Στις αρχές Αυγούστου του 1964 έγιναν στην Κύπρο οι περίφημες επιχειρήσεις της Τηλλυρίας,
με αποκορύφωμα την Μάχη της Μανσούρας, όπου διέπρεψε ο Νίκος ο Ντερτιλής. Οι Τουρκοκύπριοι ήλεγχαν τον άξονα Μανσούρας – Λημνίτη στην Τηλλυρία και η περιοχή εθεωρείτο ένα από τα στρατηγικότερα σημεία της Κύπρου, αφού είχε πρόσβαση και στην θάλασσα. Τον Ιούλιο του 1964, οι Τούρκοι μετέφεραν στην περιοχή διά θαλάσσης βαρέα όπλα πεζικού και δυνάμεις στρατού, προκειμένου να επεκτείνουν τον θύλακο. Η Αθήνα (πρωθυπουργός ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου) δίσταζε να δώσει σαφείς εντολές και τελικά ο Γρίβας – Διγενής που ήλεγχε απολύτως εκείνη την εποχή την Εθνική Φρουρά, αποφάσισε να αναλάβει δράση, ερήμην της Ελλαδικής Ηγεσίας.
ΠΑΝΩ ΑΠΟ 250 ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ ΠΗΓΑΝ ΓΙΑ… ΠΙΛΑΦΙ!
Στις αρχές του Αυγούστου, οι Τούρκοι αισθανόντουσαν πανίσχυροι και άρχισαν να πυροβολούν όποιον Έλληνα άμαχο τολμούσε να περάσει από το πεδίο βολής των όπλων τους. Τότε ακριβώς, ο Γρίβας διέταξε την ελληνική επίθεση που εκκαθάρισε τον θύλακο και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο πάνω από 250 Τουρκοκυπρίων και Τούρκων. Στις 8 και 9 Αυγούστου η τουρκική πολεμική αεροπορία βομβάρδισε την περιοχή της Τηλλυρίας με βόμβες ναπάλμ, προκαλώντας το θάνατο σε Ελληνοκύπριους αμάχους και τεράστιες υλικές ζημιές. Πρέπει να υπογραμμισθεί ότι οι θύλακοι διοικούνταν από Τούρκους στρατιωτικούς που βρίσκονταν παράνομα στην Κύπρο. Οι συνολικές απώλειες της Εθνικής Φρουράς ήταν 25 νεκροί και 56 τραυματίες, ενώ πρέπει να υπήρξαν και καμμιά 50αριά νεκροί Ελληνοκύπριοι άμαχοι.
Εκτός από τον ταγματάρχη Νίκο Ντερτιλή, στις μάχες που έγιναν, μεγαλούργησαν ο αντισυνταγματάρχης Χουχουλής και ο ταγματάρχης Καρούσος, μετέπειτα αρχηγός της ΕΟΚΑ Β΄. Στις 9 Αυγούστου, ενώ η τουρκική αεροπορία συνέχιζε τους βομβαρδισμούς στην περιοχή Τηλλυρίας, ο Μακάριος αποφάσισε την επίδοση τελεσιγράφου στην Τουρκία, πως αν μέχρι τη 1.00 μ.μ δεν τερματίζονταν οι βομβαρδισμοί, η κυβέρνηση θα διέτασσε γενική επίθεση κατά των τουρκοκυπριακών χωριών. Τελικά, με την μεσολάβηση των Αμερικανών, συμφωνήθηκε ανακωχή, οι Τούρκοι απέσυραν τις δυνάμεις τους και ο θύλακος της Μανσούρας έπαψε να είναι απειλή για τους Ελληνοκύπριους. Το έπος της Τηλλυρίας έχει ήδη καταγραφεί ως μια απαράμιλλη εθνική προσπάθεια διατηρήσεως αμόλυντης της πατρώας γης. Παρά τις ενστάσεις του ΑΚΕΛ και των μπολσεβίκων, επρόκειτο για Μεγάλη Νίκη, η σημασία της οποίας αποδεικνύεται και από το ότι η τουρκική κυβέρνηση διέταξε τη σύσταση ειδικού στρατοδικείου για να δικάσει τον Τούρκο συνταγματάρχη διοικητή του προγεφυρώματος Μανσούρας.
ΜΑΚΑΡΙΟΣ: «ΜΟΥ ΕΛΥΣΕΣ ΚΑΤΑ 50% ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ»!..
Όπως μας έλεγε ο Νίκος ο Ντερτιλής, όταν τον επισκεπτόμασταν στο κελλί του στις Φυλακές Κορυδαλλού, μετά την παύση των εχθροπραξιών, ο Μακάριος τον κάλεσε για προσωπική ακρόαση στο Προεδρικό Μέγαρο και του είπε: «Ταγματάρχα, μού έλυσες κατά 50% το Κυπριακό»!.. Επίσης, ο Ντερτιλής μας έλεγε πόσο μεγάλη ηδονή δοκίμαζε κάθε φορά που σκότωνε Τούρκους με την ξιφολόγχη: «Τους έστελνα για πιλάφι στον Αλλάχ», ήταν η χαρακτηριστική του φράση που την έλεγε πάντα ξεκαρδισμένος στα γέλια…
Το πιο αξιοσημείωτο απ’ όσα μάς έλεγε ο Ντερτιλής για την Μάχη της Μανσούρας και πού έγκειτο η προσφορά του, για την οποία επαινέθηκε προσωπικά από τον Μακάριο, είναι το εξής: Στην Μάχη της Μανσούρας, οι Τούρκοι είχαν οχυρωθεί σε ισχυρή τοποθεσία με πολυβόλα και αντιαρματικά. Εκεί ο Ντερτιλής και η μονάδα του επιτέθηκε με εφ’ όπλου λόγχη και την ιαχή «Αέρα». Κατά την προέλαση, μέσα από τον ασύρματο, ο Ντερτιλής άκουσε τη φωνή του Γεωργίου Γρίβα να διατάζει παύση της επίθεσης. Να πάψει η επέλαση, να σταθούν σε σταθερό σημείο οι ελληνικές δυνάμεις, να καλυφθούν οι άνδρες από τα καταιγιστικά τουρκικά πυρά. Η φωνή του Γρίβα την ώρα εκείνη ήταν η φωνή της Λογικής. Ο Ντερτιλής άκουσε καθαρά τη φωνή της Λογικής να τον διατάσσει μέσα από τον ασύρματο. Χωρίς να το σκεφτεί στιγμή, τράβηξε το πιστόλι και πυροβόλησε τον ασύρματο. Και τότε η Λογική σώπασε, οι Έλληνες καταδρομείς προέλασαν, πήδηξαν μέσα στα χαρακώματα, έσφαξαν με τις ξιφολόγχες τους στρατιώτες του εχθρού, μπήκαν στο τούρκικο χωριό και το έκαναν στάχτη. Ο ασύρματος είχε σιγήσει, η Λογική είχε ξεχαστεί, οι Έλληνες είχαν νικήσει…
Αξίζει να προσθέσουμε πως λίγα χρόνια πριν πεθάνει, το 2008 επί μπουχέσα Καραμανλή, το υπουργείο Εθνικής Αμύνης απένειμε τιμητικές διακρίσεις σε όσους είχαν λάβει μέρος στα γεγονότα της Τηλλυρίας, μεταξύ αυτών και στον Νίκο Ντερτιλή. Τελικά, μετά τον θόρυβο που ξεσήκωσε ο ελεγχόμενος από τους μπολσεβίκους Τύπος, οι καρεκλοκένταυροι του υπουργείου Εθνικής Αμύνης βράβευσαν σε ειδική τελετή όλους τους υπόλοιπους, πλήν του φυλακισμένου Ντερτιλή, επειδή ήταν χουντικός. Το γεγονός στοίχισε αφάνταστα στον Ήρωα Στρατηγό, αλλά απέφευγε να το δείχνει…
Οι μάρτυρες έδωσαν ψεύτικη κατάθεση από μίσος για τον ήρωα.Τα στοιχεία λεν αλλού Μυρογιάννης αλλού Μαυρογιάννης με ΔΥΟ(!!!)τοποθεσίες θανάτου και ΔΕΝ ΚΑΤΕΘΕΣΑΝ στο δικαστήριο.Καταλάβατε;
Οτι κι αν εκανε στην Κυπρο,ο Ντερτιλης καταδικαστηκε για την εν ψυχρω δολοφονια του Μυρογιαννη στις 18/11/73.Οσοι τον επιδοκιμαζετε,στην πραξη επικροτειτε εναν ψυχρω ΔΟΛΟΦΟΝΟ.
Ο “ηρωας” σας ουδεποτε ζητησε εστω συγνωμη απο την οικογενεια του Μυρογιαννη,που τους σκοτωσε το παιδι τους εν ψυχρω και χωρις κανενα απολυτως λογο.Εφοσον τον επιδοκιμαζετε λοιπον,επικροτειτε εναν καταδικασμενο ΔΟΛΟΦΟΝΟ.
Η καταδίκη Ντερτιλή έγινε με μία και μοναδική κατάθεση. Ο θάνατός του σε ηλικία 93 ετών δείχνει και το μέγεθος της τραγωδίας αυτού που ονομάστηκε μεταπολίτευση . 4 κόμματα πραγματική χούντα που οδήγησαν τον Ελληνισμό στην απαξίωση και την διεθνή χλεύη.
Οποιος παει πρωτος στον αλλο κοσμο ας ερθει μετα κατω να μας πει κι εμας ποιοι τσιγαριζονται στην κολαση και ποιοι οχι για μας φυγει η απορια δηλαδη διοτι πολλες φορες αλλα πιστευουμε και αλλα βλεπουμε στο τελος κυριε ανωνυμε…
To κακό είναι πως δεν πυροβόλησε και τον πατέρα σου, να γλιτώναμε από σένα τον μαλάκα. Ανακουφιστή λαθρομεταναστών.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ,ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ .
Δόξα και τιμή στον Έλλην Άνδρα.Τώρα έχουμε κάποιους ψευτοκομάντος μόνιμους κλάνες που είναι μονο για το μηνιάτικο καθώς και ολους τους δημόσιους υπαλλήλους που ενοχλούνται τα κωπρόσκυλα με αυτά
Η κατάθεση του Μίμη Τραϊφόρου:
Όπως αναφέρει στην κατάθεσή του, “περί ώραν 2:15 της Κυριακής 18/11/1973 ευρισκόμουν εις το μπαλκόνι του σπιτιού μου επί της οδού Πατησίων και αντελήφθην έναν νεαρό άνδρα, ύψους περίπου 1,80 μ. με μακριά μαλλιά, να κατέρχεται την οδόν Στουρνάρη, ήσυχος και αδιάφορος. Καθώς είχεν φθάσει εις το μέσον της διασταυρώσεως των άνω οδών, φαίνεται ότι κάποιος από το Πολυτεχνείο του φώναξε κάτι, εγώ δεν άκουσα τίποτε, αλλά το συμπεραίνω, διότι τον είδα να επιταχύνη το βήμα του και στον τρίτο – τέταρτο βηματισμό του άκουσα δύο πυροβολισμούς. Εκ των υστέρων έμαθα ότι ο ανωτέρω αποβιώσας ωνομάζετο Μυρογιάννης, υιός θυρωρού, ο οποίος πήγαινε να επισκεφθή τον πατέρα του εις κάποιαν πολυκατοικίαν επί της οδού Γ΄ Σεπτεμβρίου. Ο πατέρας του επεσκέφθη την σύζυγόν μου, Σοφίαν Βέμπο, και της άφηκε μιαν φωτογραφίαν του νεκρού με αφιέρωσιν, εγώ έλειπα κατά την επίσκεψιν του ανωτέρω
Η ένορκη βεβαίωση που κατατέθηκε στο Δικαστήριο έχει ως εξής:
«Ήμουνα προσωπικός οδηγός του Συνταγματάρχη Ντερτιλή.
Την Παρασκευή το απόγευμα (16ης Νοεμβρίου) τον παρέλαβα από το σπίτι του και τον μετέφερα με το τζιπ στην Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών στην οδό Σταδίου 10, γύρω στις 7 το βράδυ. Κατά τις 10 η ώρα βγήκε ο Ντερτιλής μαζί με κάποιον ανώτερο αξιωματικό της Αστυνομίας και έφυγαν. Πότε επέστρεψαν δεν τους αντελήφθην. Στις 4 ή 4:30 ξημερώνοντας Σάββατο παρέλαβα τον Ντερτιλή και τον μετέφερα από την ΑΣΔΕΝ στο Πολυτεχνείο με το τζιπ. Σταμάτησα κοντά στην κατεστραμμένη πύλη, ο Ντερτιλής κατέβηκε και συζητούσε με κάποιον αξιωματικό της Αστυνομίας.
Ξαφνικά αντελήφθην φασαρία και φωνές προς τη μεριά της διασταύρωσης Πατησίων και Στουρνάρα. Παρετήρησα ότι αστυφύλακες έδερναν έναν νεαρό. Ξαφνικά αυτός κατόρθωσε να αποσπασθεί από τους αστυφύλακες. Τότε ο Ντερτιλής, που μόλις είχε αντιληφθεί το επεισόδιο, έβγαλε από το μπουφάν του το περίστροφό του και πυροβόλησε χωρίς να πολυσκεφθεί. Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο. Έμεινε επί τόπου ακριβώς στην διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρα, προς την πλευρά της Ομόνοιας. Εγώ φαντάστηκα ότι του έριξε στα πόδια και περίμενα να κινηθεί. Όταν όμως είδα να σχηματίζεται μια λίμνη από αίμα και μια μικρή άσπρη λιμνούλα από μυαλά, κατάλαβα ότι τον πυροβόλησε στο κεφάλι και ήταν ήδη νεκρός. “
Τετοιους βλεπουν τα τσιπροπουστακια και βγαζουν αφρους απο τον κωλο και τον στομα τους .
Ομως να γνωριζουν οτι σαν τον Ηρωα Ελληνοψυχο Ντερτιλη υπαρχουν πολλοι ακομη Ελληνες . Ενστολοι και μη .
Οσονουπω θα τους δουν οχι μονον τα αριστερα παρταλια , αλλα ΟΛΟΙ οι κ(Υ)νοβουλευτικοι βοθροι και θα τους στειλουν ολους μαζι εκει απο οπου βγηκαν .
ΑΘΑΝΑΤΟΣ !
Από τα χειροτερα καθαρματα της δικτατοριας.
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΣΑ ΕΣΕΝΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΟΥ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΟΡΘΙΟΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΝΤΕΡΤΙΛΗ.
Ενω όλα τα αλλα εχουν καταρευσει λογω της ορθογραφιας σου.
Ενω όλα τα αλλα δεν εχουν καταρευσει λογω της εφαρμογής του προγράμματος Θεσσαλονικης.
Αθάνατος
Εχες δίκαιο που μας τα θυμίζεις. Αυτό που λείπει από τον σημερινό Ελληνα Αξιωματικό, είναι το πνεύμα άδολου πατριωτισμού, παράτολμης (!) τόλμης και θυσιαστικής ανδρείας, που χαρακτήριζαν παλαιότερους αγέρωχους αξιωματικούς, σαν τον μεγάλο Νίκο Ντερτιλή. Ηταν ακλόνητα πιστός και συνεπής στις ιδέες και στις αρχές αυτές, από τις οποίες ουδ’ επ’ ελάχιστον παρεξέκλινε καθ’ όλη τη διάρκεια της βασανισμένης ζωής του. Γι’ αυτό, λόγω της έλλειψης ντερτιλήδων στο Στράτευμα, σήμερα η πατρίδα πηγαίνει κατά διαόλου και μας κάνουν καθημερινά γιο-γιο θρασύδειλα ανθρωπάρια σαν τους τουρκαλάδες υπανθρώπους, που αλωνίζουν ανενόχλητοι και πανελεύθεροι σε Αιγαίο, σε Θράκη και σε Κύπρο….
Δεν τον νίκησαν οι Ιταλοί, δεν τον νίκησαν οι Γερμανοί, δεν τον νίκησαν οι Κορεάτες, δεν τον νίκησαν οι Τούρκοι, δεν τον νίκησε η φυλακή. Νικήθηκε μόνο απ’ το θάνατο στα 93 του χρόνια. Δόξα και τιμή στο Νίκο Ντερτιλή.
Θα τσιγαριζεται στην κόλαση ο δολοφόνος…..
παρέα με τον δικό σου την σουλτάνα τον άρη!!!!