Το Οικουμενικό Πατριαρχείο βλέπει, εκτός από σοβαρά και… “θετικά”, πλέον, την παραχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας.
Το εν λόγω αίτημα κατέθεσαν εκκλησιαστικοί και πολιτικοί παράγοντες, οι οποίοι εκπροσωπούν πολλά εκατομμύρια Ορθόδοξων Ουκρανών. Επ’ αυτού, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να επικοινωνήσει με αδελφές Ορθόδοξες Εκκλησίες, προς ενημέρωση και συντονισμό.
Η απάντηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε, έχει καθ’ ομολογίαν “θετική” χροιά…
Αναλυτικά, σύμφωνα με το ανακοινωθέν:
Ὡλοκληρώθησαν αἱ ἐργασίαι τῆς συνελθούσης ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, εἰς τακτικάς συνεδρίας τήν Πέμπτην, 19ην, καί τήν Παρασκευήν, 20ήν Ἀπριλίου 2018, Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, κατά τάς ὁποίας ἐθεωρήθησαν ἅπαντα τά ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένα θέματα, ἐφ᾿ ὧν καί ἐλήφθησαν αἱ προσήκουσαι ἀποφάσεις.
Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἔχον, κατά τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας καί τήν μακραίωνα ἐκκλησιαστικήν τάξιν καί Ἱεράν Παράδοσιν, τήν μέριμναν πασῶν τῶν ἀνά τόν κόσμον Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τήν εὐθύνην τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος, ἰδιαιτέρως δέ ἔναντι τοῦ λαβόντος τήν σωτήριον Χριστιανικήν πίστιν καί τό ἅγιον Βάπτισμα ἐκ Κωνσταντινουπόλεως Ὀρθοδόξου Οὐκρανικοῦ λαοῦ, ὡς ἀληθής μήτηρ Ἐκκλησία αὐτοῦ, ἠσχολήθη διεξοδικῶς μέ τό θέμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐν Οὐκρανίᾳ καταστάσεως, ὡς ἔπραξε καί εἰς προηγουμένας συνοδικάς συνεδρίας, ἀπεδέχθη αἴτημα περί ἐκχωρήσεως αὐτοκεφαλίας ἀπό μέρους ἐκκλησιαστικῶν καί πολιτικῶν παραγόντων, ἐκπροσωπούντων πολλά ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων Οὐκρανῶν, καί ἀπεφάσισε τήν ἐπ’ αὐτοῦ ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἐπικοινωνίαν μετά τῶν λοιπῶν ἀδελφῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός ἐνημέρωσιν καί συντονισμόν.
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τῇ 22ᾳ Ἀπριλίου 2018.
O Πρόεδρος της Ουκρανίας Ποροσένκο κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Φανάρι.
Η απόφαση για παραχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας, δεν έγκειται απλώς στην εκκλησιαστική διάσταση του θέματος, αλλά έχει σαφέστατα και γεωπολιτικές προεκτάσεις… καθώς είναι πλήρως ανησυχητική η κλιμάκωση της έντασης στην Κριμαία, με Πούτιν και Ποροσένκο να εξαπολύουν εκατέρωθεν βολές!
Ο “άτυπος” διπλωματικός ρόλος της ρωσικής εκκλησίας στη στρατηγική του Κρεμλίνου είναι γνωστός, δεδομένης της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας… και η ενδεχόμενη απόδοση αυτοκεφαλίας στην ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας οδηγεί σε περίπλοκα συμπεράσματα, μιας και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται πως μια τέτοια απόφαση, στόχο έχει να “αφαιρέσει” κάθε ρωσική επιρροή από τη χώρα, ακόμα και στα εκκλησιαστικά ζητήματα.
Ο επόμενος στόχος… ίσως να είναι η επίτευξη αποκοπής του ρωσικού πατριαρχείου από τις ορθόδοξες εκκλησίες των βαλκανικών χωρών, κάτι που αποκαλύπτεται “έμμεσα” και από την επίσκεψη του Ρώσου Πατριάρχη Κύριλλου στην Αλβανία, ενώ υπενθυμίζεται ότι το ορθόδοξο στοιχείο βρίσκει “πρόσφορο έδαφος” στη Σερβία, στην ΠΓΔΜ και στη Βουλγαρία…
Ας μην ξεχνάμε εξάλλου πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τάχθηκε στο πλευρό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφορικά με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Αφρίν της Συρίας καθώς απέστειλε στον Τούρκο πρόεδρο επιστολή στήριξης της επιχείρησης «Κλάδος Ελαίας» που διεξάγει ο τουρκικός στρατός στο Αφρίν της Συρίας, μία κίνηση που είναι ανάλογη με αυτή του Αρμένιου Πατριάρχη.
Μόλις σήμερα εξάλλου συναντήθηκε ο Βαρθολομαίος με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, στο Προεδρικό Μέγαρο
στην Άγκυρα, σε μία συνάντηση που διήρκεσε 40 λεπτά όπου παρευρέθηκε και ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Συζητήθηκαν θέματα του Πατριαρχείου και της ομογένειας και έθεσε προφορικά και γραπτά τα ζητήματα τα οποία ακόμη εκκρεμούν. Ο Πατριάρχης ευχαρίστησε τον πρόεδρο για όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα για την επίλυση ζητημάτων της ομογένειας και του Πατριαρχείου και έθεσε το θέμα επαναλειτουργίας της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Τι άλλο συζητήθηκε (αν συζητήθηκε…) θα το διαπιστώσουμε είτε εν καιρώ… είτε ίσως και ποτέ!
Ανάλογη αφορμή αποτέλεσε και η τότε επίσκεψη του Βαρθολομαίου στο πλευρό του Πάπα Φραγκίσκου. Η Μόσχα μη αποδεχόμενη την πρωτοκαθεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχη δεν έβλεπε με καλό μάτι τις πολλές και πολυποίκιλες επαφές του Βαρθολομαίου με τον νεωτεριστή Πάπα Φραγκίσκο με την ιδιότητα του πρώτου -έστω και θεωρητικά- της Ορθοδοξίας, δίνοντας αφορμή στο ρωσικό Τύπο να εμφανιστεί επικριτικός για τη συνάντηση των δύο εκκλησιαστικών ταγών και του Μεγάλου Μουφτή στην Αίγυπτο, χαρακτηρίζοντάς την «οικουμενικού χαρακτήρα». Δείγμα καθολικής ενόχλησης του ρωσικού πατριαρχείου…!
Όσο δηλαδή ο Βαρθολομαίος εμφανιζόταν ως πρώτος της Ορθοδοξίας που συνδιαλέγεται -και όχι μόνο- με τον Πάπα, τόσο και η Μόσχα προχωρούσε σε μια σύσφιξη σχέσεων με τους Ρωμαιοκαθολικούς, αναγνωρίζοντας Αγίους της με συνοδικές αποφάσεις και άλλα τινά. Από αυτήν την θέση άλλωστε ξεκινά η αντιπαράθεση και κλιμακωτά βαθαίνει το ρήγμα στις σχέσεις Φαναρίου και Μόσχας.
Οι πληροφορίες που φτάνουν πάντως από το Κίεβο είναι πως μια πιθανή αυτοκέφαλη ουκρανική εκκλησία θα είναι τόσο εξαρτημένη από την πολιτεία, που το Φανάρι θα αδυνατεί να παίξει τον ρόλο που θα ήθελε. Αν περάσουν μια σειρά από νόμοι που έχουν τεθεί επί τάπητος στην Ουκρανία, τότε η Εκκλησία θα είναι υπό αυστηρό έλεγχο των κρατικών δομών… Αυτό ενδεχομένως να έχει δημιουργήσει δεύτερες σκέψεις στους Φαναριώτες…
Σε κάθε περίπτωση το “σήριαλ” θα έχει κι άλλα επεισόδια… και σίγουρα αναμένονται πολύ σύντομα διαφόρων “ειδών” εξελίξεις!
Εμείς πάλι εδώ, ας κρατάμε κάθε είδους επιφυλάξεις περί των θεμάτων και των εξελίξεων γενικότερα…
αλλά…ας έχουμε καλού κακού και κατά νου τι είχαν πει αιώνες πριν μεγάλοι Ορθόδοξοι Πατέρες και Άγιοι της Εκκλησίας μας.
Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός (1779): «Ο ένας Αντίχριστος είναι ο Πάπας» (Διδαχή Η΄), «τον Πάπα να καταράσθε, γιατί αυτός θα είναι η αιτία» (Προφητεία).
Αγ. Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως (1920): «Λέγοντας ο Πάπας πως είναι η κεφαλή της Εκκλησίας, εξόρισε από τη Δυτική Εκκλησία τον Χριστό… Αυτός ο υπερβολικός τύφος του Πάπα, αυτή η μοναρχομανία του γέννησε τόσες αιρέσεις».
Αγ. Μάρκος Ευγενικός (1440): «ουκούν ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και διά τούτο αυτών εχωρίσθημεν… αιρετικοί εισί άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν… πόθεν ουν ημίν ανεφάνησαν εξαίφνης όντες Ορθόδοξοι οι διά τοσούτων χρόνων και υπό τοσούτων Πατέρων και διδασκάλων κριθέντες αιρετικοί;… φευκτέον αυτούς, ως φεύγει τις από όφεως… τους χριστοκάπηλους και χριστεμπόρους». «Ημείς δι’ ουδέν άλλο απεσχίσθημεν των Λατίνων, αλλ’ ή ότι εισίν, ου μόνον σχισματικοί, αλλά και αιρετικοί».
Άσχετα βέβαια με το θέμα, αλλά σχετικά με τα εκκλησιαστικά δρώμενα…
Ο δικός μας ο άθεος πρωθυπουργός… πώς καταφέρνει και γίνεται πάντα “αποδεκτός” με τιμές και δόξες από όλους όσους εκπροσωπούν την “Πίστη”, σε γενικότερο πλαίσιο, είναι άξιον απορίας πάντως…
ή μήπως όχι;;;
