Βαγγέλης Βουλγαρίδης: Η ζωή ενός πραγματικού ζεν πρεμιέ – Δείτε πώς είναι σήμερα (φωτο)

Κοινοποίηση:
vagg5

Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης δεν είναι απλώς ένας ακριβοθώρητος ηθοποι­ός της «χρυσής» εποχής του ελληνι­κού κινηματογράφου, που με μόλις 12 ταινίες έμεινε βαθιά χαραγμένος στη μνήμη όλων μας…

Είναι ένας ρο­μαντικός και πολύ χαμηλών τόνων άνθρωπος, που για περισσότερο από 25 χρόνια έχει επιλέξει να περνά απαρα­τήρητος και να απέχει από οποιασδή­ποτε μορφής δημοσιότητα.

Και όμως, ο ίδιος απολαμβάνει τη ζωή του, την οποία μοιράζει ανάμεσα σε Αθήνα και Κόρινθο, όπου διατηρεί κατοικίες.

Ο πάλαι ποτέ ζεν πρεμιέ ταινιών, όπως «Το δόλωμα», «Ο κατήφορος», «Νόμος 4.000» γινόταν άλλοτε το αγόρι της Αλίκης, άλλοτε της Ζωής και και άλλοτε το κολεγιόπαιδο που παραστρατούσε. Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης γεν­νήθηκε στην Αθήνα στις 4 Αυγούστου του 1942, δηλαδή σήμερα είναι 77 ετών.

«Από καλή οικογένεια» όπως λένε στο καλλιτεχνικό στερέωμα, δεν ήταν γι’ αυτόν το επάγγελμα του ηθοποιού βιοποριστικό. Από το σχολείο του απο­φοίτησε με άριστα, ενώ από νεαρός εί­χε πέραση στο γυναικείο φύλο, σύμφωνα με την Espresso.

Οι σπουδές
Ήταν ένα πανέμορφο ψηλόλιγνο αγό­ρι, με μεγάλα μαύρα μάτια. Το ευγε­νικό παρουσιαστικό του, η ομιλία και η άρθρωση του, ακόμη και ο τρόπος που σε κοίταζε ήταν διαφορετικά από των άλλων αντρών εκείνης της εποχής. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Λυκούργου Σταυράκου και αμέσως ξεχώρισε ανάμεσα σε άλλους ηθοποι­ούς της γενιάς του. Διακρίθηκε για το ταλέντο του, αλλά κυρίως για το ήθος του, και η πρώτη επαγγελματική πρόταση ήρθε από τον Ορέστη Λάσκο, για την ταινία «Νύχτες στο Μιραμάρε», όπου σε ηλικία 16 ετών έκανε το ντεμπούτο του στο πλευρό της Σμαρούλας Γιούλη και της Ζωζώς Σαπουντζάκη, ενσαρκώνοντας τον Δημήτρη Αντω­νίου. Από εκεί και πέρα η καριέρα του εκτινάχθηκε στα ύψη, μια και τον ανέ­λαβε ο Γιάννης Δαλιανίδης για να τον κάνει τον επόμενο ζεν πρεμιέ της επο­χής, σε ρόλους-σταθμούς, σε ταινίες όπως «Ο κατήφορος», που έσπασε ταμεία το 1961, «Νόμος 4.000» το 1962, «Μερικοί το προτιμούν κρύο» την ίδια χρονιά και μερικές ακόμα…

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, την ίδια περίοδο που ο ελληνικός κινημα­τογράφος έχανε πλέον την αίγλη του. Η τελευταία ταινία του ήταν το 1973 με τίτλο «Τανγκό 2001». Την ίδια περίοδο της μεγάλης δό­ξας του έπαιξε και σε θεατρικά έργα, όχι όμως σε πολλά, άλλωστε δεν είχε βιοποριστικό πρόβλημα. Προτιμούσε να κάνει ελάχιστα πράγματα, αλλά προσεγμένα.

Ενσάρκωσε κυρίως ευαίσθητους χαρακτήρες και έμεινε στη συνείδηση του κοινού για τον ευγενικό χαρακτή­ρα του και τη σεμνότητα του. «Δεν δί­στασα νο μείνω άνεργος… Είναι πιο τί­μιο να πάω να δουλέψω στα μπουζούκια από το να βγω στη σκηνή και να πω ασυναρτησίες, ανοησίες. Να κοροϊδέψω τον κόσμο» είχε αναφέρει σε μια από τις πολύ σπάνιες συνεντεύξεις του στο παρελθόν.

Και τα επόμενα χρόνια, όμως, ο Γιάννης Δαλιανίδης δεν τον άφησε χωρίς δουλειά, μια και εκτιμούσε πο­λύ το ήθος του. Έτσι, τον έκανε παρουσιαστή στη θρυλική τηλεοπτική σειρά του «Λούνα Παρκ», ενώ συμμετεί­χε και στη σειρά του Ερρίκου Ανδρέ­ου «Στησιχόρου 73», που προβλήθηκε από την ΥΕΝΕΔ. Τελευταία του δου­λειά ως ηθοποιού ήταν στη «Λάμψη»του Νίκου Φώσκολου, στις αρχές της δεκαετίας του’90.

Έκτοτε ο ίδιος δηλώνει «παλαίμα­χος ηθοποιός» και δεν έχει κάνει καμιά δημόσια εμφάνιση έως σήμερα. Παρα­μένει ένας πολύ απλός και ρομαντικός άνθρωπος και οι επιστήθιοι φίλοι του τον λατρεύουν!

 

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

4 Σχόλια

  1. O Ιωακειμ ο ματακιας στην ταινια “Τανγκο 2001”.Θρυλικη ταινια για τα ελληνικα δεδομενα,και θρυλικη εμφανιση Βουλγαριδη με πατομπουκαλα!

  2. Α!!!χα!!! ηταν…προικισμενος… Α!!!χα!!! ο τσιπρας φταιει…

  3. παντως οι κακες γλωσσες λενε πως ο διαλιανιδης δεν εκτιμουσε μονο το…ηθος του..

Comments are closed.