Στη δεκαετία του ‘80, για διάστημα 17 μηνών, η Ιαπωνία βρισκόταν υπό καθεστώς τρόμου εξαιτίας μια μυστηριώδους εγκληματικής δράσης. Η υπόθεση άλλαξε τελείως την χώρα, έφερε αστυνομία στα όριά της, διέλυσε την ιδέα ότι η Ιαπωνία ήταν μια απόλυτα ασφαλής χώρα και 30 χρόνια αργότερα παραμένει εξίσου ανεξιχνίαστη και μυστηριώδης όπως ήταν και τότε.
Αυτή είναι η ιστορία του διαβόητου Τέρατος με τα 21 Πρόσωπα, μιας οργάνωσης που καθοδηγούνταν από μια αινιγματική φιγούρα, η οποία αποδείχθηκε εξίσου άθικτη και άπιαστη όπως κάθε σούπερ κακός, η οποία οδήγησε την αστυνομία σε μια άνευ προηγουμένου έρευνα για ένα έγκλημα που δεν εξιχνιάστηκε ποτέ και θεωρείται ένα από τα πιο μυστηριώδη στην ιαπωνική ιστορία.
Το καθεστώς τρόμου άρχισε στις 9:00μμ στις 18 Μαρτίου 1984, όταν δύο μασκοφόροι εισβολείς οπλισμένοι με πιστόλι και ντουφέκι μπήκαν στο σπίτι του Katsuhisa Ezaki, που ήταν τότε διευθύνων σύμβουλος της κολοσσιαίας εταιρίας ζαχαρωτών Glico (φωτό) με έδρα την Osaka, αφού απέκτησε το κλειδί της κατοικίας του, κλέβοντάς το από τη μητέρα του.
Μετά το κόψιμο των τηλεφωνικών γραμμών και το δέσιμο της συζύγου και της κόρης του Ezaki, οι μυστηριώδεις απαγωγείς μετέφεραν τον διευθύνοντα σύμβουλο σε μια απομονωμένη αποθήκη, απ’ όπου ζητήθηκαν λύτρα από τον διευθυντή της εταιρείας ύψους 1 δισεκατομμυρίου γιεν (9,3 εκατομμύρια δολάρια) και 100 κιλά ράβδους χρυσού.
Δυστυχώς για τους απαγωγείς, τρεις μέρες αργότερα, πριν καταβληθούν τα λύτρα ή γίνει αντιληπτό αν η εταιρεία ήταν πρόθυμη να τα πληρώσει, ο Ezaki κατάφερε να διαφύγει. Το έγκλημα μεταδόθηκε εκτενώς από τις ειδήσεις, εν μέρει εξαιτίας του υψηλού προφίλ του θύματος και εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι εκείνη την εποχή μια τέτοια βίαιη απαγωγή μέσα από το σπίτι ήταν ένα έγκλημα σχεδόν ανήκουστο στην Ιαπωνία που σόκαρε πολλούς ανθρώπους.
Δυστυχώς, οι κακοποιοί δεν το έβαλαν κατω, όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια. Από την πλευρά της αστυνομίας, δεν υπήρχαν στοιχεία, ούτε ενδείξεις, ούτε ύποπτοι, ούτε ξεκάθαρο κίνητρο πέρα από τα χρήματα και κανείς δεν είχε ιδέα για το ποιος ήταν πίσω από το έγκλημα.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 10 Απριλίου 1984, πολλά αυτοκίνητα στο χώρο στάθμευσης των κεντρικών γραφείων της εταιρείας Glico τυλίχτηκαν μυστηριωδώς στις φλόγες από άγνωστους εμπρηστές, προκαλώντας πολύ μεγάλες ζημιές και στη γύρω περιοχή.
Λίγο αργότερα, στις 10 Μαΐου 1984, ένα απειλητικό γράμμα βρέθηκε κολλημένο σε ένα μπουκάλι υδροχλωρικού οξέος το οποίο έφερε την υπογραφή «Το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα», επίσης μεταφρασμένο ως «Το Φάντασμα με τα 21 Πρόσωπα» ή «Ο Μυστηριώδης Άνδρας με τα 21 Πρόσωπα», που ήταν μια αναφορά στον κακό από την σειρά αστυνομικών βιβλίων του Edogawa Rampo.
Το γράμμα ισχυριζόταν ότι είχαν δηλητηριάσει τις καραμέλες Glico με σόδα κυανιούχου καλίου. Μια σειρά από γράμματα μετά από αυτό απειλούσαν ότι οι δηλητηριασμένες καραμέλες θα τοποθετούνταν στα ράφια των καταστημάτων. Αυτό στη συνέχεια πυροδότησε ένα κύμα πανικού και οδήγησε σε μαζική ανάκληση προϊόντων, η οποία κόστισε στην εταιρεία περίπου 21 εκατομμύρια δολάρια, καθώς επίσης προκάλεσε την απολύση περίπου 450 εργαζομένων μερικής απασχόλησης, παρόλο που δεν βρέθηκαν τέτοιες θανατηφόρες καραμέλες.
Η αστυνομία εξακολουθούσε να ψάχνει να βρει στοιχεία για το ποιος ήταν υπεύθυνος, αλλά δεν βρήκε απολύτως τίποτα. Επιπλέον, δεν υπήρχαν ενδείξεις για τον λόγο που το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που ήταν υπεύθυνα είχαν κατευθύνει τόσο ξεκάθαρα το μένος τους προς την Glico.
Η μόνη μαρτυρία που η αστυνομία κατάφερε να αποκτήσει ήταν ένα απόσπασμα από κάμερα ασφαλείας που φαινόταν να δείχνει έναν άγνωστο άνδρα που φορούσε καπέλο μπέιζμπολ των Yomiuri Giants (δημοφιλής ιαπωνική επαγγελματική ομάδα μπέιζμπολ) ο οποίος τοποθετούσε πιθανώς δηλητηριασμένες σοκολάτες Glico στα ράφια των καταστημάτων (φωτό), ένα video που μεταδόθηκε δημόσια και απλώς χρησίμευσε στο ν’αυξηθεί ο δημόσιος πανικός.
Ο μυστηριώδης άνθρωπος ή άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι φαίνονταν να απολαμβάνουν τον πανικό και την ανησυχία που προκαλούσαν και άρχισαν να στέλνουν ανώνυμα γράμματα για να βασανίζουν την αστυνομία και τα ΜΜΕ. Ένα γράμμα προς την αστυνομία, γραμμένο στην βαριά διάλεκτο της Οσάκα, την περιγελούσε περιγράφοντας όλη την μέθοδο εισόδου στο εργοστάσιο:
«Αγαπητοί βλάκες αστυνομικοί. Μην λέτε ψέμματα. Όλα τα εγκλήματα αρχίζουν με ένα ψέμα όπως λέμε στην Ιαπωνία. Δεν το ξέρετε αυτό; Γιατί δεν το κρατάτε για τον εαυτό σας; Φαίνεται να τα έχετε χαμένα. Γιατί λοιπόν δεν μας επιτρέπετε να σας βοηθήσουμε; Θα σας δώσουμε ένα στοιχείο. Μπήκαμε στο εργοστάσιο από την μπροστινή πύλη. Η γραφομηχανή που χρησιμοποιήσαμε είναι PAN-writer. Το πλαστικό δοχείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν ένα κομμάτι από σκουπίδια του δρόμου».
Τα περίεργα γράμματα συνέχισαν να καταφθάνουν, χλευάζοντας τόσο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και την αστυνομία, μέχρις ότου στις 26 Ιουνίου, ξαφνικά δήλωσαν απλά: «Συγχωρούμε την Glico!», χωρίς καμία ένδειξη για το λόγο που η εταιρεία είχε συγχωρεθεί ή για το ποιοι ήταν εξ αρχής οι λόγοι της όλης υπόθεσης.
Ωστόσο, αυτό θα σήμαινε μόνο το τέλος της παρενόχλησης της Glico, όχι το τέλος του τρόμου. Το ανώνυμο συνδικάτο του εγκλήματος -καθώς η αστυνομία ήταν αρκετά σίγουρη ότι συμμετείχαν περισσότερα από ένα άτομα- κατεύθυνε την οργή του σε έναν άλλο κατασκευαστή γλυκισμάτων που ονομάζεται Morinaga, όπως επίσης στην Marudai Ham και την House Food Corporation, όλες τους μεγάλες εταιρείες τροφίμων της Ιαπωνίας.
Ένα γράμμα που απευθυνόταν δυσοίωνα στις «Μητέρες του Έθνους» υποστήριζε ότι 21 κουτιά από διάφορες καραμέλες της Morinaga που ήταν δημοφιλείς ανάμεσα στα παιδιά είχαν δηλητηριαστεί με θανατηφόρο κυανιούχο νάτριο και μια ακόλουθη αστυνομική έρευνα (φωτό) ευτυχώς κατάφερε να εντοπίσει και τα 21 από τα μολυσμένα προϊόντα προτού κανείς τα καταναλώσει.
Όλες οι καραμέλες περιείχαν πράγματι αρκετό δηλητήριο για να σκοτώσουν, ακριβώς όπως είχαν υποσχεθεί, το οποίο έδειξε ότι η ομάδα είχε τα μέσα να πραγματοποιήσει τις απειλές της. Είναι ενδιαφέρον ότι τα κουτιά των δηλητηριασμένων καραμελών ήταν όλα επισημασμένα με τίτλο «Κίνδυνος: Περιέχει τοξίνες», δείχνοντας ίσως ότι το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα ήθελε να δώσει στα δυνητικά θύματα μια ευκαιρία για να αποφύγουν τον θάνατο. Ο δημόσιος φόβος που προκάλεσε το περιστατικό ήταν βαθύς και η Morinaga υπέστη σοβαρές οικονομικές ζημίες ως αποτέλεσμα.
Εν τω μεταξύ, το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα είχε εκδώσει μια ανακοίνωση λέγοντας ότι θα σταματούσαν τις δραστηριότητές τους αν τους καταβάλλονταν λύτρα ύψους 50 εκατομμυρίων γιεν. Τα χρήματα επρόκειτο να παραληφθούν από ένα τρένο-σφαίρα με προορισμό την πόλη του Κιότο στις 28 Ιουνίου σε ένα σημείο που θα καθοριζόταν κατά μήκος της διαδρομής με μια λευκή σημαία.
Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν και στάλθηκαν στο τρένο με έναν μυστικό αστυνομικό που ήλπιζε να έχει τουλάχιστον μια οπτική επαφή του υπόπτου κατά τη διαδικασία. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, ο αξιωματικός ανέφερε ότι ακολουθούταν και τον κοίταζε ένας μυστηριώδης άντρας με κοντά, με περμανάντ, μαλλιά που περιγραφόταν ως γεροδεμένος και με «μάτια σαν της αλεπούς», έτσι που θα γινόταν γνωστός ως ο «Άνδρας με τα Μάτια της Αλεπούς» και είναι ένας από τους βασικούς υπόπτους για το ρόλο του εγκέφαλου πίσω από την επιχείρηση.
Καμμία λευκή σημαία δεν φάνηκε κατά μήκος της διαδρομής και κατά την άφιξη στο σταθμό του Κιότο, επιπλέον ερευνητές άρχισαν να ακολουθούν τον άνδρα και προσπάθησαν να τον θέσουν υπό παρακολούθηση, αλλά η μυστηριώδης φιγούρα κατάφερε να τους ξεφύγει αν και βρίσκονταν σωστά στα ίχνη του. Η αστυνομία περιέγραψε τον τρόπο που το έπραξε σχεδόν σαν ν’ άνοιξε η γη και να τον κατάπιε.
Αν και οι απειλητικές επιστολές συνέχισαν να καταφθάνουν, φαινόταν ότι ο Άνδρας με τα Μάτια της Αλεπούς (φωτό), ο οποίος μέσα σε μια νύχτα είχε γίνει ο πιο καταζητούμενος κακοποιός της Ιαπωνίας, είχε εξαφανιστεί για πάντα, αλλά η αστυνομία θα είχε μια άλλη συνάντηση μαζί του τον Νοέμβριο του 1984.
Οι κακοποιοί ζήτησαν και πάλι λύτρα, αυτή τη φορά 100 εκατομμύρια γιεν, τα οποία επρόκειτο να τα αφήσει ένα βαν χρηματαποστολής σε ένα κουτί κάτω από ένα λευκό κομμάτι ύφασμα σε ένα μαγαζί κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου Meishin, σε μια περιοχή που ονομάζεται Otsu. Η επιχείρηση-παγίδα στήθηκε από την αστυνομία έξι νομών, μεταξύ των οποίων η Οσάκα, το Κιότο και το Κόμπε, που όλες τους συντόνιζαν τις προσπάθειές να συλληφθούν οι εγκληματίες.
Ακολουθούμενο από τους ερευνητές, το van πλησίασε το καθορισμένο σημείο της απόρριψης και βρήκε το λευκό πανί, αλλά δεν είδε κανένα κουτί. Η αστυνομία υποψιαζόταν ότι το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα έπαιζε μαζί τους και τσέκαρε την αντίδρασή τους και έτσι παράτησε την επιχείρηση.
Εντούτοις, μία ώρα νωρίτερα, ένα περιπολικό από το τοπικό αστυνομικό τμήμα του νομού Shiga, το οποίο δεν είχε σχέση με την επιχείρηση-παγίδα, παρατήρησε ένα ύποπτο station wagon με σβησμένους προβολείς και την μηχανή αναμμένη, παρκαρισμένο στην περιοχή κοντά σ’ ένα λευκό πανί.
Όταν ο αστυνομικός πλησίασε, είδε φευγαλέα τον ύποπτο που ήταν ίδιος ο «Άνδρας με τα Μάτια της Αλεπούς» και φορούσε έναν ασύρματο δέκτη και ακουστικά πριν ο μυστηριώδης άνδρας αναπτύξει ταχύτητα. Αυτό ήταν ίσως το περιστατικό που αποκάλυψε την μυστική επιχείρηση.
Το αυτοκίνητο, το οποίο αργότερα διαπιστώθηκε ότι είχε κλαπεί, βρέθηκε εγκαταλελειμμένο σε στάση του τρένου μαζί με τον δέκτη ασυρμάτου με τον οποίο ο Άνδρας με τα Μάτια της Αλεπούς άκουγε τις επικοινωνίες της αστυνομίας και μια ηλεκτρική σκούπα για όλες τις χρήσεις.
Τον Δεκέμβριο, μετά από την αποτυχημένη επιχείρηση-παγίδα, το Τέρας με 21 πρόσωπα άρχισε να επεκτείνει την εκστρατεία παρενόχλησής του και άρχισε να απειλεί να δηλητηριάσει τα προϊόντα της δημοφιλούς εταιρείας κέικ και ζαχαροπλαστικής Fujiya. Ακόμη και χωρίς απτά στοιχεία ή να έχουν συλληφθεί ύποπτοι, η απογοητευμένη αστυνομία εξέδωσε αφίσες «καταζητείται» που παρουσίαζαν το σκίτσο του Άνδρα με τα Μάτια της Αλεπούς, κάτι που θεωρούσαν σημαντικό για την επίλυση της υπόθεσης, αλλά κανείς δεν έδωσε καμμία πληροφορία.
Εντούτοις, ήταν περίπου εκείνη τη στιγμή που βρέθηκε μια πιθανή λύση στην περίεργη υπόθεση. Η αστυνομία του Τόκιο συνέλαβε έναν άνθρωπο που λεγόταν Miyazaki Manubu, ένα άτομο που είχε ξεμπροστιάσει το 1975 την πρακτική της Glico να ρίχνει βιομηχανικά απόβλητα σε ποτάμια της Οσάκα.
Ήταν επίσης υπεύθυνος για την παραίτηση ενός συνδικαλιστή ηγέτη λόγω λογιστικών παρατυπιών που σχετίζονταν με την Glico. Ο λόγος για τον οποίο ο Miyazaki είχε καταστεί ύποπτος ήταν ότι η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι μια κασέτα που έφτιαξε ο Miyazaki εκείνη την εποχή που είχε πολύ παρόμοια διατύπωση με τις μυστηριώδεις επιστολές του Τέρατος με τα 21 Πρόσωπα. Επιπλέον, ο πατέρας του Miyazaki ήταν ο τοπικός αρχηγός της Yakuza (ιαπωνική μαφία) και απλώς έτυχε να μοιάζει με τον Άνδρα με τα Μάτια της Αλεπούς.
Έμοιαζε με συναρπαστική εξέλιξη και αναφέρθηκε ευρέως στα ΜΜΕ ότι ο Miyazaki ήταν ο αινιγματικός Άνδρας με τα Μάτια της Αλεπούς , αλλά στο τέλος τα άλλοθι του ύποπτου ελέγχθηκαν και η αστυνομία αναγκάστηκε να τον αφήσει ελεύθερο. Ο Miyazaki δεν έχασε καθόλου χρόνο να αποκομίσει κέρδος από τις εμπειρίες του, δημοσιεύοντας ένα βιβλίο για το όλο περιστατικό.
Η υπόθεση είχε γίνει πλέον τσίρκο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προσελκύοντας μεγάλη προβολή τόσο από εθνικά όσο και από διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα, και είχε επίσης κυριαρχήσει στη φαντασία του ιαπωνικού λαού, καθώς επίσης χρησίμευσε ως ένα είδος αφύπνισης, σηματοδοτώντας κατά κάποιον τρόπο την καμπή, που αυτή η κάποτε ειρηνική και εξαιρετικά ασφαλής κοινωνία άρχισε να θεωρείται ως ένα πιο επικίνδυνο μέρος που έκοβαν βόλτες φαύλοι εγκληματίες.
Μέσα από αυτήν την φρενίτιδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα οποία συχνά έδιναν έμφαση στην έλλειψη αποτελεσματικότητας της αστυνομίας κατά την έρευνα της υπόθεσης, τον Αύγουστο του 1985, αφού δεν επέδειξε καμία απολύτως πρόοδο στην επίλυση της υπόθεσης και με τον Άνδρα με τα Μάτια της Αλεπούς να εξακολουθεί να είναι ένα φάντασμα που δεν μπορούσε να συλληφθεί, ο Αστυνομικός Διευθυντής της αστυνομίας του Νομού Shiga, Yamamoto αυτοκτόνησε θεαματικά βάζοντας φωτιά στον εαυτό του.
Ήταν μια συγκλονιστική εξέλιξη σε μια τόσο χαρακτηριστικά μη βίαιη χώρα,προκαλώντας έτσι συγκλονιστικές ειδήσεις εκείνη την εποχή. Τα νέα της τρομακτικής αυτοκτονίας προκάλεσαν μια χλευαστική επιστολή από το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα πέντε ημέρες αργότερα, που έγραφε:
«Ο Yamamoto της Αστυνομίας του Νομού Shiga πέθανε. Πόσο ηλίθιος ήταν! Δεν έχουμε φίλους ή μυστική κρυψώνα στη Shiga. Είναι ο Yoshino ή ο Shikata (αστυνομικοί διευθυντές από άλλους νομούς) που έπρεπε να έχουν πεθάνει. Τι έχουν κάνει ένα χρόνο και πέντε μήνες; Μην αφήνετε τους κακούς σαν κι εμάς να τα καταφέρνουν. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι ανόητοι που θέλουν να μας αντιγράψουν. Ο χωρίς καριέρα Yamamoto πέθανε σαν άντρας.
Έτσι αποφασίζουμε να δώσουμε τα συλλυπητήριά μας. Αποφασίσαμε να σταματήσουμε να βασανίζουμε τις εταιρείες παραγωγής τροφίμων. Εάν κάποιος εκβιάσει κάποια από τις εταιρείες παραγωγής τροφίμων, δεν είμαστε εμείς, αλλά κάποιος που μας αντιγράφει. Είμαστε κακοί. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε περισσότερα από το να εκφοβίζουμε εταιρείες. Είναι διασκεδαστικό να ζεις τη ζωή ενός κακού ανθρώπου. Το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα».
Ήταν το τελευταίο γράμμα που έστειλε η σκιώδης ομάδα και κατάφεραν να εξαφανιστούν, αν και δεν είναι σαφές εάν έστρεψαν ποτέ το βλέμμα τους σε άλλες μορφές εγκλήματος, όπως μοιάζει να υπονοείται στο τελευταίο γράμμα.
Καθ’ όλη τη δοκιμασία των 17 μηνών, δεν αποκαλύφθηκε ούτε ένα στέρεο στοιχείο, κανείς δεν συνελήφθη ποτέ και όποιος κι αν ήταν ο Άνδρας με τα Μάτια της Αλεπούς εξακολουθεί να κυκλοφορεί ελεύθερος στους δρόμους, παρά τον απίστευτο όγκο πόρων που διέθεσε η αστυνομία για την έρευνα, στην οποία συμμετείχαν πάνω από ένα εκατομμύριο αξιωματικοί σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίοι πήραν καταθέσεις από περισσότερους από 12.000 υπόπτους.
Πολλοί το εξέλαβαν ως απόδειξη της φανερής αναποτελεσματικότητας της ιαπωνικής αστυνομίας και οδήγησε σε πολλές αλλαγές και αναδιαμορφώσεις σε πολλά τμήματα ολόκληρης της χώρας. Από τη φαινομενική παύση των δραστηριοτήτων του Τέρατος με τα 21 Πρόσωπα, υπήρξαν πολλά παρόμοια εγκλήματα-αντιγραφή που βασάνιζαν τις εταιρείες τροφίμων, αλλά τα περισσότερα από αυτά έχουν λυθεί και κανένας δεν θεωρείται ότι συνδέεται με το αρχικό συνδικάτο του εγκλήματος.
Παρά το γεγονός ότι το όριο παραγραφής του εγκλήματος παρήλθε τον Ιούνιο του 1995, ο αέρας μυστηρίου γύρω από την οργάνωση που είχε πραγματοποιήσει την όλη υπόθεση συνέχισε να προκαλεί πολλές συζητήσεις και θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι δράστες, και είναι ένα πολύ δημοφιλές θέμα συζήτησης για ερασιτέχνες ντέντεκτιβ σε όλη τη χώρα.
Κάποιοι πιστεύουν ότι οι ένοχοι ήταν ομάδες της Yakuza όπως οι Yamaguchi-gumi και οι Ichiwa-kai, οι οποίοι είχαν εμπλακεί σε πολέμο κατά τη περίοδο των περιστατικών. Άλλοι δείχνουν προς τις δραστηριότητες ακροαριστερών και ακροδεξιών ομάδων ή τις προσπάθειες αδίστακτων επενδυτών να προκαλέσουν πτώση της αξίας των μετοχών μέσω της αρνητικής δημοσιότητας που έπεσε στις εταιρίες τροφίμων κατά την κάλυψη των εγκλημάτων από τα μέσα ενημέρωσης, μετά από την οποία θα μπορούσαν να αγοράσουν τις μετοχές και να τις πουλήσουν με τεράστιο κέρδος όταν αυτές ανέβουν.
Ορισμένες από τις πιο τραβηγμένες θεωρίες που διατυπώθηκαν είναι ότι το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα απαρτίζεται από Βορειο-Κορεάτες μυστικούς πράκτορες που προσπάθησαν να σαμποτάρουν την οικονομία της Ιαπωνίας ή ότι είναι ένα είδος ομιχλώδους άκρως απόρρητου μυστικού οργανισμού που μοιάζει με τους Illuminati με ανεξιχνίαστα κίνητρα που ίσως συνδέεται με διάφορα εγκλήματα και συνωμοσίες σε όλη την Ιαπωνία και ίσως και στον κόσμο.
Ακόμη και μετά από όλα αυτά τα χρόνια, αυτή είναι η μυστηριώδης γοητεία του Τέρατος με τα 21 Πρόσωπα που αποτέλεσε τη βάση για πολλές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και διάφορους διάσημους κακοποιούς στην ιαπωνική ποπ κουλτούρα, όπως τον Άνδρα που Γελάει (“Laughin Man”) από την σειρά anime “Ghost in Shell: Stand Alone Complex”.
Η υπόθεση έγινε ένα από τα πιο διάσημα εγκλήματα στην ιαπωνική ιστορία και η αινιγματική ομάδα πίσω από αυτήν έγινε μια σχεδόν μυθική οντότητα στην Ιαπωνία, παρόμοια με αυτή του σκιώδους κακού Keyser Söze από την ταινία «Συνήθεις Ύποπτοι». Ποιος ήταν το Τέρας με τα 21 Πρόσωπα; Τι ήθελαν; Γιατί στόχευσαν τις εταιρείες που στόχευσαν; Ήταν μια απλή υπόθεση εκβιασμού για χρήματα ή υπήρχε κάτι περισσότερο απ’αυτό;
Πόσα άτομα συμμετείχαν και σε ποιο βαθμό επεκτάθηκαν οι εγκληματικές δραστηριότητες της κλίκας; Είναι ακόμα ενεργοί κάπου; Υπό το φως του γεγονότος ότι τίποτα δεν έγινε γνωστό κατά τη διάρκεια ολόκληρης της έρευνας, ο οργανισμός παραμένει όσο μυστηριώδης ήταν και πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ την απάντηση στις ερωτήσεις αυτές. Αυτοί και ο μυστηριώδης Άνδρας με τα Μάτια της Αλεπούς θα ζούν στη λαϊκή φαντασία και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, παραμένοντας ένα άλυτο αίνιγμα που πιθανότατα θα συνεχίσει να προκαλεί συζήτηση για κάποιο χρονικό διάστημα.
thetruth.gr
