Η Ιαπωνία είναι γνωστή για τους περίπλοκους εθιμοτυπικούς κανόνες της. Μπορεί να φαίνεται περιττή η μετατροπή απλών πράξεων σε τελετουργικά, αλλά στην Ιαπωνία κανείς δεν προσβάλλεται από αυτό.
Δείτε παρακάτω 11 παραδείγματα καλών τρόπων στην Ιαπωνία.
11. Χαιρετώντας τους ανθρώπους
Στην Ιαπωνία η προσφώνηση ενός ανθρώπου μόνο με το όνομά του δεν είναι αρκετή. Ο τίτλος «σαν» που δείχνει σεβασμό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι τιμητικοί τίτλοι για να απευθυνθούν σε έναν άνθρωπο:
«κουν»: λιγότερο επίσημη μορφή του «σαν.» Κουν γενικά σημαίνει φίλος. «τσαν»: υποκοριστικό που χρησιμοποιείται για παιδιά, τις γυναίκες της οικογένειας και τους οικείους και αγαπημένους ανθρώπους. «σάμα»: η πιο επίσημη εκδοχή που δείχνει σεβασμό. Το χρησιμοποιούν για να αναφερθούν σε άρχοντες και θεότητες. «σενπάι»: το χρησιμοποιούν για να απευθυνθούν σε μεγαλύτερους συναδέλφους ή συμμαθητές. «κοχάι»: το αντίθετο το σενπάι. «σενσέι»: το χρησιμοποιούν για να απευθυνθούν σε καθηγητές, γιατρούς, επιστήμονες και πολιτικούς. «σι»: χρησιμοποιείται επίσημα στον γραπτό λόγο.
10. Ανταλλαγή επαγγελματικών καρτών
Είναι ολόκληρο τελετουργικό. Αυτά που χρειάζεται να ξέρετε είναι:
Βεβαιωθείτε ότι η μπροστινή πλευρά της κάρτας σας είναι στραμμένη προς τον συνομιλητή σας. Δώστε την και με τα δυο χέρια. Αν ο συνομιλητής σας είναι ανώτερός σας, κρατήστε την κάρτα χαμηλότερα από αυτόν. Αν σας δώσουν μια επαγγελματική κάρτα, βάλτε την σε μια θήκη για κάρτες και κοιτάξτε την για μερικά δευτερόλεπτα. Μην ξεχάσετε να υποκλιθείτε. Πρέπει οπωσδήποτε να έχετε μια θήκη για κάρτες.
9. Στο ασανσέρ
Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν ανεπίσημοι, αλλά ξεκάθαροι κανόνες. Αν είστε ο πρώτος που μπαίνει σε ένα άδειο ασανσέρ, γίνεστε ο καπετάνιος του ασανσέρ και πρέπει να σταθείτε κοντά στο σημείο με τα κουμπιά. Θα πρέπει να κρατήσετε ανοιχτή την πόρτα μέχρι να μπουν όλοι. Πρέπει να κάνετε το ίδιο σε όλες τις στάσεις του ασανσέρ. Επίσης, θα πρέπει να είστε ο τελευταίος που βγαίνει από το ασανσέρ και πρέπει να κάνετε τα πάντα πολύ γρήγορα.
8. Μετρό
Στο μετρό της Ιαπωνίας υπάρχουν κάποιοι περιοριστικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθούν όλοι οι επιβάτες: απαγορεύεται να μιλάνε (το ίδιο ισχύει και για το κινητό) και δεν επιτρέπεται να κοιτάνε επίμονα τους άλλους επιβάτες.
Δεν συνηθίζεται να δίνουν την θέση τους σε πιο ηλικιωμένους επιβάτες ακόμα και αν δεν μπορούν να σταθούν όρθιοι. Υπάρχουν ειδικές θέσεις για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τις εγκύους.
7. Αγγίγματα
Στην Ιαπωνία θεωρείται αγενές να κοιτάνε τους άλλους στα μάτια πόσο μάλλον να τους αγγίζετε. Αυτή η χώρα δεν είναι πολύ μεγάλη, οπότε ο κόσμος έχει πολύ μεγάλο σεβασμό για τον προσωπικό χώρο των άλλων.
Επίσης, και τα δημόσια φιλιά είναι παρακινδυνευμένα. Μέχρι το 1945, θεωρούνταν παραβiαση της δημόσιας τάξης.
6. Αλκοόλ
Όταν πίνουν οι Ιάπωνες, σπάει τελείως η κοινωνική ιεραρχία. Πίνουν πραγματικά πάρα πολύ. Ένας καθηγητής μπορεί να πιει με τους μαθητές του και μετά εκείνοι να τον πάνε σπίτι.
Όταν είναι νηφάλιοι, συμπεριφέρονται σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
5. Χρήματα
Οι Ιάπωνες έχουν μια πολύ περίεργη αντιμετώπιση στα χρήματα: για κάποιον λόγο ντρέπονται να τα δείξουν δημόσια. Κατά συνέπεια, είναι πολύ συνηθισμένο να κυκλοφορούν φάκελοι με χρήματα διακοσμημένοι με παραδοσιακά μοτίβα. Αν δεν έχετε έναν τέτοιο φάκελο, θα πρέπει να τυλίξετε τα χρήματα με ένα κομμάτι χαρτί πριν τα δώσετε σε κάποιον.
4. Η τέχνη του να κάθεσαι σωστά
Το να κάθεται κάποιος με τα πόδια του κάτω από τους μηρούς του ονομάζεται «σέιζα» και οι Ιάπωνες κάθονται μόνο με αυτόν τον τρόπο στο πάτωμα. Νιώθουν πολύ άνετα με αυτή την στάση. Ωστόσο, επειδή οι Ευρωπαίοι δεν την έχουν συνηθίσει τα πόδια τους μουδιάζουν πολύ εύκολα.
3. Δώρα
Στην Ιαπωνία, η κουλτούρα του να κάνουν δώρα είναι πολύ συνηθισμένη και υπάρχουν 2 εποχές που κάνουν συνέχεια δώρα: τον χειμώνα και το καλοκαίρι.
Σε πολλές χώρες, συνηθίζεται να ανοίγουν αμέσως τα δώρα μόλις τα πάρουν, ενώ στην Ιαπωνία ισχύει το ακριβώς αντίθετο.
2. Υπόκλιση
Η τέχνη της υπόκλισης είναι τόσο σημαντική που τα παιδιά την μαθαίνουν από μικρή ηλικία. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορεί να υποκλιθεί κάποιος στην Ιαπωνία:
Υπόκλιση-χαιρετισμός (εσάκου) των 15 μοιρών απευθύνεται σε ανθρώπους της ίδιας κοινωνικής τάξης. Η υπόκλιση του σεβασμού των 30 μοιρών είναι μια υπόκλιση για καθηγητές ή αφεντικά. Η βαθιά υπόκλιση των 45 μοιρών χρησιμοποιείται για να ζητήσουν συγγνώμη ή αν δουν τον αυτοκράτορα. Η υπόκλιση-ικεσία χρησιμοποιείται μόνο για να απολογηθούν για κάτι πολύ κακό.
1. Φεύγοντας
Στην Ιαπωνία οι πελάτες και οι συνάδελφοι αντιμετωπίζονται ως θεότητες με μεγάλο σεβασμό. Όταν κάποιος από αυτούς φεύγει, τον ξεπροβοδίζουν όλοι οι εργαζόμενοι κάνοντας υπόκλιση μέχρι να κλείσει η πόρτα ή η πόρτα του ασανσέρ.
Οι σύγχρονοι Ιάπωνες το θεωρούν κάπως υπερβολικό και συχνά αγνοούν αυτό το τελετουργικό.
