«Μητέρα όλων των φορολογικών παραδείσων» η Ελβετία, ακολουθούν οι ΗΠΑ, τα νησιά Κέιμαν, το Χονγκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη, ενώ στη Γερμανία ξένοι δικτάτορες, αλλά και μαφιόζικες οργανώσεις μπορούν πολύ εύκολα να φέρνουν και να ξεπλένουν μαύρο χρήμα.
Όλα αυτά σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του δικτύου φορολογικής δικαιοσύνης «Tax Justice Network», ενός δικτύου αποτελούμενου από μη κυβερνητικές οργανώσεις, με έδρα το Βερολίνο, το οποίο εξέτασε 112 χώρες και περιοχές του πλανήτη. Στο επίκεντρο των ερευνών τέθηκε κυρίως το ερώτημα πώς μπορεί κανείς να αποκρύψει σε μια χώρα ακίνητα και λοιπά περιουσιακά στοιχεία και στο πλαίσιο αυτό ελέγχθηκαν οι σχετικές νομοθεσίες και ισχύοντες κανονισμοί των υπό εξέταση χωρών.
ADVERTISING
inRead invented by Teads
Ειδικά για τη Γερμανία, ο Μάρκους Μάιντσερ, επικεφαλής του δικτύου, ανέφερε στην Deutsche Welle: «Όσον αφορά τα εδώ χρήματα ξένων δικτατόρων, θα έκανα λόγο ακόμη και για καρτέλ σιωπής στη γερμανική πολιτική». Μεταξύ αυτών που κρύβουν ή έχουν κρύψει χρήματα στη Γερμανία βρίσκονται ο πρόεδρος του Καμερούν, ο Iρακινός πρώην δικτάτορας Σαντάμ Χουσεΐν, αλλά και ο Λίβυος πρώην ηγέτης Μουαμάρ Καντάφι.
Σύμφωνα με την έκθεση, η παράνομη κίνηση κεφαλαίων πλήττει πρωτίστως τις χώρες του νότιου ημισφαιρίου, ειδικά τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, οι οποίες σύμφωνα με υπολογισμούς του ΔΝΤ χάνουν ετησίως περί τα 100 με 200 δισ. δολάρια σε φορολογικά έσοδα. Αυτό οφείλεται σε δύο κυρίως λόγους: αφενός πλούσιοι επιχειρηματίες ή δικτάτορες μεταφέρουν μέσω εικονικών επιχειρήσεων μαύρο χρήμα στο εξωτερικό. Αφετέρου παραποιούν τις τιμές προϊόντων που εξάγονται ορίζοντας για παράδειγμα τις τιμές πρώτων υλών σε πολύ χαμηλά επίπεδα έτσι ώστε το κέρδος που προκύπτει από την πώληση να εμπίπτει εκτός της χώρας παραγωγής σε κάποιον φορολογικό παράδεισο.
