Σαν να ήταν χτες όταν άκουσα την μητέρα μου πριν 9 χρόνια να μου λέει πως έφυγε ο δικός μας Γιώργος, ο Γιώργος που μέναμε στην ίδια πολυκατοικία με τον Γιώργο που παίζαμε μαζί μαζί του και με τα αδέρφια του … Μετά μου αναφέρει πως δεν έφυγε μόνο ο Γιώργος αλλά και ο Αλέξανδρος ο Χριστάρας ο ξάδερφος του που πριν έρθουν στην πολυκατοικία μας η οικογένεια του Γιώργου Δικαίου έμενε η οικογένεια του Χριστάρα …. Το αίμα μου πάγωσε …. Ναι πάγωσε … Δεν ήξερα τι να κάνω, δεν ήξερα τι να πω πως να αντιδράσω πως να το αντιμετωπίσω… Και τώρα μετά από 9 χρόνια την ίδια αντίδραση έχω αν και πέρασαν 9 χρόνια… Παιδιά και τα δύο μάλαμα παιδιά που δύσκολα μπορείς να βρεις στις μέρες μας με ήθος πεδία και σεβασμό ….
Πέρασαν 9 χρόνια … 9 ολόκληρα χρόνια από τότε που έφυγαν από κοντά μας 4 υπέροχα παιδιά 20 τότε χρονών σε τροχαίο δυστύχημα στον Χολαργό στην οδό Αναστάσεως …
8 Νοεμβρίου ήταν τότε το 2009 λίγο μετά της 6,20 το πρωί μιας βροχερής ημέρας που κόπηκε το νήμα για τα τρία παιδιά τόσο μα τόσο άδικα … Λίγες ημέρες μετά έφυγε από την ζωή και το 4 παιδί … Έλεγαν πως αν ζούσε θα ήταν φυτό… Και όλα αυτά λίγα μέτρα από το σπίτι τους…
Φίλοι από μικρά παιδιά , συμμαθητές , έφυγαν αγαπημένοι και μαζί από αυτήν την ζωή για την αιωνιότητα για τον παράδεισο για εκεί που ανήκαν να είναι…
Είναι μαζί μας και μας βλέπουν από εκεί ψηλά … Μας αγαπάνε από εκεί ψηλά και μας προσέχουν να είμαστε καλά και να μην στεναχωριόμαστε…
Είστε και θα είστε στην καρδιά μας στην ψυχή μας στο μυαλό μας στην καθημερινότητά μας …
Σας αγαπάμε πολύ
Γιώργος Δικαίος
Αλέξανδρος Χριστάρας
Έρσυ Κοντιόλα
Οδυσσέας Σιούνας
Δήμητρα Κούτρα – Δημοσιογράφος
αλλοι 4 σε ΦΛΟΙΣΒΟ, ΑΛΛΟΙ 4 ΣΤΟΝ ΕΥΟΣΜΟ, αλλοι 3 στη ΚΥΜΗ, ΑΛΛΟΙ 5 ΣΤΟΝ ΑΓ.ΣΤΕΦΑΝΟ…..ΠΟΣΟΙ ΝΕΟΙ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ?
Ελπιζω εκει που ειναι να περνάνε καλύτερα, τι να πω!!! Κρίμα που έφυγαν τοσο άδικα και τοσο νωρίς. Χαίρομαι που δεν ξεχάστηκαν απο φιλους. Λενε πως δεν πεθαίνει καποιος Οςο υπαρχουν ανθρωποι που τους σκεφτονται και τους θυμούνται.