Και σαν τυπικός Λατινοαμερικάνος, ο Εσκομπάρ ήταν πολύ, μα πάρα πολύ πωρωμένος με τη μπάλα.
Το Μεντεγίν άλλωστε, η πόλη που αποτελούσε τη βάση του Εσκομπάρ, υπήρξε γνωστό για δυο πράγματα, άμεσα συνδεδεμένα με τον αμείλικτο μαφιόζο: για το καρτέλ εμπορίας ναρκωτικών που υπήρξε μια τεράστια υπερδύναμη και την Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, την ομάδα της πόλης που όπως ήταν απόλυτα φυσικό άνηκε στον Εσκπομπάρ.
Ακόμα και όταν ο τελευταίος είχε πάει στη φυλακή –μια φυλακή μέσα στην πολυτέλεια που είχε χτιστεί από τον ίδιο (!), γεγονός που ήταν προϋπόθεση για να παραδοθεί- συνέχισε να παρακολουθεί την πορεία της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν και να την χρηματοδοτεί. Μάλιστα, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, την φυλακή επισκέπτονταν ποδοσφαιριστές της ομάδας και έπαιζαν μπάλα με τον Εσκπομπάρ και τους συνεργάτες συγκρατούμενούς του στο ιδιωτικό γήπεδο της φυλακής!
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του τότε αρχηγού της ομάδας μάλιστα, σε μια από αυτές τις επισκέψεις ο Εσκπομπάρ του είπε: «Μα γιατί διαμαρτύρεσαι τόσο πολύ στους διαιτητές; Αφού έτσι κι αλλιώς τους πληρώνουμε». Όσο απαξιωτικά και αν μιλούσε για τους διαιτητές ο Εσκομπάρ ωστόσο, υπήρξε ένας διαιτητής που κάποτε όχι μόνο δεν δωροδωκήθηκε από αυτόν, αλλά οι φήμες έλεγαν πως «τα πήρε» από μια αντίπαλη ομάδα για να σφυρίξει εναντίον της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν. Και αυτό ήταν ο ορισμός της αυτοκτονίας εκείνη την εποχή.
Ο διαιτητής λεγόταν Αλβάρο Ορτέγκα και το όνομά του έμελλε να γίνει το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε διαιτητή του κολομβιανού πρωταθλήματος. Ήταν Νοέμβριος του 1989, προτού δηλαδή ο Εσκομπάρ βρεθεί ακόμα στη φυλακή, όταν η Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν έπαιζε με την Αμέρικα Κάλι, ομάδα που επίσης ελεγχόταν από βαρώνους ναρκωτικών.
Και σαν τυπικός Λατινοαμερικάνος, ο Εσκομπάρ ήταν πολύ, μα πάρα πολύ πωρωμένος με τη μπάλα. Το Μεντεγίν άλλωστε, η πόλη που αποτελούσε τη βάση του Εσκομπάρ, υπήρξε γνωστό για δυο πράγματα, άμεσα συνδεδεμένα με τον αμείλικτο μαφιόζο: για το καρτέλ εμπορίας ναρκωτικών που υπήρξε μια τεράστια υπερδύναμη και την Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, την ομάδα της πόλης που όπως ήταν απόλυτα φυσικό άνηκε στον Εσκπομπάρ.
Ακόμα και όταν ο τελευταίος είχε πάει στη φυλακή –μια φυλακή μέσα στην πολυτέλεια που είχε χτιστεί από τον ίδιο (!), γεγονός που ήταν προϋπόθεση για να παραδοθεί- συνέχισε να παρακολουθεί την πορεία της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν και να την χρηματοδοτεί. Μάλιστα, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, την φυλακή επισκέπτονταν ποδοσφαιριστές της ομάδας και έπαιζαν μπάλα με τον Εσκπομπάρ και τους συνεργάτες συγκρατούμενούς του στο ιδιωτικό γήπεδο της φυλακής!
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του τότε αρχηγού της ομάδας μάλιστα, σε μια από αυτές τις επισκέψεις ο Εσκπομπάρ του είπε: «Μα γιατί διαμαρτύρεσαι τόσο πολύ στους διαιτητές; Αφού έτσι κι αλλιώς τους πληρώνουμε». Όσο απαξιωτικά και αν μιλούσε για τους διαιτητές ο Εσκομπάρ ωστόσο, υπήρξε ένας διαιτητής που κάποτε όχι μόνο δεν δωροδωκήθηκε από αυτόν, αλλά οι φήμες έλεγαν πως «τα πήρε» από μια αντίπαλη ομάδα για να σφυρίξει εναντίον της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν. Και αυτό ήταν ο ορισμός της αυτοκτονίας εκείνη την εποχή.
Ο διαιτητής λεγόταν Αλβάρο Ορτέγκα και το όνομά του έμελλε να γίνει το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε διαιτητή του κολομβιανού πρωταθλήματος. Ήταν Νοέμβριος του 1989, προτού δηλαδή ο Εσκομπάρ βρεθεί ακόμα στη φυλακή, όταν η Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν έπαιζε με την Αμέρικα Κάλι, ομάδα που επίσης ελεγχόταν από βαρώνους ναρκωτικών.
Η φήμη πως ο Ορτέγκα ήταν στημένος και είχε πάρει λεφτά για να σφυρίξει υπέρ της Αμέρικα Κάλι, ήταν γνωστή για μέρες στην πιάτσα. Όταν η Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν έχασε, η φήμη έγινε βεβαιότητα στο μυαλό του Εσκπομπάρ. Φυσικά, ποτέ δεν αποδείχθηκε ότι ο Ορτέγκα ήταν όντως διεφθαρμένος. Αλλά δεν είχε σημασία.
Και μόνο που υπήρχε η φήμη ότι ένας διαιτητής τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο απέναντι στην ομάδα του Εσκπομπάρ, ήταν αρκετός λόγος για να δολοφονηθεί. Άλλωστε, το ποια ήταν αλήθεια ήταν μια άλλη συζήτηση. Και μόνο που ο κόσμος το πίστευε, τα υπόλοιπα ήταν περιττά.
Η διαταγή για τη δολοφονία του Ορτέγκα δόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τον Εσκομπάρ, όπως επιβεβαιώνει ο βασικός εκτελεστής του στην αυτοβιογραφία του. Οι ποδοσφαιριστές των δυο ομάδων δεν είχαν προλάβει καν να πάνε σπίτια τους όταν ο διαιτητής δολοφονήθηκε!
«Γυρίσαμε σπίτια μας μετά το ματς και μάθαμε ότι ο διαιτητής είχε δολοφονηθεί. Όλη η ομάδα μούδιασε. Ήταν ξεκάθαρο τι είχε γίνει. Όταν είσαι παίκτης έχεις μια γενική εικόνα για το τι κάνει η διοίκηση αλλά δεν ξέρεις τόσα πολλά», είχε πει Οσκαρ Παρέχα, μέσος της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, η οποία πάντως εκείνη τη χρονιά κατέκτησε το Copa Libertadores, δηλαδή το αντίστοιχο του Champions League για την αμερικάνικη ήπειρο…
Ο Εσκομπάρ υπήρξε υπεύθυνος –άμεσα ή έμμεσα- για εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονίες στα χρόνια της δράσης του. Ο Ορτέγκα ήταν απλά μια από αυτές, μια σταγόνα μέσα σε ένα απέραντο ωκεανό αίματος. Ήταν το θύμα ενός τύπου που δεν αντιμετώπιζε με ίχνος σεβασμού την ανθρώπινη ζωή, που δεν σκότωνε επειδή «έτσι έπρεπε», επειδή αυτοί ήταν οι κανόνες του παιχνιδιού που είχε επιλέξει.
Σκότωνε απλά επειδή μπορούσε. Αλλά εδώ που τα λέμε, ποιος είπε ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι με άλλους κανόνες όταν ένας άνθρωπος σαν τον Εσκπομπάρ εμπλέκεται σε αυτό;
