Αναστάτωση έχει προκληθεί στο μπλόκο αγροτών στο τελωνείο των Κήπων στον Έβρο, μετά από καταγγελίες για ζημιές σε αγροτικά μηχανήματα που βρίσκονται στο σημείο. Ο Αγροτικός και Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αλεξανδρούπολης ανέφερε μέσω ανάρτησης ότι τα τρακτέρ που έχουν παραταχθεί στο μπλόκο φέρονται να υπέστησαν φθορές, χωρίς να διευκρινίζεται πότε και πώς προκλήθηκαν. Στην ίδια ανάρτηση, ο Σύλλογος προειδοποιεί ότι σε περίπτωση νέων ζημιών, το τελωνείο θα «κλείσει εντελώς» και δεν αποκλείονται δυναμικές αντιδράσεις από τους αγρότες, οι οποίοι δηλώνουν αποφασισμένοι να προστατεύσουν τον εξοπλισμό τους. Το περιστατικό εντείνει την ένταση σε ένα ήδη τεταμένο κλίμα, θυμίζοντας σε πολλούς τις κινητοποιήσεις του 1996 στον Θεσσαλικό κάμπο.
Η ιστορική αναδρομή: Τα μπλόκα του 1996
Τον Δεκέμβριο του 1996, οι αγρότες της Θεσσαλίας προχώρησαν στην πρώτη μεγάλη πανελλαδικά κινητοποίηση της μεταπολίτευσης, παρατάσσοντας χιλιάδες τρακτέρ στον ιστορικό κόμβο της Βιοκαρπέτ για περίπου 58 ημέρες. Η μαζικότητα των μπλόκων αιφνιδίασε την κυβέρνηση Σημίτη και τον τότε υπουργό Γεωργίας Στέφανο Τζουμάκα. Οι κινητοποιήσεις προέκυψαν ως αντίδραση στην πολιτική περιορισμένης ευθύνης που επιβαλλόταν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς οι αγρότες, συνηθισμένοι στη φιλοαγροτική πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου, ένιωσαν ότι το κράτος τους άφηνε χωρίς στήριξη.
Οργάνωση και αποφάσεις των αγροτών
Τη χρονιά εκείνη δημιουργήθηκε η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή (ΠΑΣΕ), η οποία οργάνωσε τις κινητοποιήσεις με ομόφωνες αποφάσεις, μακριά από κομματικές επιρροές. Οι αγρότες έθεσαν σειρά αιτημάτων, όπως η κατάργηση κανονισμών της ΕΕ για το βαμβάκι, η στήριξη των μικρομεσαίων παραγωγών, η ρύθμιση των χρεών, η μείωση του κόστους παραγωγής και η εκσυγχρονισμένη ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής μέσω του ΕΛΓΑ. Οι αποφάσεις λήφθηκαν πάντα ομόφωνα, με την εντύπωση ότι αυτή η νέα γενιά αγροτοσυνδικαλιστών έδειχνε αποφασιστικότητα και πειθαρχία σε έναν αγώνα χωρίς προηγούμενο.
Η αντίδραση της κυβέρνησης και οι οικονομικές συνέπειες
Οι αγρότες παρέμειναν στα μπλόκα παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες, καίγοντας λάστιχα για θέρμανση. Η κυβέρνηση Σημίτη προχώρησε σε μια πρωτοφανή επέμβαση: έκοψε τα λάστιχα των τρακτέρ και έριξε ζάχαρη στις μηχανές, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων. Τελικά, μετά από διαπραγματεύσεις, δόθηκαν επιπλέον ενισχύσεις στο βαμβάκι, με αποτέλεσμα στις 23 Δεκεμβρίου οι κινητοποιήσεις να τερματιστούν. Οι οικονομικές συνέπειες ήταν σημαντικές: οι ζημίες στις εξαγωγικές επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας υπολογίστηκαν σε 13 δισ. δραχμές, ενώ οι μειώσεις των εξαγωγών συνεχίστηκαν και το 1997, οδηγώντας σε χαμηλά ρεκόρ μέχρι το 2000.
Το σήμερα: Οι νέες κινητοποιήσεις και η ανησυχία για κλιμάκωση
Σήμερα, με τα μπλόκα στους Κήπους, οι αγρότες δείχνουν ότι η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί. Οι καταγγελίες για ζημιές σε τρακτέρ, η προειδοποίηση για «κλείσιμο» του τελωνείου και η αποφασιστικότητα των αγροτών θυμίζουν έντονα τα γεγονότα του 1996. Η κατάσταση προκαλεί ανησυχία για πιθανή κλιμάκωση της έντασης σε ένα κομβικό σημείο για τη διακίνηση αγαθών, ενώ η επίσημη στάση των αρχών παραμένει προς το παρόν ασαφής. Όπως και τότε, η οργάνωση, η αποφασιστικότητα και η προστασία του εξοπλισμού φαίνεται ότι θα καθορίσουν τις επόμενες κινήσεις των αγροτών.
