Το σκάνδαλο των υποκλοπών που ξέσπασε το καλοκαίρι του 2022 –με κεντρικό άξονα την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) και το παράνομο λογισμικό Predator– συνεχίζει να αποκαλύπτει ένα πυκνό δίκτυο θεσμικών παρεμβάσεων, συστηματικής παραβίασης του απορρήτου και κινήσεων συγκάλυψης από κρατικούς φορείς.
Η έβδομη δικάσιμος, που διεξήχθη χθες στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών όπου κατηγορούνται στελέχη των εταιρειών Intellexa και Krikel, προσέθεσε νέα, λεπτομερή στοιχεία μέσω των καταθέσεων μαρτύρων, τα οποία αποκαλύπτουν απίστευτα πράγματα και για τις παρακολουθήσεις του Στέφανου Χίου και ατόμων του περιβάλλοντός του. Το δικαστήριο εξετάζει την πιθανότητα λειτουργίας ενός «κοινού κέντρου» μεταξύ ΕΥΠ και Predator, με κίνητρα πολιτικά αλλά και προσωπικά στις στοχοποιήσεις.
Παράλληλα, στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκε η προσφυγή του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη, όπου αποκαλύφθηκαν χαμένες εισαγγελικές διατάξεις και ένα πρωτοφανές αλαλούμ αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην ΕΥΠ και την ΑΔΑΕ — γεγονός που εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ακεραιότητα των ελέγχων.
Τι κατέθεσαν οι μάρτυρες
Η διαδικασία ξεκίνησε στις 9:00 το πρωί, με κατάθεση μαρτύρων της πολιτικής αγωγής για τα αδικήματα της παράνομης κατασκοπείας και της παρεμπόδισης της Δικαιοσύνης. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη μεθοδολογία του Predator, το οποίο βασίζεται σε στοχευμένη «κοινωνική μηχανική» και αποστολή εξατομικευμένων παγιδευμένων συνδέσμων, αλλά και στα σημάδια παράλληλης στοχοποίησης από την ΕΥΠ.
Κατάθεση Α.Ρ., πρώην στελέχους της ΕΥΠ
Η Α.Ρ. περιέγραψε μια μακρά περίοδο υπηρεσιακής απαξίωσης μετά το 2018, παρότι δικαιώθηκε δικαστικά. Συνέδεσε την παρακολούθησή της τόσο με εσωτερικές διενέξεις όσο και με καταγγελία σεξουαλικής παρενόχλησης, ενώ αναφέρθηκε σε «τεχνικά σημάδια παρακολούθησης» ήδη από το 2019–2020.
Για τα μηνύματα Predator, εξήγησε ότι έλαβε επτά συνολικά από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο 2021, με περιεχόμενο σχεδιασμένο για να την δελεάσει προσωπικά. Ιδιαίτερη μνεία έκανε στο τελευταίο μήνυμα μέσω Signal, το οποίο ερμήνευσε ως «αναβάθμιση της επίθεσης» επειδή δεν είχε πατήσει τους προηγούμενους συνδέσμους.
Κατάθεση Σταύρου Μαλιχούδη (Solomon)
Ο δημοσιογράφος περιέγραψε πώς ενημερώθηκε ότι η ΕΥΠ είχε εκδώσει «σήμα» για ρεπορτάζ του περί μεταναστευτικών ζητημάτων. Παρότι ο έλεγχος του κινητού του στο εργαστήριο του Τορόντο δεν βρήκε malware, ποτέ δεν έλαβε επίσημη ενημέρωση για τυχόν νόμιμη επισύνδεση.
Οι παράλληλες παρακολουθήσεις του Στέφανου Χίου και του περιβάλλοντός του
Το τμήμα αυτό, που αναδείχθηκε στη δικάσιμο της 10ης Νοεμβρίου αλλά φωτίστηκε εκ νέου μέσα από τις σημερινές καταθέσεις, θεωρείται κομβικό για το αν υπήρχε συντονισμένη δράση ΕΥΠ και Predator.
Ο πρώην συνεργάτης του Στέφανου Χίου, Παναγιώτης Ζαρκάδας, παρέθεσε ένα σύνολο χρονικών συμπτώσεων που, όπως υποστήριξε, αποκλείουν το ενδεχόμενο τύχης. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του και τα στοιχεία της δικογραφίας:
➤ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΙΟΣ: Παράλληλη στοχοποίηση από δύο μηχανισμούς
Ημερομηνία Predator: 7 Ιουλίου 2021
Διάρκεια παρακολούθησης από ΕΥΠ: 22 Φεβρουαρίου 2021 – 22 Οκτωβρίου 2022
Οι δύο περίοδοι τέμνονται σχεδόν πλήρως, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι ο δημοσιογράφος βρισκόταν ταυτόχρονα υπό «νόμιμη επισύνδεση» και παράνομη επιμόλυνση.
➤ Ιωάννης Φυτιλής (δικηγόρος του Χίου)
Predator: 25 Ιουνίου 2021
ΕΥΠ: 22 Ιουνίου 2021 – 4 Απριλίου 2022
Διαφορά: μόλις τριών ημερών
➤ Τόνια Πρίμπα (κουμπάρα του Χίου)
Predator: 25 Ιουνίου 2021
ΕΥΠ: 22 Ιουνίου 2021 – 22 Οκτωβρίου 2022
Διαφορά: επίσης τριών ημερών
➤ Παναγιώτης Ζαρκάδας
Predator: 29 Ιουνίου 2021
ΕΥΠ: 16 Ιουνίου 2021 – 16 Μαΐου 2022
Διαφορά: 13 ημερών
Γιατί θεωρείται κρίσιμο αυτό το μοτίβο
Οι τέσσερις παράλληλες περιπτώσεις δείχνουν ότι οι ημερομηνίες ενεργοποίησης του Predator εμφανίζονται σχεδόν αμέσως μετά ή ακριβώς πάνω στην περίοδο που άρχιζαν παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ. Αυτό έχει οδηγήσει μάρτυρες, δημοσιογράφους και οργανισμούς να κάνουν λόγο για «συντονισμό» δύο διαφορετικών μηχανισμών παρακολούθησης – παρότι η ηγεσία του Αρείου Πάγου επιμένει να αρνείται ότι υπήρξε κοινός επιχειρησιακός πυρήνας.
Οι περιπτώσεις Χίου, Φυτιλή, Πρίμπα και Ζαρκάδα τοποθετούνται πλέον στο ίδιο «πλέγμα» με άλλες γνωστές υποθέσεις στοχοποίησης, όπως αυτές του Νίκου Ανδρουλάκη, του Θανάση Κουκάκη και της Άρτεμις Σίφορντ.
«Πινγκ πονγκ» ευθυνών ΕΥΠ και ΑΔΑΕ και το δικαστήριο ως Πόντιος Πιλάτος
Η Ολομέλεια του ΣτΕ εξέτασε την προσφυγή Κουκάκη για την απροθυμία των αρχών να του γνωστοποιήσουν τον φάκελο παρακολούθησής του.
Από τις τοποθετήσεις προέκυψε:
η ΕΥΠ δηλώνει ότι δεν βρίσκει τις τρεις εισαγγελικές διατάξεις του 2020, μόνο ηλεκτρονικές καταχωρίσεις,
η ΑΔΑΕ υποστηρίζει ότι δεν έχει δικαιοδοσία να ελέγξει τις διατάξεις,
δημιουργώντας μια εικόνα πλήρους θεσμικής ασάφειας.
Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται να κρίνει καθοριστικά το ζήτημα της διαφάνειας στις επισυνδέσεις.
Θεσμικές και πολιτικές συνέπειες
Με ολοένα και περισσότερους μάρτυρες να κάνουν λόγο για παρακολουθήσεις με πολιτικό υπόβαθρο και με δεκάδες συσκευές να έχουν μολυνθεί από το Predator, ενισχύεται η πίεση για πλήρη διερεύνηση από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αλλά και διεθνείς οργανισμούς.
Το σκάνδαλο έχει ήδη κλονίσει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και κάθε επόμενη δικάσιμος προσθέτει νέα κομμάτια στο παζλ ενός μηχανισμού παρακολούθησης με αμείωτη επιχειρησιακή ένταση.
