Κλαίει το Twitter με την εμφάνιση Τσίπρα – Γέλιο μέχρι δακρύων και απίστευτο ρεζιλίκι στο #εξαφανισμενος_πρωθυπουργος

Κοινοποίηση:
aleksis-tsipras-episkepsi-stous-purosbestes

Με το hashtag #εξαφανισμένος_πρωθυπουργός οι χρήστες του Twitter γλεντάνε τις τελευταίες ώρες  τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πέραν από κάποια «τιτιβίσματα» δεν έχει κάνει καμία άλλη δημόσια δήλωση ή εμφάνιση, την ώρα που ολόκληρη η χώρα έχει παραδοθεί στις φλόγες. Μέχρι που αποφάσισε να το παίξει Πρωθυπουργός και να κάνει μια βολτούλα πάνω από τα ήδη καμμένα. Με αιχμηρά σχόλια, οι χρήστες της δημοφιλούς πλατφόρμας των social media κριτικάρουν την ηχηρή απουσία του Έλληνα πρωθυπουργού αυτήν τη δύσκολη στιγμή για τη χώρα, το γεγονός ότι επέλεξε να παρέμβει μόνο με μερικά tweet αλλά και τη θεωρία συνωμοσίας σχετικά με το «οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών» που προτάσσουν στελέχη του ΣΥΡΙΖA, χωρίς καμία επιβεβαίωση από την Πυροσβεστική Υπηρεσία. Δείτε παρακάτω μερικά από τα tweet και κλάψτε από το γέλιο: 11 4 5 6 7 8 9 10

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

11 Σχόλια

  1. Κοιτάξτε πως ποζάρει στην κάμερα και καλά ο υποκριτής.Σιγά ρε τσιπράκο μην στεναχωριέσαι και τόσο.!Αφού τα κάψανε όλα πήγες να τα δεις και συ για τα μάτια του κόσμου!

  2. ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΑΖΕΣ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΤΥΡΡΑΝΟ ΤΟΥΣ.
    Της *Έλσα Μπάρδα.

    Γιατί το θύμα καταλήγει, αντί να τρέφει συναισθήματα θυμού, να συμπαθεί το θύτη; Ποιο είναι το ψυχολογικό φαινόμενο που το εξηγεί; Ποιες συνθήκες ευνοούν το Σύνδρομο της Στοκχόλμης; Σε ποιες καταστάσεις το συναντάμε;
    Ονομαστικά, το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» μας παραπέμπει στη Σουηδία, και αυτό γιατί εκεί αρχικά παρατηρήθηκε το συγκεκριμένο ψυχολογικό φαινόμενο. Το όνομα του συγκεκριμένου συνδρόμου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1973, από τον ψυχίατρο-εγκληματολόγο Nils Bejerot και αφορούσε ένα πραγματικό γεγονός, μια ληστεία σε τράπεζα της Στοκχόλμης στη Σουηδία. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, οι ληστές κράτησαν για έξι μέρες σε ομηρία τους εργαζόμενους της συγκεκριμένης τράπεζας. Το περίεργο της υπόθεσης που εξέπληξε το ευρύ κοινό ήταν ότι οι όμηροι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ανέπτυξαν θετικά συναισθήματα για τους ληστές. Η θετική συμπεριφορά και η αφοσίωση των ομήρων απέναντι στους ληστές ήταν σε τέτοια έκταση, που αντιστάθηκαν κατά την απελευθέρωσή τους, υπερασπίζοντάς τους.
    Έφτασαν, δε, στο σημείο να μαζεύουν χρήματα για τη νομική υπεράσπιση των θυτών (ληστών).

    Η αιχμαλωσία τροφοδοτεί τη συμπάθεια – «Σε ευχαριστώ… με κρατάς ασφαλή… στη φυλακή που εσύ με έβαλες»

    Σύμφωνα με τα ευρήματα επιστημονικών μελετών, 27% των θυμάτων απαγωγής αναπτύσσουν συμπάθεια, προς τον απαγωγέα τους. Όπως στην περίπτωση της Patty Hearst , κόρης ευκατάστατης οικονομικά οικογένειας, η οποία σε ηλικία 19 ετών απήχθη από τρομοκρατική ομάδα. Μετά από δυο μήνες σε αιχμαλωσία, άλλαξε το όνομα της σε «Τάνια» και συμμετείχε σε τραπεζική ληστεία μαζί με τους απαγωγείς της. Κάποιοι λένε ότι συμπάθησε τους απαγωγείς της και ότι ερωτεύτηκε έναν από αυτούς. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις το θύμα δεν διανοείται να δραπετεύσει. Ένα γνωστό παράδειγμα είναι η περίπτωση της Jaycee Dugard, όπου το θύμα απήχθη στην ευαίσθητη ηλικία των 11 ετών και επί 18 χρόνια το θύμα βίωνε σεξουαλική κακοποίηση, χωρίς να προσπαθεί να διαφύγει. Ερωτήματα δημιουργεί και η περίπτωση της Natascha Kampusch, η οποία ήταν όμηρος επί οκτώ χρόνια, βιώνοντας σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση. Όταν η Kampusch έμαθε ότι ο απαγωγέας της αυτοκτόνησε, ξέσπασε σε κλάματα συμπόνιας.

    Η ψυχολογική και σωματική κακοποίηση = φυλακή

    Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, το σύνδρομο της Στοκχόλμης αφορά γενικά τραυματικές εμπειρίες που δημιουργούνται από συνθήκες που προάγουν μια σχέση απόλυτης εξουσίας του θύτη και την ενστικτώδη αντίδραση επιβίωσης του θύματος.
    • Συνθήκες εγκληματικής, ομηρίας/απαγωγές
    • Αιχμαλωσίας πολέμου
    • Θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, αιμομιξίας, trafficking
    • Θύματα σωματικής και ψυχικής κακοποίησης πχ. παιδιά.
    • Σχέσεις που βασίζονται στην απόλυτη εξουσία / καταχρηστικές σχέσεις που συντηρούνται μέσα από τον εκφοβισμό

    Κάποιοι αμφισβητούν κατά πόσον ένα ψυχολογικό φαινόμενο, όπως το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι πραγματικό, διότι φαίνεται παράλογο. Σύμφωνα με την ψυχολογία οι συμπεριφορές μας, οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας διέπονται σε μεγάλο βαθμό από ασυνείδητες διανοητικές διαδικασίες.

    Υπακοή = επιβίωση

    Το σύνδρομο της Στοκχόλμης παρουσιάζεται σε σχέσεις θύτη – θύματος, όπου ο θύτης ασκεί απόλυτη εξουσία στο θύμα μέσα από το φόβο. Το γεγονός ότι το σύνδρομο εμφανίζεται πιο πολύ σε θύματα απαγωγής βρίσκει απάντηση μέσα από την εξελικτική ψυχολογία. Παλαιότερα, όταν οι άνθρωποι ζούσαν νομαδικά, σε φυλές, μια απαγωγή ήταν μονόδρομος, διότι οποιαδήποτε προσπάθεια διαφυγής ήταν αδύνατη, εξαιτίας του ρίσκου να χάσουν τη ζωή τους.

    Οι θύτες κρατάνε το κλειδί του παραδείσου…αρκεί να συνεργαστείς…

    Οι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα κάποιος να αναπτύξει το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι όταν τα θύματα είναι πεπεισμένα πως η διαφυγή τους είναι αδύνατη
    • Ο θύτης έχει πείσει το θύμα ότι, αν δεν συνεργαστεί, θα πραγματοποιήσει τις απειλές του.
    • Ο θύτης χρησιμοποιεί έμμεσες απειλές μέσα από παραδείγματα, π.χ. πώς εκδικήθηκε εκείνους που ήταν ανυπάκουοι.
    • Ο θύτης παρακολουθεί το κάθε βήμα, οποιαδήποτε αντίδραση μπορεί να αποβεί μοιραία.
    Άτομα τα οποία βιώνουν συνθήκες ψυχολογικής κακοποίησης στα πλαίσια ψυχολογικής ομηρίας, οι θύτες συμβολίζουν για εκείνους το κλειδί της επιβίωσης. Η αμφισβήτηση έχει εκμηδενιστεί και όλα μοιάζουν μονόδρομος. Ο θύτης προκειμένου να εκφοβίσει και να ελέγξει το θύμα δίνει την εντύπωση του αμείλικτου και αδίστακτου ανθρώπου απαλλαγμένου από αδυναμίες και φόβο, ικανό για κάθε αποτρόπαιη πράξη. Συνήθως, αυτά τα άτομα βρίσκονται σε απομόνωση. Ασυνείδητα δημιουργείται μια προσκόλληση στον απαγωγέα, γιατί έτσι θεωρούν ότι θα μεγιστοποιήσουν της πιθανότητες επιβίωσης. Το δέσιμο ανάμεσα σε θύτη και θύμα συνήθως δημιουργείται όταν κάποια από τα θύματα μοιράζονται ακόμα και προσωπικά τους θέματα, καλλιεργώντας συναισθηματικό μοίρασμα, προκειμένου να προκαλέσουν τον οίκτο του θύτη και να μεγιστοποιήσουν την πιθανότητα επιβίωσης.

    Επίσης, ο θύτης μοιράζεται πληροφορίες από το παρελθόν του, που δικαιολογούν την αντικοινωνική συμπεριφορά του -π.χ. πως έχει κακοποιηθεί, αδικηθεί και παραμεληθεί ως παιδί. Το θύμα αρχίζει να βλέπει τον θύτη ως θύμα.

    Ο ευγενής θύτης που σου επιτρέπει να αναπνέεις… και όταν έχει κέφια σταματά να σε χτυπάει…

    Ο θύτης περνά στο θύμα την αντίληψη ότι οι στοιχειώδες και αυτονόητες ελευθερίες π.χ. ύπνος, φαγητό, νερό, ελευθερία του λόγου -ακόμα και η ίδια η ζωή-, όλα θεωρούνται πράξεις καλοσύνης του θύτη, με αποτέλεσμα το θύμα να βασίζει την ελπίδα για βασική επιβίωση εξ ολοκλήρου στην καλή διάθεση του θύτη. Γι’ αυτό το λόγο το θύμα συναινεί και επιδιώκει να τον ευχαριστεί.

    Προκειμένου το θύμα να εξασφαλίσει ευνοϊκότερη μεταχείριση από τον θύτη, αρχίζει να συμφωνεί με τις απόψεις του και ασυνείδητα ταυτίζεται μαζί του. Όσο λοιπόν το θύμα θεωρεί ότι έχει κοινά στοιχεία με τον άνθρωπο που τον κακοποιεί, τόσο τον απενοχοποιεί και εκεί αρχίζει και χτίζεται η ενσυναίσθηση και η κατανόηση απέναντι στο θύτη. Ο συναισθηματικός δεσμός που δημιουργεί το θύμα απέναντι στο θύτη χαρακτηρίζεται από αντικρουόμενα συναισθήματα χαράς και λύπης. Ακόμα και όταν το θύμα απελευθερωθεί και απομακρυνθεί από το θύτη του, δυσκολεύεται να αποσυνδέσει τα θετικά συναισθήματα που τρέφει για το θύτη. Οι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν το σύνδρομο της Στοκχόλμης, προκειμένου να εξηγήσουν συμπεριφορές υποταγής ατόμων που μένουν σε σχέση κακοποίησης και συνεχίζουν να είναι ερωτευμένοι με τον/τη σύντροφο που τους κακοποιεί. Tα άτομα που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία είναι παγιδευμένα σε μια σχέση κακοποίησης, όπως είναι η συνθήκη ομηρίας.

    Οι άνθρωποι που πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπως και στο μετατραυματικό στρες υποφέρουν από αναδρομές στο παρελθόν (έντονες αναμνήσεις που σχετίζονται με το τραύμα), εφιάλτες, καχυποψία κτλ. Έχουν αδυναμία και έλλειψη διάθεσης να ευχαριστηθούν πράγματα, τα οποία έκαναν στο παρελθόν. Υπάρχει η πιθανότητα, λόγω ψυχολογικού τραύματος, το θύμα να παλινδρομήσει. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με στρεσογόνες καταστάσεις που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν, υποχωρούν σε πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης.

    Το σύνδρομο της Στοκχόλμης θεωρείται μια σύνθετη αντίδραση σε μια απειλητική κατάσταση. Όταν το άτομο δεν αντιδρά να βρει λύσεις στην αδιέξοδη κατάσταση που βιώνει (μαθημένη αβουλησία) τότε μπορεί να παραιτηθεί, να νιώσει ακόμα μεγαλύτερη απόγνωση, άγχος, φόβο και θλίψη. Με το να αρνείται κάποιος ότι βιώνει μια δύσκολη κατάσταση που δεν μπορεί να διαχειριστεί, δεν αγνοεί απλώς την πραγματικότητα, απομακρύνεται από εκείνη. Ακόμα και όταν φαινομενικά δεν υπάρχουν επιλογές, μπορούμε να τις διευρύνουμε.

    Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών αρχικά από την οικογένεια και μετέπειτα από την εκπαίδευση είναι η βάση στο να διαμορφώνουν χαρακτήρες ενηλίκων, που αναγνωρίζουν την κακοποίηση σε όποια μορφή και αν είναι, χτίζοντας καλύτερες και πιο υγιείς κοινωνίες.

    1. Φιλε μου ευγε για το ποστ σου καποιοι θα μαθουν κατι που αγνοουσαν καποιοι το ηξεραν ηδη .
      Ομως ελπιζω να μην αναφερεσαι στο οτι οι μαζες λατρευουν τον τσιπρα διοτι τον βλεπω με 15% το πολυ στις εκλογες και αυτο απ τους κοπρους που διορισε.
      Οπως διαολοστειλαν το σαμαροσκυλο ετσι θα φυγει κι αυτος στα σκουπιδια

  3. ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ,¨Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ¨.

  4. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΔΙΑ.ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΙΜΑΝΤΟΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΖΑΡΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΦΙΤΣΙΑ.ΡΑΓΙΑΔΕΣ.

  5. Κατάντια. Δεν ειμαστε για γέλια. Για κλάμματα ειμαστε και μάλιστα με μαυρο δάκρυ. Κάναμε πρωθυπουργό ενα γελοίο υποκειμενο. Ντροπή μας.

    1. Δεν τον καναμε εμεις πορδυπουργο , αλλα ενα 18% ελληνοφωνων γραικυλων και οι κατακτητες .

      1. Εφόσον φίλε μου αφήσαμε το 18% των Ελλήνων ψηφοφόρων να μας τον επιβάλει αυτόν τον τυπάκο και την καλοπαρέα του ως Κυβέρνηση του Ελληνικού Κράτους….τότε κάτι στραβό συμβαίνει…
        Δεν θα ξεχάσω τον Σκουρλέτη σε μία συζήτηση στην ΕΤ1 (που αλλού;) όπου ο συνομιλητής του (από την ΝΔ) τον “ζόρισε” κάπως και τότε ξεστόμισε το φοβερό:
        “Μην ξεχνάτε ότι ο Ελληνικός λαός μας επιβεβαίωσε 3 φορές μέσα σε μία χρονιά οπότε για ποιον λόγο διαμαρτύρεστε; Η Δημοκρατία μίλησε”
        Εννοούσε φυσικά ότι εντός του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ (με την ορντινάντσα του τους ΑΝΕΛ) κέρδισαν μαζί τις εκλογές του Ιαν.2015, το δημοψήφισμα του καλοκαιριού και τις νέες εκλογές του Σεπ.2015 και έτσι μας “κατσικώθηκαν” με τις ευλογίες των Ελλήνων ψηφοφόρων.

        Θυμάμαι χαρακτηριστικά ρεπορτάζ των ημερών προ των εκλογών του Σεπ.2015 όταν οι “Ελληναράδες” έλεγαν με απίστευτη ελαφρότητα “ότι δεν θα πάω να ψηφίσω, θα πάω για καφέ, για μπάνιο στην θάλασσα, κλπ” δείχνοντας έτσι την “βαριά μαγκιά” τους. Κοπανούσαν και μία δικαιολογία του τύπου “αφού όλοι ίδιοι είναι” και το θέμα έληξε εκεί.
        Αποτέλεσμα, οι 18% όπως είπες μας ΕΠΕΒΑΛΑΝ τον χειρότερο Πρωθυπουργό της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας μαζί με την απείρως χειρότερη Κυβέρνηση όλων των εποχών να διαχειριστούν τις τύχες της Πατρίδας μας σε μία από τις πιο κρίσιμες και επικίνδυνες περιόδους μας.
        Πού και πώς να τους εξηγήσεις όλους αυτούς τους “βαρύμαγκες” ότι έπρεπε να πάνε στις εκλογές (όλοι μας πρέπει να παίρνουμε μέρος στην εκλογική διαδικασία) διότι ο πραγματικά δυσνόητος εκλογικός νόμος έχει πολλές λεπτομέρειες που αφαιρούν δύναμη από τον πρώτο εάν όμως ενισχύονταν όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί. Προσωπικά πιστεύω ότι στον Σεπ.2015 εάν προσέρχονταν όλοι οι Έλληνες ψηφοφόροι στις κάλπες αυτή η “παιδική χαρά” δεν θα κυβερνούσε τώρα.
        Συμπέρασμα, στις επόμενες εκλογές φίλοι μου (όποτε και αν γίνουν- πολύ τους φοβάμαι αυτούς τους τύπους ότι ίσως καταλύσουν μέχρι και το Σύνταγμα μας για να μην χάσουν την μάσα και την μαμαλίγκα- ΟΛΟΙ στις κάλπες. Δεν πρέπει να αφήσουμε ξανά το 18% (που τώρα μάλλον πρέπει να είναι κάτω του 10% και ας μας παρουσιάζουν σικέ δημοσκοπήσεις) να μας κυβερνήσει ξανά

  6. Silver Alert, χάθηκε ο κλέφτης των τοστ, μπορείτε να βοηθήσετε??? Καλέστε στο 901111111 η στα γραφεία της Κουμουνδούρου!!!!

Comments are closed.