30 Μαρτίου 1952. Εκτελείται στου Γουδή υπό το φως των προβολέων στρατιωτικών οχημάτων ο κτηνάνθρωπος-μαζικός δολοφόνος του ΚΚΕ, Ν.Μπελογιάννης. Αυτός που κρατούσε το γαρύφαλλο και έγινε η πιο πρόστυχη ταινία της Μεταπολίτευσης

Κοινοποίηση:
mpelogiannis-ektelesi

Στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 04:10 τα χαράματα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι κομμουνιστές, Μπελογιάννης, Νίκος Καλούμενος, Δημήτης Μπάτσης και Ηλίας Αργυριάδης μεταφέρθηκαν από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδή και εκτελέστηκαν δια τυφεκισμού με τα φώτα των προβολέων των φορτηγών που τους μετέφεραν. Έτσι έληξε η δράση ενός αιμοσταγούς αρχιδολοφόνου που επί των ημερών του, πάνω από 5.000 ανήμποροι και αθώοι Έλληνες, ανάμεσά τους και γυναικόπαιδα εκτελέστηκαν ρίχτηκαν σε τρύπες, πηγάδια και χαράδρες εξαιτίας ενός παλαβού, του Βελουχιώτη και ενός άνανδρου του Μπελογιάννη. Η πιο κτηνώδης και μαζική ήταν οι δολοφονίες αθώων στον Μελιγαλά.

Ποιος ήταν αληθινά και πραγματικά

Ο Γιάννης Καραμούζης, στέλεχος του ΕΑΜ Μεσσηνίας και μέλος της Λαϊκής Επιτροπής, ήταν παρών στον Μελιγαλά και γράφει: “ …τόσον ο Άρης όσον και ο Κουλαμπάς έβαλαν πόστα τα στελέχη του ΕΛΑΣ γιατί δεν “εξετελέσθησαν όλοι επί τόπου, αλλά τους έπιασαν ζωντανούς»
Η διαταγή, που εκδόθηκε και γραπτώς, είναι η Ε.Π.Ε. 330 της ΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου με την υπογραφή του Βελουχιώτη και ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου 1944.
Στο σχετικό απόσπασμα διαβάζουμε: “…..
Διά τελευταίαν φοράν διακηρρύσσομεν δημοσία ότι πας ανήκων εις τα Εθνοπροδοτικά Τάγματα, όστις ήθελε παραδοθή ημίν και παραδώση τον οπλισμόν του εντός 24 ωρών από της κοινοποιήσεως της παρούσης θα του εξασφαλισθή απολύτως η ζωή και η ελευθερία επανόδου εις την οικίαν του.
Μετά την εκπνοήν της άνω προθεσμίας πας εξ αυτών συλλαμβανόμενος κατά την διάρκειαν της μάχης ή άλλως ένοπλος θα τυφεκίζεται επί τόπου”.
Ο Καραμούζης γράφει: “…
Ο Άρης και οι αντιπρόσωποι του κόμματος Κουλαμπάς και Ν. Μπελογιάννης είχαν πάρει την απόφασιν.
Όλοι έπρεπε να εκτελεσθούν…”.
Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, και ο ίδιος ο Βελουχιώτης δεν έφυγε με “άδεια χέρια” από το Μπεζεστένι.

mpelogiannis2

Όταν, μεταξύ των κρατουμένων, ανεγνώρισε τον χωροφύλακα Χαράλαμπο Κουτσόγιαννη από τη Στερεά Ελλάδα “..διέταξε έναν αντάρτη και τον πήρε…”!

Με απόφαση δύο Μεσσήνιων καπετάνιων του ΕΛΑΣ, του διοικητή του 8ου Συντάγματος Λακωνίας, ταγματάρχη Σωτήρη Ρουμπέα, και του επιτελάρχη της 9ης ταξιαρχίας, λοχαγού Σταύρου Νικολόπουλου, ορίσθηκε μιά διμοιρία του 1ου Τάγματος του 8ου Συντάγματος Λακωνίας του ΕΛΑΣ, γύρω στους 35 αντάρτες, από τα χωριά του Πάρνωνα, να μείνουν στον Μελιγαλά γιά να εκτελέσουν τους αιχμαλώτους. Μαζί με αυτούς συγκροτήθηκε και μιά Ομάδα 30 περίπου Πολιτοφυλάκων και εφεδροΕΛΑΣιτών από τον Μελιγαλά και την γύρω περιοχή.
Επικεφαλής των δύο ομάδων εκτελεστών, της διμοιρίας του ΕΛΑΣ και των Πολιτοφυλάκων, τέθηκαν ο Γιώργος Μάντζαρης από τον Μελιγαλά, ο Νίκος Μητρόπουλος από το Κορυφάσσιο, και ο Δημήτρης Πιρπιρής από τους Γαργαλιάνους.
Ο Παντελής Μούτουλας, που, για το έργο του “ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 1941-45”, συνέλεξε μαρτυρίες από ολόκληρη την Πελοπόννησο αναφέρει: “…
Τις εκτελέσεις, κατά τη συνήθη τακτική του ΕΛΑΣ, ανέλαβε αντάρτικο τμήμα από άλλη περιοχή, γιά να μη μπορούν οι εκτελεστές να αναγνωριστούν μελλοντικά.
Οι ενδείξεις οδηγούν σε μια διμοιρία του 8ου Συντάγματος από μαχητές της περιοχής Κοσμά-Τσιταλίων-Ασωπού..”
Ο Γιάννης Καραμούζης γράφει για το ίδιο θέμα: “…συγκροτήθηκε από τμήματα του ΕΛΑΣ εκτελεστικό απόσπασμα, υπό την διοίκησιν του Γ. Μάντζαρη και του Ν. Μητροπούλου”.
Ενώ γίνονται αυτά, οι αυτοδικίες από αντάρτες και καπετάνιους του ΕΛΑΣ συνεχίζονται.
Αιχμάλωτοι καλούνται ονομαστικά έξω από το Μπεζεστένι και εκτελούνται.
Πιο συχνά σφάζονται, υπό απίστευτα φρικιαστικές συνθήκες.
Το σύνολο των θυμάτων των αυτοδικιών υπολογίζονται σε 100-150, συμπεριλαμβανομένων αυτών της πρώτης ημέρας, αμέσως μετά την είσοδο του ΕΛΑΣ στον Μελιγαλά.
Η διαταγή του Βελουχιώτη γιά εκκαθάριση των κρατουμένων, είτε δόθηκε όπως την παρουσιάζει ο Μπελάς, είτε με την πιό δραματική, φρικτή μορφή της:
–“Γιατί τους φυλάτε ακόμη όλους αυτούς.
Μαχαίρι”, όπως είπαν άλλοι, είχε την ίδια απήχηση στα μέλη της Επιτροπής.
Αντί πλέον να κρίνουν ποιοί θα εκτελούνταν, ανέλαβαν να σχεδιάσουν την εκτέλεση όλων των κρατουμένων.
Η Επιτροπή κάλεσε σύσκεψη να συζητήσει τον τόπο και τον τρόπο εκτέλεσης και ταφής των πτωμάτων.
Τότε κάποιος έριξε την ιδέα να χρησιμοποιηθεί το μεγάλο φρεάτιο, η Πηγάδα, που είχε ανοιχτεί λίγα χρόνια πριν με πρωτοβουλία του ήδη νεκρού προέδρου της Κοινότητος του Μελιγαλά, Αλκιβιάδη Παπαδόπουλου, σε αναζήτηση πηγής νερού για την Κοινότητα.
Η Πηγάδα βρίσκεται βορειοδυτικά του Μελιγαλά, στα 2 περίπου χιλιόμετρα, προς το Νεοχώρι.
Όταν είχε ανοιχτεί λίγα χρόνια νωρίτερα, το βάθος της Πηγάδας έφθανε τα 27-28 μέτρα, αλλά το 1944 λόγω προσχώσεων το βάθος της είχε περιορισθεί στα 16-17 μέτρα.
Η διάμετρός της ήταν περίπου 8 μέτρα.
Για το ίδιο θέμα ο Καραμούζης γράφει: “…οι πολιτικές οργανώσεις στο σύνολό τους ζητούσαν και επραγματοποιείτο η εκτέλεσης κάθε συγχωριανού των που ευρέθη στου Μελιγαλά. Είναι γεγονός ότι, πολλά άτομα, ενδιαφέρθηκαν να σωθούν οι συμπατριώτες των ή μερικοί εξ αυτών.
Πολλοί κατόρθωσαν και γλύτωσαν πολλούς.
Γενικό φαινόμενον όμως και το σύνηθες ήτο, ότι οι οργανώσεις ησχολούντο με το να συλλέγουν ή να παρουσιάσουν στοιχεία “ότι τα άτομα του χωριού των ήταν υπεύθυνα γιά εγκλήματα και προδοτικές πράξεις”.
Αυτό ήταν το γενικό πνεύμα…”.
Τι αναφέρεται στο βιβλίο του Ιωάννη Μπουγά:
“…Άρχιζε όμως να γεμίζει το Μπεζεστένι και ο τόπος γύρω από σκοτωμένους.
Τότε σκεφτήκανε το πηγάδι που το είχε βγάλει ο μακαρίτης ο Πρόεδρος, ο Παπαδόπουλος, για να βρει νερό για τον Μελιγαλά. Άρχισαν τότε να τους παίρνουν από εδώ το Μπεζεστένι και να τους πηγαίνουν εκεί,50-50, 100-100, 70, ανάλογα.
Δεμένους με σύρμα. Σε τριάδες, δυάδες, όπως τύχαινε.
-Εσύ μπάρμπα Γ. είδες με τα μάτια σου τέτοια κουστοδία να τους πηγαίνουν γιά την Πηγάδα;
– Ναί, και βέβαια! Δεν τους περνούσανε από δώ (σ.σ. όχι από τον κεντρικό δρόμο του Μελιγαλά που γινόταν η συνέντευξη).
Τους πηγαίνανε από κεί, τον άλλο δρόμο, του Τσίτουρα που τον λένε.
Ήταν ο Γυμνασιάρχης, ο Παναγιώτης, τον εκτέλεσαν με το παιδί του. (σ.σ. φαίνεται ότι ο Δήμος Μελιγαλά ονόμασε τον δρόμο με το όνομα του νεκρού Γυμνασιάρχη).
Τους πηγαίνανε δεμένους με το σύρμα.
Οι περισσότεροι ήταν σχεδόν γυμνοί και ξυπόλητοι.
Τα ρούχα τους και τα παπούτσια τα είχαν πάρει πριν να φύγουν από εδώ.
Πηγαίνοντας εκεί πέρα, στον τόπο της Πηγάδας, που τότε ήτανε κατηφορικό προς τα κάτω, τώρα είναι διαφορετικά, σταματούσανε στο πάνω μέρος σε μιά ελιά. Εκεί σταμάταγε η φάλαγγα. Κάτω ήταν το απόσπασμα.
Ένας-ένας, άμα είχε τίποτε ρούχα του λέγανε “βγάλτα”.
Τα αφήνανε εκεί στην ελιά. Μετά του λέγανε προχώρα εκεί κάτω. Πήγαινε εκεί κάτω ο άνθρωπος, τον εκτελούσανε.
Οι άλλοι εδώ πάνω τα βλέπανε.
Σκέψου ο τελευταίος τι έβλεπε μέχρι να έρθει η σειρά του.
Εκεί λένε ότι τους ακούγανε να τραγουδάνε “έχε γειά καϋμένε κόσμε…” οι άνθρωποι.
Το χειρότερο ήταν αυτό.
Που βλέπανε αυτοί που περίμεναν τι γινότανε στους πρηγούμενους.
Άντε τώρα να είναι 50, 100, και να περιμένεις.
Να βλέπεις εκεί κάτω άλλον να τον σφάζουν, άλλον να τον ντουφεκάνε, άλλον να του κόβουν το χέρι, ….
Όλους, παιδιά, παπάδες….
Αυτό ήταν απαράδεκτο πράγμα που έγινε.
Και το πράγμα είναι ότι αυτοί που εκτελούσανε τον κόσμο γίνανε ήρωες.
Εγώ δεν λέω, μπορεί και από αυτούς πέντε, δέκα, κάτι να έκαναν.
Αλλά να σκοτώσουνε όλο τον κόσμο;

mpelogiannis3

Θυμάμαι ήταν ένας εξάδερφος της μάννας μου απο του Κατσαρού, και τον σκότωσαν τελευταία ώρα, με την τελευταία αποστολή. Παρ’ότι ψάχνανε άνθρωποι να τον βρούνε, να τον βγάλουνε, διότι ήταν αθώος, δεν είχε κάνει τίποτα αυτός…”
Η οργανωμένη σφαγή στην Πηγάδα κράτησε τέσσαρες ημέρες. Ξεκίνησε το Σάββατο, 16 Σεπτεμβρίου, και τελείωσε την Τετάρτη το μεσημέρι, 20 Σεπτεμβρίου.
Οι απολογητές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ, υποστηρίζουν ψευδώς ότι τα θύματα ήταν ταγματασφαλίτες και μόνο λίγοι άμαχοι, και ότι όλοι εκτελέστηκαν μετά τη μάχη σε μιά έκρηξη αυτοδικιών, σε αντίποινα όσων είχαν υποφέρει τα γύρω χωριά από αυτούς νωρίτερα. Τι είδους αντίποινα και αυτοδικίες όμως ήταν αυτές που είχαν θύματα ολόκληρες οικογένειες; Με θύματα μαθητές και μαθήτριες 16 και 17 ετών; Τι μπορεί να είχαν κάνει στα μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ οι μαθητές και οι μαθήτριες; Μεταξύ των θυμάτων μπορεί κανείς να διακρίνει εκατοντάδες περιπτώσεις που περισσότερα από ένα μέλη μιας οικογενείας εκτελέστηκαν ακριβώς έγκλημα μπορεί να έκαναν όλες αυτές οι οικογένειες του Μελιγαλά και των γύρω χωριών και κωμοπόλεων; Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ένα γεγονός με θύματα τόσες οικογένειες;
Σε όλες τις ΕΑΜικές πηγές αναφέρεται, αορίστως και χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία, ότι οι ταγματασφαλίτες του Μελιγαλά ήταν υπεύθυνοι εγκλημάτων.
Βεβαιωμένη είναι η εκτέλεση από ταγματασφαλίτες του χωριού Λεύκη, κρυφά από το διοικητή του ΤΑ ταγματάρχη Στούπα, του μέλους της ΟΠΛΑ Γαργαλιάνων Γεωργίου Παυλέα.
Φαίνεται ότι ο Παυλέας είχε κάποια εγκληματική δράση στην επίθεση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στη Λεύκη (την 10/10/1943), ή είχε κατηγορηθεί γιά κάτι τέτοιο.
Επίσης, ο Σπύρος Ξιάρχος αναφέρει γύρω στα 15 ονόματα θυμάτων του Τάγματος από την περιοχή του Μελιγαλά, χωρίς να αναφέρει τίποτε γιά τη δράση τους και τις συνθήκες θανάτου τους. Αν γιά παράδειγμα, όλοι τους ή μερικοί απ’αυτούς, ήταν ένοπλα μέλη της ΟΠΛΑ που σκοτώθηκαν σε συμπλοκές με το ΤΑ ή σε δικές τους ενέδρες γύρω από τον Μελιγαλά;
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι σε όλη την περίοδο ύπαρξης του ΤΑ του Μελιγαλά, συνέχιζαν τη τρομοκρατική δράση τους η ΟΠΛΑ και η Πολιτοφυλακή του ΕΑΜ στη Μεσσηνία.
Ο Κατοχικός Εμφύλιος δεν είχε σταματήσει ποτέ.
Το ΤΑ Μελιγαλά είχε και αυτό αρκετούς νεκρούς και τραυματίες από ενέδρες του ΕΛΑΣ και της Πολιτοφυλακής του ΕΑΜ.
Τα περισσότερα θύματα το ΤΑ του Μελιγαλά τα είχε στην ανατίναξη της αμαξοστοιχίας στο Ρούτσι τον Ιούλιο 1944, όταν επέστρεφε από την Τρίπολη.

Πως φτάσαμε στη σφαγή

Ο ΕΛΑΣ έδειξε από νωρίς τις προθέσεις του στην Πελοπόννησο.
Η διάλυση της αντιστασιακής ομάδας του Στούπα, με τη μάχη της Λεύκης και οι πρώτες σφαγές (κατόπιν φρικτών βασανιστηρίων, οι επώνυμες μαρτυρίες αναρίθμητες) αθώων Ελλήνων πολιτών από τον ΕΛΑΣ, έδειξαν που πήγαινε το πράγμα.
Κι όμως, αν και στην Αθήνα αλλά και αλλού ήδη είχαν αρχίσει να γίνονται πολλά “παράξενα”, λίγοι μπόρεσαν να υποθέσουν που πήγαινε το πράγμα.
Αυτό, αν και ήδη οι μισοί Έλληνες και παραπάνω (όσοι αρνούνταν να συμπλεύσουν με το όργιο αίματος) είχαν ήδη χαρακτηριστεί από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ “δωσίλογοι”, “προδότες”, “ταγματασφαλίτες”, “φασίστες” και άλλα.
Ακολούθησαν οι δολοφονίες του ταγματάρχη Χρήστου Καραχάλιου και του ίλαρχου Τηλέμαχου Βρεττάκου, αλλά και των δεκάδων συναγωνιστών τους ανταρτών.
Φυσικά, οι κομμουνιστές απέκρυπταν μέσω τρομοκρατικών μεθόδων τη γνωστοποίηση της ύπαρξης των στρατοπέδων συγκέντρωσης όπως εκείνα στο χωριό Χαλβάτσου και στην Ποταμιά (δύο από τα περίπου 35 στρατόπεδα που διατηρούσε ο ΕΛΑΣ), όπου δεινοπάθησαν εκατοντάδες Έλληνες.
Όλα δια χειρός του αιμοσταγούς και διεστραμμένου Γενικού Αρχηγού του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου Θανάση Κλάρα ή Άρη Βελουχιώτη (ανέλαβε το πόστο τον Απρίλιο του 1944, σκορπώντας τον όλεθρο), που έπνιξε στο αίμα το Βαλτέτσι (σκότωσαν εκεί οι κομμουνιστοσυμμορίτες πολλά γυναικόπαιδα), στο όνομα της “εκστρατείας” για το “κυνήγι της αντίδρασης”, αλλά και το Φενεό, όπου χάθηκαν εκατοντάδες Έλληνες, που ρίχτηκαν στο εκεί σπήλαιο.
Την ίδια ώρα, ο Μπελογιάννης, ο ηθικός αυτουργός των σφαγών στην Πελοπόννησο, οργάνωνε τους κομμουνιστές φανατίζοντάς τους, επιβάλλοντας μάλιστα την αρχή της “οικογενειακής ευθύνης” που οδήγησε στις μαζικές σφαγές.
Ακολούθησε η μάχη του Μελιγαλά (13-15 Σεπτεμβρίου 1944) και η σφαγή, μετά την πτώση της πόλης, άνω των χιλίων κατοίκων.
Ο Μπελογιάννης, μαζί με τον Κουλαμπά και τον Πανταζή Φράγκο, ζήτησαν από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ να μη μείνει τίποτα όρθιο και ζωντανό στο Μελιγαλά, ενώ από τον ασύρματο ο σφαγέας Άρης Βελουχιώτης διέταζε “προκειμένου περί ταγματασφαλιτών δεν πρέπει να γίνεται λόγος περί αιχμαλώτων”, όπως διαβάζουμε στο εξαιρετικό βιβλίο του διαπρεπούς ομογενή μας Γιάννη Μπουγά (με τίτλο “Ματωμένες μνήμες 1940-45”, εκδόσεις Πελασγός και γεμάτο αυθεντικές προσωπικές μαρτυρίες, ηχογραφημένες, από μάρτυρες των γεγονότων, στο συγγραφέα).

Μελιγαλάς, η τραγωδία

Τη μάχη και την πτώση της πόλης στα χέρια των δολοφόνων του ΕΛΑΣ, ακολούθησαν πλιάτσικο και εγκλήματα φρικτά.
Όλα τα σπίτια των μη αριστερών λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν, ενώ οι “αντιδραστικοί” οδηγούνταν δεμένοι με καλώδια και σύρματα και κατά δεκάδες στην Πηγάδα στο Μπεζεστένι (δύο χλμ ΒΔ του Μελιγαλά), όπου και δολοφονούνταν, αλλά και στα γύρω χωριά (μόνο στο Νεοχώρι εκτελέστηκαν 150 άτομα, ενώ στο Σολάκιο και στην Ανθούσα, 200).
Τα πτώματά τους τα πετούσαν στο βάραθρο.
Αυτές ήταν οι εντολές από τους Άρη Βελουχιώτη, Νίκο Μπελογιάννη, Νικολόπουλο, Κλάπα, Ρουμπέα, Μπλάνα, Ωριών, Κουλαμπά, Ακρίτα, Βασίλη Μπράβο, Στάθη Καναβό, Τάκη Δορκοφίκη, Γιάννη Καραμούζη, Ηλία Δεδούση και Στέλιο Διακουμογιαννόπουλο και την κομμουνιστική σία που παρείχε τις “καταστάσεις” του ΕΑΜ (πολλοί εκ των δραστών των δολοφονιών στο Μπεζεστένι ζουν ακόμη και παίρνουν σύνταξη αντιστασιακού, εκ των οποίων και κάποιος αντάρτης του ΕΛΑΣ από το χωριό Πλατύ, ο Μ., που έσφαξε ενώπιον πολλών μαρτύρων τον ίδιο τον αδελφό του, θέλοντας προφανώς να δώσει τα διαπιστευτήριά του).

Παραθέτουμε ονόματα μερικών εκ των κομμουνιστών δραστών των μαζικών δολοφονιών στην Πηγάδα, για την ιστορία:
Κωνσταντίνος Μπράβος, Διονύσιος Ελ. Σκλήρης, Ηλίας Σκλήρης, Σπύρος Ξιάρχος, Σπύρος Τζαβελέας, Χρήστος Νερούλιας, Αλέξανδρος Καραβίτης, Θόδωρος Καραβίτης, Παναγιώτης Νέζης, Γεώργιος Νέζης, Κωνσταντίνος Μάνεσης, Κυριάκος Μακρής, Χρήστος Γεωργανάς…
Δεν τους ξεχνούμε. Οικογένειες ολόκληρες Ελλήνων ξεκληρίστηκαν δια χειρός τους…

Από δημοσιεύματα και ιστορικές πηγές που δεν αμφισβητούνται και όχι από τα ελεεινά βιβλία και λίβελλους ψέμματος και ιστορικής διαστροφής που κατά κιαιρούς συνέγραψαν αριστεροί προδότες και κτηνάνθρωποι του αίματος και της παιδεραστίας.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

17 Σχόλια

  1. Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν μαζί τους;Γιατί σε ντοκιμαντέρ έλεγε ότι τον γλύτωσε η χωροφυλακή Πάτρας που τον έπιασε και τον έδεσε σε καρέκλα και ουαν πήγε να τον πάρει ο στρατός για εκτέλεση οι χωροφύλακες είπαν ότι δήθεν τον έχουν για ανάκριση και του γλύτωσαν τη ζωή ο ίδιος δεν τα είχε πει στην ερτ;

  2. Δυστυχώς ο λαός ξεχνά τι σημαίνει αριστερά…

    Στις 14.12.1924 ο Ριζοσπάστης με τίτλο «Ζήτω η Ανεξάρτητη Μακεδονία» εξηγούσε:
    «Αν δεν συντρίψουμε τον εθνικό ζυγό της ντόπιας μπουρζουαζίας που βαραίνει πάνω μας , δεν μπορούμε να γλυτώσουμε από τους κατακτητικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ξεσπούν σε βάρος μας, εν όσω εξακολουθεί η σημερινή κατάσταση του διαμελισμού και της καταπίεσης της μακεδονίας από την βαλκανική Μπουρζουαζία. Να γιατί αγωνιζόμαστε για την Ενωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και για την ενιαία ανεξάρτητη κρατική της ύπαρξη».

  3. μετα τον εμφυλιο οι συνεργατες των γερμανων εγιναν πατριωτες και οι αντιστασιακοι εγιναν εσωτερικός εχθρος. μακαρι η ελλας να βγαλει και αλλα παλικαρια σαν τον μπελογιαννη. οσο για τον μελιγαλα ολοι γελαμε με την προσπαθεια αθωωσης των γερμανοτσολιαδων. η λιστα με τα ονοματα τη βρισκει κανεις στο ιντερνετ οποτε το ψεμα εχει κοντα ποδαρια.

  4. ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΝΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ . ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΝΟΘΑ , ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΔΕΣ . ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ .

  5. ΨΑΞΤΕ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣΗ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΧΕΣΗ,ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΛΙΓΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΚΔΟΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ…..

    1. Ο/Η Φασιστοβουλη κολοχανειο Για Γελια και για κλαματα λέει:

      Tα ιδια σκατα ειναι και τωρα,φασιστες παντου στο κυνοβουλειο με μανδυα ((δηθεν δημιοκρατιας),απλα δεν τους παιρνει να κανουν τα εκτροπα το παρελθοντος.

    2. ΚΝΙΤΗΣ ΚΑΛΟΣ ΜΟΝΟ ΝΕΚΡΟΣ…ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ…ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΤΩΡΑ Ο ΣΚΟΥΛΗΚΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝ!

  6. ΑΝΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΚΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΞΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΤΙ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΣΙΑ…….ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗ….ΟΧΙ ΨΕΥΤΟΕΞΟΡΙΕΣ ΣΤΑ ΠΑΡΙΣΙΑ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΓΕΩΡΓΗΣ…….ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΕΣ ΓΥΡΙΣΑΝΕ ΨΩΦΙΣΕ ΣΤΙΝ ΦΥΛΑΚΗ ΕΝΩ ΑΥΤΟΙ ΦΕΡΑΝΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ……ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙ Ο ΕΝΑΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΓΕΤΗΣ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΕΒΡΑΙΚΕΣ ΣΤΗΜΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΛΕΝΓΧΟΜΕΝΩΝ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΩΝ

  7. Ο ΣΦΑΓΕΑΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ…ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΚΥΛΑΚΙ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΗ .ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΑΦΟΥ ΕΣΦΑΞΑΝ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΡΧΙΖΑΝ ΝΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ.ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥΣ

  8. ……o λεγομενος και δικτατορας , ο παπαδοπουλος , ψηφισε υπερ του μπελογιαννη τοτε στο στρατοδικειο…ολα ενα σεναριο του κωλου απο τους υψηλα ”’ευρισκομενους σκοταδιστες”’ του τοτε , αλλα που συνεχιζουν οι απογονοι των βαρβαρακια ολων των τυπων του κωλου….

    1. Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες ο Παπαδόπουλος δεν είπε ότι οι α-Μπελογιάννης & σία ήταν αθώοι για όλα, για το συγκεκριμένο αδίκημα που εκδικάζονταν ήταν αθώοι. Το ίδιο και για την θανατική ποινή όπου μειοψήφησε, το έκανε γιατί ήταν συνειδητά κατά της θανατικής ποινής και όχι ειδικά για αυτούς τους εγκληματίες. Βέβαια αυτή του η στάση οδήγησε στο να του κολλήσουν την ρετσινιά ότι ήταν κουμουνιστής κι αν δεν έκανε την επανάσταση το 1967 ακόμα θα τον ακολουθούσε.

    2. ΗΤΑΝ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΛΕΝΓΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Η 7 ΕΤΙΑ ΕΔΩΣΕ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ ΣΤΙΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΟΚΑΡΑΜΑΝΛΟΠΑΠΑΝΤΡΕΙΚΟΟΙΚΟΓΕΝΙΕΣ ΓΥΡΙΣΑΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΙΣΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΡΙΜΑΞΑΝΕ ΚΑΙ ΡΙΜΑΖΟΥΝΕ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ………………..ΠΟΥ ΣΟΥ ΖΗΤΑΝΕ ΤΩΡΑ ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ……….

  9. Αυτός ο κόκκινος φονιάς του ΚΚΕ, ήρθε από το παραπέτασμα στην Ελλάδα για να δημιουργήσει συνθήκες εμφύλιας σφαγής.Τον Νίκο Μπελογιάννη τον δολοφόνησε η κυβέρνηση Πλαστήρα, στην οποία συμμετείχε ο γέρος της “Δημοκρατίας”, ο Γεώργιος Παπανδρέου. Το κέντρο έχει κάνει τις περισσότερες πολιτικές δολοφονίες στην Ελλάδα όπως αυτές του Λαμπράκη και του Πόλκ.

Comments are closed.