ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΣΤΗ ΚΟΡΕΑ – Η ηρωική μάχη στο ύψωμα “ΧΑΡΟΣ”!! Πάγωσαν τα Αμερικανάκια με το θάρρος και τον ανδρισμό των ΕΛΛΗΝΩΝ

Κοινοποίηση:
7825d940a749f0179cc7ea360c8ae6de_L

Όταν έγινε η έναρξη του πολέμου στην χερσόνησο της Κορέας, η Ελλάδα ήταν κατεστραμμένη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και από τον Εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε.

Και ενώ ακόμα μετρούσε τις πληγές της, πρόσφερε στρατιωτική βοήθεια για τα στρατεύματα του ΟΗΕ, ώστε να μπορέσει να πάρει το πράσινο φως για να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Είχε ζητήσει η Ελλάδα, υπό την κυβέρνηση του Πλαστήρα, την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, αλλά οι Αμερικάνοι αρνήθηκαν , επειδή σύμφωνα με αυτούς, η Ελλάδα δεν ήταν απαραίτητη για την άμυνα του Δυτικού Κόσμου. Ο πόλεμος λοιπόν ήταν μια καλή ευκαιρία για να δείξει της δυνατότητες της και την στήριξή της στους Δυτικούς συμμάχους της, ώστε να καταφέρει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Το Ελληνικό σώμα ξεκίνησε για την Κορέα στις 15 Νοεμβρίου του 1950 και αποτελούνταν περίπου από 1000 στρατιώτες και αξιωματικούς και ένα σμήνος της βασιλικής αεροπορίας, που αποτελείτο από 67 άτομα με 7 αεροσκάφη C-47 Ντακότα.
Κατά την διάρκεια του πολέμου υπηρέτησαν 4.700 Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες .
Μετά την ανακωχή στάλθηκαν άλλοι 5.600. Συνολικά μέχρι το 1955 , όπου και τερματίστηκε η συμμετοχή της Ελλάδας , είχαν σταλεί 10.225 στρατιώτες και 9 αεροσκάφη.

Τόσο οι Νοτιοκορεάτες και οι Αμερικάνοι όσο και οι Βορειοκορεάτες , οι Κινέζοι ,σύμμαχοι των Βορειοκορεατών, και το συμμαχικό Ανατολικό μπλοκ προσπαθούσαν να πάρουν όσο μπορούσαν περισσότερα εδάφη , μιας και η συμφωνία ήταν ότι οι αντίπαλοι θα είχαν υπό την κατοχήν όσα εδάφη έλεγχαν μέχρι την μέρα της ανακωχής. Ο πρώτος τους στόχος ήταν να πάρουν ή να διατηρήσουν υψώματα, από όπου θα γίνονταν καλύτερη παρατήρηση του εχθρού, αλλά και θα μπορούσαν να τοποθετήσουν το πυροβολικού για την υποστήριξη κατά την διάρκεια των μαχών. Οι μάχες ήταν άγριες γύρω από τα υψώματα και μόνο οι Αμερικανοί είχαν 70.000 νεκρούς στρατιώτες .
Ένα από αυτά τα υψώματα, που κατείχαν οι συμμαχικές δυνάμεις του ΟΗΕ, ήταν το ύψωμα Harry με υψόμετρο περίπου 350 μέτρα.
Το βράδυ της 10 Ιουνίου 1953 οι Κινέζοι βομβάρδισαν το ύψωμα και ύστερα επιτέθηκαν με το πεζικό για να το καταλάβουν . Παρά την αντίσταση των αμυνόμενων κέρδιζαν συνεχώς έδαφος , μόνο τις πρωινές ώρες υποχωρούσαν για να μην τους χτυπήσουν τα συμμαχικά αεροπλάνα.

Στις 15 Ιουνίου ο Ελληνικός λόχος διατάχτηκε να επανδρώσει το ύψωμα Harry, όπου θα άλλαζε τους Αμερικανούς που είχαν πάθει τεράστιες φθορές .
Τις πρωινές ώρες της 16 Ιουνίου το ελληνικό τάγμα ανέβαινε για το ύψωμα πατώντας σε πτώματα Αμερικανών και Κινέζων στρατιωτών . Τόσοι πολλοί άνθρωποι ήταν εκεί σκοτωμένοι, που οι Έλληνες στρατιώτες έδωσαν, δικαιολογημένα, στο ύψωμα το παρατσούκλι “Χάρος”.
Οι Έλληνες ξεκίνησαν την αμυντική αποκατάσταση του υψώματος, αλλά τα εχθρικά πυρά των Κινέζων έφεραν τις πρώτες απώλειες στις τάξεις των Ελλήνων . Έτσι οι Έλληνες αποσύρονται και θα συνεχίσουν τις εργασίες την νύχτα . Αν και οι Κινέζοι δεν σταματούν να κάνουν επιθέσεις και τα βράδια , εκείνη την νύχτα δεν θα κάνουν και θα συνεχίσουν τα πυρά τους εναντίον των Ελλήνων το πρωί της 17 Ιουνίου με όλμους . Το βράδυ της ίδιας μέρας , 23:45 , οι Κινέζοι ξεκινούν εφόδους με το πεζικό τους . Το Κινέζικο τάγμα ήταν 2.850 και οι Έλληνες ούτε 100 στρατιώτες . Οι Έλληνες απαντούν με το πυροβολικό τους και με πυρά από όλμους . Παρά τις μεγάλες απώλειες που έχουν οι Κινέζοι συνεχίζουν την προέλασή τους , δύο φορές έκαναν επίθεση στις Ελληνικές θέσεις και τις δυο απέτυχαν , κάνουν και τρίτη επίθεση και φτάνουν σε απόσταση αναπνοής από τους Έλληνες , πετάνε χειροβομβίδες στο Ελληνικό τάγμα . Τότε οι Έλληνες κάνουν αντέφοδο με τις ξιφολόγχες και τρυπούν τους Κινέζους στην κοιλιά, στο θώρακα, στο κεφάλι και οπουδήποτε στο σώμα πετυχαίνοντας με αυτό τον τρόπο την υποχώρηση των Κινέζων και τους κάνουν να υποχωρήσουν οριστικά και να μην ξαναδοκιμάσουν να πατήσουν το ύψωμα Harry.
polemos_korea1
Και ενώ πίστευαν πολλοί, ότι οι Έλληνες θα είχαν μεγάλες απώλειες και δεν θα άντεχαν να κρατήσουν το ύψωμα , τους διέψευσαν οι Έλληνες εντελώς . Κανείς δεν περίμενε, οτι εκεί που απέτυχαν οι Αμερικάνοι έχοντας 669 νεκρούς και τραυματίες, θα πετύχαιναν οι Έλληνες .Η Ελληνική ψυχή άντεξε και τα κατάφερε . Έδειξαν σε όλους για ακόμα μια φορά τι σημαίνει ΕΛ-ληνες μαχητές . Οι Ελληνικές απώλειες πάνω στο ύψωμα ήταν 15 νεκροί 36 τραυματίες και ένας αγνοούμενος .
Εκτός από την μάχη του υψώματος Harry, το Ελληνικό τάγμα συμμετείχε στις μάχες του υψώματος 381 από τις 29 ως 30 Ιανουαρίου 1951 , του υψώματος 313 από τις 3 ως τις 5 Οκτωβρίου 1951 . Τον Σεπτέμβριο του 1952 συμμετείχε στις επιχειρήσεις των υψωμάτων Kelly, Big Nory και Little Nory . Τον Ιούλιο του 1953 από τις 13 ως τις 20 , πολέμησε στη μάχη του Koumsong. Ενώ μέχρι την τελευταία μέρα του πολέμου , 27 Ιουλίου 1953, αναχαίτισε επίθεση που έγινε στα υψώματα 532 και 491 στην περιοχή Πικεϊόμγ-Νιογκ – Chihyon-Ni.
Συνολικά οι Ελληνικές απώλειες στον πόλεμο ήταν 183 νεκροί και 610 τραυματίες , ενώ η αεροπορία έχασε 4 αεροσκάφη και είχε12 αξιωματικούς νεκρούς .

Οι Νοτιοκορεάτες, για την προσφορά όλων αυτών των Ελλήνων που πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους για την Νότια Κορέα, ανήγειραν μνημείο για τους πεσόντες Έλληνες στρατιώτες στην κοιλάδα των Ηρώων , κοντά στην Σεούλ .

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

3 Σχόλια

  1. Στην δεκαετία του 1970 μεγάλωσα στο Ορφανοτροφείο Θηλέων της Λαμίας. Κάθε παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς ερχόταν οι έφεδροι αξιωματικοί και μας έλεγαν τα κάλαντα και τον ύμνο των εφέδρων. Τον θυμάμαι μέχρι σημερα.Ο Στρατός μας που πήγε στην Κορέα πολεμούσε για ιδανικά είχε βάψει τους κόκκινους στο αίμα δείχνοντας τους τι θα πει ελευθερια.

  2. έλα ντε τι δουλειά είχανε οι Έλληνες στη Κορέα την ίδια στιγμή που η χώρα προσπαθούσε να ορθοποδήσει ανάμεσα στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο.

  3. και θα πρέπει δηλαδή να είμαστε υπερήφανοι που στείλαμε Ελληνες στρατιώτες σε ενα πόλεμο, που δεν είχαμε κανένα λόγο,και σκοτώθηκαν μόνο 183? Ρε.πάτε καλά?

Comments are closed.