής κοινωνίας εξακολουθεί να λειτουργεί ακόμα και σήμερα —χωρίς κανένα φίλτρο— υπέρ των συμφερόντων τού γερμανικού «έθνους». Απλά, το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι να έχουν ένα εθνικό «παραμύθι», προκειμένου να κρύβεται ο λαός και οι ευθύνες του για τα εγκλήματα εκείνα, τα οποία διαπράττονται στο όνομά του …Τα κέρδη να έρχονται, και ο λαός θα παριστάνει τον «αγαθό», που, αν χρειαστεί ποτέ να κριθεί, δεν θα πρέπει να κρατάει στα χέρια του τον «μουτζούρη» τού ναζισμού. Σε μια τέτοια κρίση θα πρέπει να έχει ένα «άλλοθι» πως «δεν είδε» και «δεν γνώριζε» τίποτε για το έγκλημα εκείνο, το οποίο μέχρι τη στιγμή τής αποκάλυψης τον τάιζε πλούσια. Αρκεί η πιο αστεία και πιο αστήρικτη «δικαιολογία» για το έγκλημα και ο «αγαθός» γερμανικός λαός είναι έτοιμος να την υιοθετήσει, εφόσον κρίνει πως έχει κέρδος …και άρα χρειάζεται και ένα «φύλλο συκής», το οποίο να δικαιολογεί την πάγια αρπακτική συμπεριφορά του. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν έχουν πρόβλημα με τους βλάκες, τους οποίους επιλέγουν για να παριστάνουν τους ηγέτες τους …Όσο πιο βλάκας είναι ο «ηγέτης», τόσο πιο «εύκολη» η δικαιολογία και τόσο πιο εύκολη η «καταδίκη» του στην «πυρά» όταν υπάρξει ανάγκη.

Αυτή η Ε.Ε. των Γερμανών Ναζιστών εννοείται ότι μπορεί εύκολα να θεωρηθεί και πνευματικό «παιδί» τού Χίτλερ …Κάτι ανάλογο οραματιζόταν και ο Χίτλερ λίγα χρόνια νωρίτερα …Να εκμεταλλεύεται η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα Ναζιστική— Γερμανία ολόκληρη την Ευρώπη …Να δουλεύουν όλοι οι Ευρωπαίοι, για να «κονομάνε» οι Γερμανοί …Να αποκτήσουν οι Γερμανοί σταδιακά τον έλεγχο και την ιδιοκτησία ολόκληρου του ευρωπαϊκού κεφαλαίου …Λιμάνια, αεροδρόμια, ανταγωνιστικές βιομηχανίες, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις κλπ. …Ό,τι είναι πολύτιμο στην Ευρώπη, να περιέλθει στα χέρια ενός έθνους …Του πιο φανατικού εθνικοσοσιαλιστικού έθνους, που είναι το γερμανικό. Αυτό δεν είναι που βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα; Τι σχέση μπορεί να έχει ένα ελληνικό αεροδρόμιο με μια ιταλική βιομηχανία —όπως η Ducati—, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις στην Ισπανία και τεράστιες γεωργικές εκτάσεις στην Πολωνία; …Ανήκουν όλα σε εθνικοσοσιαλιστές Γερμανούς; …Αυτούς, οι οποίοι «οραματίζονταν» τα ίδια πράγματα με τον Χίτλερ, αλλά είχαν διαφορετικό «σχέδιο» για να το πετύχουν.

Το αποκορύφωμα της αυθεντικότητας του ναζισμού τής σημερινής Γερμανίας αποκαλύπτεται με ένα σημερινό παράδοξο …Ένα παράδοξο, το οποίο αποδεικνύει πως οι Γερμανοί είναι τόσο αμετανόητοι Ναζί, που, για το υποτιθέμενο κέρδος τού λαού, θα μπορούσαν να θυσιάσουν τα πάντα …Οι φανατικοί «εθνικοσοσιαλιστές» έδειξαν ότι στο «βωμό» τού κέρδους μπορούν να θυσιάσουν ακόμα και την ίδια τη Γερμανία. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Τραμπ θα ακολουθούσε μια πολιτική απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Γερμανία …«Πάγωσε» ολόκληρη η Γερμανία σε αυτήν την είδηση. Αυτό, το οποίο για έναν φυσιολογικό λαό θα γινόταν αίτιο μαζικών πανηγυρισμών και «λατρείας» προς το πρόσωπο του Τραμπ, έγινε στη Γερμανία αίτιο γκρίνιας και θρήνου. Φυσιολογικά η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων θα σήμαινε απόσυρση ξένων δυνάμεων Κατοχής από τη Γερμανία …Θεωρητικά αυτό θα σήμαινε την «απελευθέρωση» της χώρας από τον ξένο «ζυγό».

ΓΙΑΤΙ όμως δεν πανηγύριζαν οι Γερμανοί; ΓΙΑΤΙ δεν ξεχύθηκε ο λαός στους δρόμους να γιορτάσει την απελευθέρωσή του, όπως έγινε στην Ανατολική Γερμανία με το αντίστοιχο της απόσυρσης των στρατευμάτων τής Ρωσίας; ΓΙΑΤΙ δεν «λάτρεψε» τον Τραμπ, όπως είχε κάνει για τον Γκορμπατσώφ; …Υπάρχει καλός και κακός κατακτητής, που πρέπει πάνω του να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας; ΓΙΑΤΙ η γερμανική ηγεσία εμφανίστηκε σχεδόν τρομοκρατημένη και έτοιμη να βοηθήσει με κάθε μέσον τον αντίπαλο του «γενναιόδωρου» Τραμπ; ΓΙΑΤΙ συνέβη αυτό το παράδοξο; …Γιατί ο γερμανικός λαός είναι αυθεντικά ναζιστής …Ο ναζισμός του είναι εγγενές χαρακτηριστικό του …Είναι ιδρυτικό «συστατικό» τού γερμανικού κράτους …Είναι βασικό συνεκτικό στοιχείο τής ανομοιόμορφης —εθνικά και θρησκευτικά— γερμανικής κοινωνίας.

Γι’ αυτόν τον λαό τού ιδεολογικού «σωλήνα» προέχουν τα συλλογικά συμφέροντα, τα οποία με ακρίβεια έχει ορίσει ο μαρξιστικός «εθνικοσοσιαλισμός» του, και μετά ακολουθούν όλα τα άλλα. Ακόμα και το ίδιο το κράτος είναι ένα «εργαλείο», το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτά και όχι το αντίθετο. Το κράτος μπορεί να θυσιαστεί για τα συμφέροντα του λαού και όχι το αντίθετο …Περί αυτού πρόκειται …Για το κέρδος οι Γερμανοί μπορούν να θυσιάσουν τα πάντα …Ακόμα και την ελευθερία τού κράτους τους …Δεν έχουν αυτό που λέμε «ιερά και όσια» …«Ιερά και όσια» για τους Γερμανούς είναι μόνον τα συμφέροντα …Κέρδη να έρχονται, και ξέρουν να κλείνουν τα «μάτια» τους σε όλα τα εγκλήματα που συνεπάγονται τα κέρδη αυτά …Έτοιμες τις έχουν τις «δικαιολογίες», πολύ πριν αυτές χρειαστούν.

Αυτοί οι άνθρωποι, με αυτήν τη λογική, δημιούργησαν τη Γερμανία που γνωρίζουμε τον τελευταίο αιώνα. Αυτή η Γερμανία είναι στημένη ως μια «μπίζνα» ιδιοκτητών και όχι ως κράτος πολιτών …Μια «μπίζνα» με «κοντό» παρελθόν —περίπου έναν αιώνα— …που το μόνο που «παράγει» είναι πτώματα και κέρδη. Περισσότερο πληρεί τα κριτήρια μιας εταιρείας, παρά μιας πατρίδας …Μιας εταιρείας, η οποία «παραχωρείται» με ενοίκιο και η οποία επινοικιάζεται από τρίτους κλπ.. Η Γερμανία ΔΕΝ είναι πατρίδα των Γερμανών, παρά η εθνικοσοσιαλιστική επιχείρησή τους …Μια επιχείρηση, η οποία απαιτεί καί θυσίες και βέβαια «υποθήκες» από τους «επενδυτές» της, οι οποίοι είναι οι Γερμανοί πολίτες.

Γι’ αυτό «πάγωσαν» στην πιθανότητα επανεκλογής τού «απελευθερωτή» Τραμπ …Τρόμαξαν και μόνον που σκέφτηκαν το «κόστος» τής ελευθερίας …Βολεύονται σαν «κατακτημένοι» …Βολεύονταν, έχοντας εξασφαλισμένη την «ασυλία» των προστατευόμενων του «αφεντικού». Σαν κατεχόμενη χώρα δεν μπορεί να συρθεί σε κανένα δικαστήριο, χωρίς να συμφωνούν οι κατακτητές της και άρα οι Αμερικανοί. Άρα; …Άρα, ελευθερία, για τον μέσο συμφεροντολόγο ναζιστή Γερμανό, σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος για τα διεθνή δικαστήρια σε όλα τα επίπεδα και για όλους τους λόγους …Σημαίνει, για παράδειγμα, ότι —την επόμενη της «απελευθέρωσης»— Έλληνες, Ρώσοι, Σέρβοι, Πολωνοί και πολλοί άλλοι θα μπουν στη σειρά, για να πάρουν μερίδιο από το «precious» που έχουν οι Γερμανοί, και δεν είναι η πατρίδα τους, αλλά τα χρήματά τους …Σημαίνει ότι —την επόμενη της «απελευθέρωσης»— θα αναγκαστεί η Γερμανία να καταργήσει όλους τους παράνομους εκείνους νόμους, οι οποίοι καλύπτουν εγκληματίες —εξυπηρετώντας τη διαφθορά— και δεν επιτρέπεται να υπάρχουν στα ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη.

Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορεί η Γερμανία να συνεχίσει να λειτουργεί ως «συμμορία»,» αρνούμενη να εκδώσει εγκληματίες στις χώρες που αυτοί εγκλημάτησαν και στις οποίες διώκονται. Δεν θα μπορεί να «προοδεύει», προστατεύοντας τους «Χριστοφοράκους» όλου του κόσμου που την υπηρετούν. Δεν θα μπορεί να προστατεύσει τις εταιρείες της, οι οποίες θα «χαντακωθούν» από τις καταδίκες των «Χριστοφοράκων». Ένας-ένας όλοι αυτοί οι εγκληματίες θα πρέπει να εκδίδονται στα κράτη που τους καταδιώκουν και μέσα από τις δίκες τους θα μάθει η παγκόσμια κοινωνία για τα εγκλήματα της σύγχρονης Γερμανίας. Ελευθερία για τη Γερμανία σημαίνει ότι η ζημιά θα καταφτάνει από παντού σε τεράστια μεγέθη …Από αποζημιώσεις των θυμάτων τού Χίτλερ μέχρι τις αποζημιώσεις τής Siemens, της Bayer ή της Volkswagen.

Αυτό δεν μπορούν να το αντέξουν …Άντεξαν —για να σωθούν— το «νταβατζηλίκι» και την αλαζονεία των Αμερικανών …Άντεξαν, για να γεμίσουν τις «τσέπες» τους, την ταπεινωτική «συγνώμη» προς τους «κατώτερους», αλλά δεν θα αντέξουν σε καμία περίπτωση να αδειάσουν αυτές οι «τσέπες», ως τίμημα για την ελευθερία και την «αξιοπρέπειά» τους …Άντεξαν να τους «φτύνει» όλος ο πολιτισμένος κόσμος για μισό και πλέον αιώνα, με κέρδος να σώσουν τις Mercedes, Bayer, Boss, Volkswagen, BMW, Thyssen, Siemens κλπ., αλλά δεν θα αντέξουν να πάνε όλες αυτές οι εταιρείες των ΝΑΖΙ στα διεθνή δικαστήρια για τη διαφθορά που μεταπολεμικά προκάλεσαν σε ολόκληρο τον Πλανήτη …Μόνον τα «τζάμπα» αρέσουν στους Γερμανούς «σοσιαλιστές» ΝΑΖΙ. Δεν θέλουν να πληρώσουν, για να «μπουν» στον κόσμο «καθαροί» …Αρκούνται και από τις ταπεινές τζάμπα-«μαγκιές» …Δεν θέλουν να μπουν σε «έξοδα» …Τους αρκεί το «φτηνό» προπέτασμα μιας «κεκαλυμμένης» —έστω και υπονοούμενης— λόγω «επιτυχίας», υπεροχής …Καλύπτεται η μνησικακία τους και το κόμπλεξ τους πίσω από τους εμετικούς ρατσιστικούς λόγους τού σακάτη Σόιμπλε …Όλα τα παραπάνω «κοστίζουν», και οι Γερμανοί αυτά που «κοστίζουν» δεν τα θέλουν.

Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε, τους καθιστούν «πρωταθλητές» τής συλλογικής εκπόρνευσης με στόχο το κέρδος. Με διαφορά οι Γερμανοί είναι ο λαός με τα πιο άσχημα χαρακτηριστικά στην ανθρώπινη ιστορία …Με διαφορά ο χειρότερος λαός, ο οποίος επέλεξε συνειδητά —και για το κέρδος— να είναι αυτός που είναι …Να είναι ο λαός αυτός, ο οποίος δίνει μόνιμα «εντολή» στην ηγεσία του να του φέρνει «κέρδη» και να τον εκπαιδεύει ανάλογα, ώστε να αυτοτροφοδοτείται η ναζιστική αυτή μηχανή, χωρίς να αλλάζει ποτέ τα κερδοφόρα χαρακτηριστικά της …Να είναι ο λαός αυτός, ο οποίος από μόνος του να αποτελεί την απόδειξη ότι ο ναζισμός είναι μια κοινωνική «πάθηση», η οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε μόνιμη «αναπηρία» τής κοινωνίας που τον έχει υιοθετήσει ως «λειτουργικό» της «δόγμα» …Ένας κακός λαός-«σακάτης» κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Σόιμπλε, που, πάνω στο «καρότσι» τού αμερικανικού ιμπεριαλισμού συνεχίζει όχι μόνον να εγκληματεί, αλλά και να συκοφαντεί και να διαβάλει τούς λαούς.

Δεν υπάρχει λύση για την ανθρωπότητα, αν δεν λυθεί πρώτα το πρόβλημα του γερμανικού κράτους …Της πιο οργανωμένης και φονικής συμμορίας στην ανθρώπινη ιστορία …Μιας «πληγής», η οποία συνεχώς υποτροπιάζει, λειτουργώντας ως «απόστημα», το οποίο απειλεί μόνιμα με «μόλυνση» ολόκληρο τον Πλανήτη. Όπου και ν’ αναζητήσει σήμερα κάποιος τη διαφθορά τής παγκοσμιοποίησης, είναι βέβαιον ότι θα βρει γερμανικές «ηθικές» εταιρείες να τη μεθοδεύουν. Όπου και να σταθεί κάποιος, για ν’ ακούσει «ύβρεις» εις βάρος των λαών και των ανθρώπων, την κακόηχη γερμανική γλώσσα θ’ ακούσει. Ακόμα και στην εποχή τού αμερικανικού ιμπεριαλισμού η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα ναζιστική— Γερμανία είναι αυτήν, που για το κέρδος αναλαμβάνει —χωρίς κανέναν ενδοιασμό— να κάνει όλη τη «βρόμικη» δουλειά …Η «ανάπηρη» Γερμανία, που για το κέρδος είναι έτοιμη να κάνει το οποιοδήποτε ΈΓΚΛΗΜΑ…

…Τη Γερμανία πρέπει ν’ αναζητήσουμε στους Εμφύλιους πόλεμους της Γιουγκοσλαβίας, της Ουκρανίας ή ακόμα και της Συρίας. Η «αχάριστη» Γερμανία, η οποία σήμερα ακόμα και τους ευεργέτες της Αμερικανούς επιχειρεί να «ρίξει», επιλέγοντας να υπηρετήσει τον Σιωνισμό …Να τους «ρίξει» στην κυριολεξία, εφόσον θεωρούμε κάτι παραπάνω από βέβαιο πως έχει συμμετοχή στη σημερινή εκλογική νοθεία στις ΗΠΑ, αλλά και σε όλα τα εφιαλτικά εμφυλιοπολεμικά σενάρια, τα οποία μπορεί να δρομολογηθούν σε περίπτωση που ο αμερικανικός λαός αρνηθεί να νομιμοποιήσει τα αποτελέσματα της νοθείας, την οποία πραγματοποίησαν τα σιωνιστικά αφεντικά τής Γερμανίας.

Θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι Γερμανοί πράκτορες, υπό τις εντολές τού γερμανικού κράτους, «αλωνίζουν» σήμερα τις ΗΠΑ, όπως έκαναν όλα αυτά τα χρόνια εις βάρος άλλων κρατών. Γερμανοί πράκτορες βρίσκονται σήμερα ανάμεσα στους «ταραξίες» τής Antifa ή τους οργανωτές των «Black lives Matter» …Οι ίδιοι Γερμανοί, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στη «Ρωσική» Οκτωβριανή «Επανάσταση» …την Ουκρανική Πορτοκαλί «Επανάσταση» …τη Γιουγκοσλαβική Εμφυλιοπολεμική Σύγκρουση …τον Συριακό Ισλαμικό Φονταμενταλισμό …ή τη Μεταναστευτική «Λαίλαπα» του Αιγαίου. Παντού βρίσκονται Γερμανοί, γιατί το γερμανικό κράτος εισπράττει κέρδη «εργολάβου» εγκλημάτων από τα «αφεντικά» αυτού του Κόσμου.

Δεν είναι δυνατόν ανάμεσα στα κράτη τής Ευρώπης να υπάρχει μια «εταιρεία» σιωνιστικής ιδιοκτησίας, η οποία, εκμεταλλευόμενη τις ιδιομορφίες της, σέβεται αλά-καρτ τους ευρωπαϊκούς νόμους και εξασφαλίζει τη μέγιστη ανταγωνιστικότητα υπό συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Δεν είναι δυνατόν ανάμεσα στα συμβατικά κράτη, τα οποία σέρνουν τα «βαρίδια» των υποχρεώσεων του πολιτισμού, της άμυνας και της κοινωνικής πολιτικής να υπάρχει μια ασυναγώνιστη κερδοσκοπική εταιρεία, η οποία εκ του ασφαλούς «τρέχει» συνέχεια για το κέρδος. Δεν είναι δυνατόν σε ένα κοπάδι «προβάτων» να αφεθεί να περιφέρεται ένας αιμοβόρος «λύκος», τον οποίο απλά το «αφεντικό» του αποφάσισε να τον «αθωώσει», φορώντας του μια «προβιά». Πρέπει ν’ «απελευθερωθεί» η Γερμανία, για να «πληρώσει» το τίμημα της πραγματικότητας, το οποίο πληρώνουν και όλοι οι άλλοι. Πρέπει οι Αμερικανοί να την τιμωρήσουν για τη σημερινή προδοσία της, «απελευθερώνοντάς» την. Να μπει κι αυτή στο ευρωπαϊκό «κλουβί» με τα εθνικά θηρία, χωρίς την προστασία τού «αφεντικού».

Αυτό είναι το όλο μυστικό τής αντιμετώπισης του προβλήματος του γερμανικού ναζισμού. Πρέπει ν’ αντιστραφούν οι όροι αυτοί, οι οποίοι γεννούν και συντηρούν τον Ναζισμό τής Γερμανίας. Πρέπει ο Ναζισμός τής γερμανικής κοινωνίας να «σκοτώσει» τη Ναζιστική Κοινωνία. Πρέπει ο Ναζισμός να λειτουργήσει ως «αυτοάνοσο» νόσημα και να στραφεί εναντίον τής ίδιας της κοινωνίας. Αν, δηλαδή, τα μεγάλα συλλογικά κέρδη, τα οποία «ανεβάζουν» τους Γερμανούς πολίτες στην κρατική «πλατφόρμα» τής Γερμανίας, γίνουν τεράστιες συλλογικές ζημιές, τότε τα ίδια αυτά συμφέροντα θα τους «κατεβάσουν» από εκεί. Η ίδια νοοτροπία, που τους κάνει «φανατικούς» Γερμανούς, να τους κάνει «φανατικούς» Αντιγερμανούς.

Πρέπει η Γερμανία ως κράτος να παραμείνει απροστάτευτη απέναντι στα θύματά της, ώστε να πάρει «επάνω» της όλη τη ζημιά που γέννησε και συνεχίζει να γεννά η εγκληματική της συμπεριφορά από τη στιγμή τής ίδρυσής της. Πρέπει το κράτος των εγκληματιών Χίτλερ, Κολ ή Μέρκελ να πληρώσει επιτέλους το κόστος των εγκλημάτων του. Πρέπει να της αφαιρεθεί η αμερικανική «ασπίδα». Πρέπει ν’ ανοίξουν όλοι οι «φάκελοι» των μεταπολεμικών γερμανικών εγκλημάτων κατά τής ανθρωπότητας στην Ευρώπη, προκειμένου ν’ αποδειχθεί ότι η Γερμανία όχι μόνον δεν αλλάζει συμπεριφορά, αλλά διαρκώς υποτροπιάζει. Η ατιμωρησία την αποθρασύνει και δεν της «διδάσκει» πολιτισμό και μεγαλοψυχία …Κορόιδα θεωρεί τόσο τους πολιτισμένους όσο και τους μεγαλόψυχους. Σε αυτά τα κορόιδα δίνει σαν «αποζημιώσεις» τις «συγνώμες» τής υποκρισίας.

Πρέπει η Ναζιστική Γερμανία να βιώσει η ίδια στο «πετσί» της τις συνθήκες εκείνες, που δίνει εντολή στις ηγεσίες της να «βυθίσουν» τις άλλες κοινωνίες …Να βιώσει ως «τεμπέλα» τις συνθήκες εκείνες, τις οποίες επιφύλασσε για τους «τεμπέληδες» Έλληνες …Να βιώσει ως «απατεώνισσα» τις συνθήκες εκείνες, τις οποίες επιφύλασσε για τους «απατεώνες» Ιταλούς …Να μπει σε perpetual «Μνημόνια» δανειστών, ιδιαιτέρως απεχθή. Πόσο απεχθή; …Όσο αυτά, τα οποία η ίδια επινόησε για τους άλλους …Copy-paste αυτών, που έστειλε με «φωνές και βρισιές» στην Ελλάδα …Πρέπει η Γερμανία να βιώσει το μέλλον εκείνο, το οποίο επεφύλασσε για τους άλλους …Το μέλλον εκείνο, το οποίο επιφύλασσε για την Ελλάδα …Να λεηλατηθεί από πλούσιους ξένους και να αφεθεί να «συγκατοικήσει» με εκατομμύρια φτωχούς ξένους …Να αναγκαστεί να υποδέχεται στα «γόνατα» αυτούς που τη βρίζουν και τη λεηλατούν.

Έτσι κι αλλιώς η Γερμανία είναι ένα κράτος, το οποίο στην κυριολεξία δεν θα λείψει από κανέναν …Ένα κράτος, του οποίου η ιστορία είναι «γοητευτική» μόνον για επιστήμονες, οι οποίοι μελετούν ακραίες ανθρώπινες συμπεριφορές …Ένα κράτος, του οποίου η ιστορία είναι απάνθρωπα εγκλήματα, ρατσιστικές συμπεριφορές, καταδίκες για απάτες, συκοφαντίες λαών και, μερικά ποδοσφαιρικά κύπελλα. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια που αφορά τη Γερμανία …Μηδενική παρουσία σε όλα τα επίπεδα …Θα «σβήσει» από τον χάρτη και μερικά χρόνια αργότερα κανένας δεν θα μπορεί να θυμηθεί τον λόγο που αυτή υπήρχε.

Πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτούς, πριν προλάβουν να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά στην ανθρωπότητα. Μπορούν όλοι αυτοί να επιβιώσουν ως άνθρωποι Βαυαροί ή ως Πρώσοι, αλλά όχι ως Γερμανοί. Οι Γερμανοί με τον εγγενή Ναζισμό τους δεν πρέπει να «επιβιώσουν» στην τρίτη χιλιετία. Στη χιλιετία τού ΑΝΘΡΩΠΟΥ και τού ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ οι «Γερμανοί» πρέπει να «πεθάνουν», γιατί απλούστατα αποτελούν μόνιμη πηγή κακών για την ανθρωπότητα …Και μόνον που υπάρχουν αποτελούν μια δυνάμει απειλή για την ανθρωπότητα …Ένα φονικό «εργαλείο», που όλο και κάποιος θα θελήσει να το χρησιμοποιήσει και οι Γερμανοί —για το κέρδος— θα τον εξυπηρετήσουν. Πρέπει μ’ αυτήν την έτσι κι αλλιώς άχρηστη Γερμανία να τελειώνουμε …Δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης. Ο κρατικός «λύκος», ο οποίος περιφέρεται ανάμεσα στα «πρόβατα», πρέπει να φύγει με τις «κλωτσιές» από το «κοπάδι». Το τελευταίο «σφάγιο» της Ευρώπης θα πρέπει να είναι ο αιμοβόρος αυτός «λύκος».

 Παναγιώτης Τραϊανού