Εν αναμονή της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου για τις περιοχές Natura – Τι ισχύει για τις ΑΠΕ

Κοινοποίηση:
593d47d79d1c3934e5e2581da5bd31e5_XL

Η τύχη των αιολικών πάρκων σε περιοχές Natura κρίθηκε την περασμένη Πέμπτη στο ευρωδικαστήριο. Στο Λουξεμβούργο βρέθηκε το επιτελείο τόσο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όσο και του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) καθώς η υπόθεση κρίνεται ιδιαιτέρως σημαντική για τις επενδύσεις στην Ελλάδα και τον τρόπο με τον οποίο θα αδειοδοτούνται τα έργα (και κυρίως τα αιολικά πάρκα) εντός των περιοχών Natura τα επόμενα χρόνια.
Μάλιστα, η υπόθεση κρίνεται τόσο σοβαρή ώστε για αυτήν κατέθεσαν παρατηρήσεις υπέρ των θέσεων της χώρας μας, δύο άλλα κράτη μέλη όπως η Ολλανδία και η Πολωνία. Κι αυτό διότι μια απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) υπέρ των οργανώσεων που έχουν προσφύγει θα αλλάξει τις υποχρεώσεις όλων των κρατών της ΕΕ και θα αφορά όλες τις δραστηριότητες σε προστατευόμενες περιοχές.

Η ιστορία μετρά περίπου μια δεκαετία όταν περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα έχει κακώς ερμηνεύσει το άρθρο 4 της οδηγίας 147 της ΕΕ για τα πουλιά. Ουσιαστικά η χώρα μας ερμηνεύοντας την οδηγία θεώρησε ότι η προστασία των Ζωνών Ειδικής Προστασίας – ΖΕΠ (207 περιοχές ανά την Ελλάδα, τμήμα των περιοχών Natura) έγινε βάσει των βασικών ειδών πτηνών σε κάθε βιότοπο και όχι για όλα τα είδη που διαβιούν σε αυτούς (μπορεί να φτάνουν και τα 200 σε κάθε ΖΕΠ). Οπότε όταν γίνεται η δέουσα εκτίμηση για την αδειοδότηση κάποιου έργου (βασικά των αιολικών) αυτή επικεντρώνεται στα βασικά είδη χαρακτηρισμού και γύρω από τον βιότοπό τους δημιουργείται μια …νεκρή ζώνη (buffer zone) για τις επενδύσεις.

Ζώνη Προστασίας και χωροθέτηση

Αν οι απαντήσεις του ευρωδικαστηρίου δικαιώσουν τις οργανώσεις τότε θα πρέπει να δημιουργείται «buffer zone» για όλα τα είδη μιας Ζώνης Ειδικής Προστασίας – ΖΕΠ. Δηλαδή, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στέλεχος του ΥΠΕΝ θα καταστεί ουσιαστικά αδύνατη η χωροθέτηση αιολικών πάρκων σε αυτές τις περιοχές. Μάλιστα, η Κομισιόν στις παρατηρήσεις της προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) χαρακτήρισε περιοριστική την ελληνική ερμηνεία θεωρώντας ότι είναι αντίθετη στον σκοπό της οδηγίας.

Η υπόθεση ξεκίνησε το 2012, όταν με ΚΥΑ τροποποιήθηκε η νομοθεσία σχετικά με τη διατήρηση της ορνιθοπανίδας. Κατά της απόφασης προσέφυγαν στο ΣτΕ, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και φορείς πολιτών υποστηρίζοντας ότι η ερμηνεία της κοινοτικής νομοθεσίας δεν ήταν σωστή, καθώς η ελληνική πολιτεία οφείλει να προστατεύσει όχι μόνο τα «είδη χαρακτηρισμού» για την προστασία των οποίων ορίστηκε μια περιοχή ως προστατευόμενη, αλλά και τα αποδημητικά πουλιά.

Η ελληνική πολιτεία πάντως υποστηρίζει ότι η ΚΥΑ αποτελεί κατευθυντήριο οδηγό για τις δραστηριότητες εντός των ΖΕΠ στις περιοχές Natura, μέχρι τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για κάθε προστατευόμενη περιοχή ξεχωριστά. Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέστειλε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τρία προδικαστικά ερωτήματα, ζητώντας να ξεκαθαριστεί η ερμηνεία της οδηγίας, με βασικό ερώτημα, εάν η οδηγία έχει ερμηνευθεί σωστά από τη χώρα μας. Σε κάθε περίπτωση, η απάντηση του ΔΕΕ αναμένεται με αγωνία όχι μόνο από την ελληνική πολιτεία, αλλά και από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: