Θα κλάψουν μανούλες. Η καταστροφή του 1961 στα δυτικά προάστια, θα μοιάζει …παιδότοπος.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κάτω, δηλαδή και από το 10%) και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50. Που χάθηκαν; Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες. Τα βουνά γύρω από το λεκανοπέδιο υπάρχουν και θα υπάρχουν, και κάποια στιγμή θα κατεβάσουν τα νερά τους, που μετά την αποψίλωση θα είναι ποιο ορμητικά.
Μόνο το Περιστέρι που γνωρίζουμε εξ΄ιδίων την δεκαετία του πενήντα είχε πάνω από δέκα ρέματα που έγιναν η δρόμοι, η πολυκατοικίες.
