Δείτε πως περιγράφει, ένας βετεράνος τις ιστορικές και δραματικές στιγμές που έζησε η Κύπρος το 1974.
“Τετάρτη 14 Αυγούστου 1974 μέρα μνήμης πού έμεινε ανεξάντλητη στην μνήμη μου
Τo βράδυ πριν ξημερώσει, καθόμουν στο χώμα έξω από το πολυβολείο και συλλογιζόμουν ότι το πρωί θα άρχιζε η δεύτερη φάση του πολέμου, ήταν γύρω στις μία, σκοτάδι και ψάχνοντας στο λαιμό μου διαπίστωσα ότι δεν φορούσα σταυρό, σκέφτηκα αμέσως να βάλω το σχοινί που καθάριζα το πολυβόλο να το δέσω στο λαιμό και να είναι ο σταυρός μου,
Έκανα τον σταυρό μου και παρακάλεσα την Παναγία μας τον άγιο Θεόδωρο να Με φυλάξουν.
Ή επόμενη μέρα ήταν κόλαση πυρός, βλήματα εκρήξεις σφαίρες να σφυρίζουν, επιθέσεις από μπροστά μου στα 150 μέτρα , ό χάρος να είναι μια μπροστά και πίσω να θερίζει είτε Τούρκους είτε Έλληνες, και εγώ να βρίσκομαι πάνω στο πολυβόλο τελείως αποσβολωμένος με τους άλλους συμπολεμιστές να κτυπάμε να μην αφήνουμε να πλησιάσουν τα περιβόητα μεχμετζι.
Τρεις μέρες, τρεις νύχτες, δύο νεκροί ένας τραυματίας και εγώ με δύο συμπολεμιστές να καταφέρω να απαγκιστρωθώ.
Δεν μπορώ να ξεχάσω, οι ψυχές των ηρώων συμπολεμιστών μου ζητούν ελευθερία, μας καλούν το αίμα που έχυσαν να γίνει τροφή νέκταρ να αγωνιστούμε για απελευθέρωση της Κύπρου μας.
ΑΙΩΝΊΑ Ή ΜΝΉΜΗ ΣΑΣ ΉΡΩΕΣ ΤΗΣ ΚΎΠΡΟΥ ΜΑΣ.”
ΨΟΦΟΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ,ΨΟΦΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΡΑΙΚΟΥΣ ΓΚΙΑΟΥΡΗΔΕΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ.