ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ από τους ΜΟΓΓΟΛΟΥΣ : «Τουρκικό έδαφος η Δυτική Θράκη – Δίνεται αγώνας εκεί!»

Κοινοποίηση:
ερντι

Θέμα…τιμής είναι για πολλούς Τούρκους η Δυτική Θράκη. Ως «σκλαβωμένη» παρουσιάζεται η Δυτική Θράκη ανάμεσα στις εθνικιστικές φωνές της Τουρκίας, άποψη την οποία φαίνεται να ενστερνίζεται ο αντιπρύτανης του Πολυτεχνείου Μαύρης Θάλασσας καθηγητής Δρ. Χικμέτ Οκσούζ, μιλώντας στην προκλητική εκδήλωση «Ο Σαδίκ Αχμέτ και οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης».

Η εν λόγω εκδήλωση , στην οποία ακούστηκαν τρομακτικά ψέματα κατά του ελληνισμού, διοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Βαλκανικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Θράκης στην Αδριανούπολη.

Στο επίκεντρο, όπως γίνεται αντιληπτό, βρέθηκε ο τουρκικός πληθυσμός της Δυτικής Θράκης, με την συζήτησης να ξεφεύγει γρήγορα, όταν τον λόγο πήρε ο καθηγητής, Χικμέτ Οκσούζ.

«H Δυτική Θράκη έφυγε από τα χέρια μας 104 έτη πριν. Είναι μια τουρκική περιοχή στην οποία επί 104 έτη δόθηκε μεγάλος αγώνας. Είναι η περιοχή τιμής του Τουρκικού Έθνους. Αναγκαιότητα αυτής της ιδιότητας είναι ο αγώνας που δίνεται εκεί. Στην Λωζάννη που μπήκαν τα θεμέλια της Τουρκικής Δημοκρατίας και καθορίστηκε η παρουσία της στην διεθνή αρένα, η μόνη μειονοτική κοινότητα που έμεινε με την βούληση μας και υπό την εγγύηση μας εκτός των συνόρων μας είναι αυτή στην δυτική Θράκη».

Τα παραπάνω απίστευτα υποστήριξε ο εν λόγω καθηγητής, κάτι το οποίο προκάλεσε και τις επευφημίες από το κοινό που παρακολουθούσε.

Τέλος, ο Τούρκος καθηγητής αναφέρθηκε και στην…αντίσταση της τουρκικής μειονότητας ενάντια στους Έλληνες, φαντασιώσεις οι οποίες μπορούν να καταστούν εξαιρετικά επικίνδυνες όπως θα διαπιστώσετε αμέσως παρακάτω:

«Ότι και αν έκαναν όμως οι Έλληνες δεν μπόρεσαν να αλλάξουν την ισχύ της τουρκικής μειονότητας. Στις 24/7/1995 -αυτήν την ημερομηνία να την χαράξουμε- με μια επιχείρηση που εμφανίστηκε σαν ατύχημα ο Δρ. Σαδίκ Αχμέτ έγινε μάρτυρας. Ευχόμαστε να έχει το έλεος του Αλλάχ».

Την ανθελληνική αυτή εκδήλωση, μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από τα ελληνικά σύνορα, παρακολούθησαν μεγάλοι εκπρόσωποι της πανεπιστημιακής ζωής της Τουρκίας, προερχόμενοι ακόμη και από την Κωνσταντινούπολη.

Τέτοιες συμπεριφορές βεβαίως καμία θέση δεν έχουν στην ατζέντα της ελληνικής διπλωματίας, η οποία περιορίζεται μόνο στο να υποστηρίζει εμπράκτως μία ανύπαρκτη ελληνοτουρκική φιλία, την ώρα που στην γειτονική χώρα πληθαίνουν οι ανθελληνικές φωνές.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: