Αλήθειες από τον Γιάννη Τσιμιτσέλη: “Η τηλεόραση είναι ένα μεγάλο διαβατήριο”

Κοινοποίηση:
giannis-tsimitselis

Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης μίλησε για την σχέση του με την τηλεόραση και όχι μόνο, σε πρόσφατη συνέντευξή του. Διαβάστε παρακάτω τα όσα δήλωσε…

Σε έχουμε δει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές. Πόσο αγαπάς την τηλεόραση;

Πολύ. Η τηλεόραση μου έχει προσφέρει πολλά πράγματα. Και την αγαπάω και την πονάω.

Πονάς και το Mega, από όπου ξεκίνησες την καριέρα σου;

Να σου πω κάτι: Εγώ ξεκίνησα το 1999. Για πολλά χρόνια υπήρχε η άποψη ότι, “οποιαδήποτε πρόταση και να υπήρχε από οποιοδήποτε κανάλι, πάντα άξιζε η αναμονή για να γίνει πρόταση από το Mega”. Ήταν για εμάς η μεγαλύτερη ασφάλεια, διότι οι δουλειές του ήταν εξαιρετικές. Δεν μπορώ να τα σβήσω όλα αυτά, επειδή αυτή τη στιγμή το mega δεν έχει χρήματα. Και σ’ εμένα χρωστά η εταιρεία παραγωγής από το Κάτω Παρτάλι, που της χρωστά το κανάλι. Δηλαδή έμμεσα μου χρωστά.

Πολλοί συνάδελφοι σου περιφρονούν την τηλεόραση…

Περί ορέξεως… Εγώ όχι, είναι να σαν γυρνάω και να δαγκώνω το χέρι που με ταΐζει. Εάν είχα ασχοληθεί μόνο με το θέατρο, θα ‘χα το δικαίωμα να το πω αυτό. Δεν κατακρίνω κάποιον που θα το πει, όμως εγώ δεν μπορώ να το πω. Κακά τα ψέματα, είμαι παιδί της τηλεόρασης. Η τηλεόραση μου έδωσε την αναγνωρισιμότητα για να μπορώ να έχω έναν καλύτερο ρόλο σε μια παράσταση, λόγω της εμπορικότητας, στο θέατρο και, κατ’ επέκταση, στον κινηματογράφο.

Άρα, η τηλεόραση σου άνοιξε πόρτες;

Σαφέστατα. Η τηλεόραση είναι ένα μεγάλο διαβατήριο. Η δύναμη της αναγνωρισιμότητας είναι σημαντική βίζα. Μετά είναι το πόσο αξιοποιείς κάθε ευκαιρία που σου παρουσιάζεται…

Έχεις αρπάξει όλες τις ευκαιρίες που σου έχουν δοθεί;

Δεν έχω αφήσει τίποτα στην τύχη. προσπαθήσει πολύ για κάθε δουλειά που έχω κάνει.

Στην αρχή αντιμετώπισες δυσκολίες;

Όχι, ήμουν από τους τυχερούς. Βέβαια, αξιοποίησα τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν, δηλαδή δεν επαναπαύτηκα. Είναι αναζωογονητικό επάγγελμα. Φυσικά, στο επάγγελμα μας υπάρχει πάντα ανασφάλεια, καθώς μένουμε άνεργοι κάθε έξι μήνες.

Δεν σε τρόμαξε ποτέ αυτή η κατάσταση;

Όχι, δεν με τρόμαξε. Πάντα έβλεπα το ποτήρι μισογεμάτο.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: